Przejdź do zawartości

autonomiczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

autonomiczny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˌawtɔ̃nɔ̃ˈmʲit͡ʃnɨ], AS: [au̯tõnõmʹičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• u → ł • akc. pob. ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z autonomią; taki, który ma autonomię
(1.2) dotyczący autonomii w etyce
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikautonomicznyautonomicznaautonomiczneautonomiczniautonomiczne
dopełniaczautonomicznegoautonomicznejautonomicznegoautonomicznych
celownikautonomicznemuautonomicznejautonomicznemuautonomicznym
biernikautonomicznegoautonomicznyautonomicznąautonomiczneautonomicznychautonomiczne
narzędnikautonomicznymautonomicznąautonomicznymautonomicznymi
miejscownikautonomicznymautonomicznejautonomicznymautonomicznych
wołaczautonomicznyautonomicznaautonomiczneautonomiczniautonomiczne
przykłady:
(1.1) Czy katolicy zrozumieli autonomiczny charakter państwa, a zwłaszcza autonomiczny charakter liberalnej demokracji?[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) terytoria autonomiczne • republika autonomiczna • obwód autonomiczny
(1.2) autonomiczny sąd
synonimy:
(1.1) samodzielny, niezależny
antonimy:
(1.1) podległy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. autonomia ż, autonomizm m, autonomista m, autonomistka ż, autonomizacja ż, autonomiczność ż, autonomizowanie n
przysł. autonomicznie
przym. autonomistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Tischner Józef, W krainie schorowanej wyobraźni, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=autonomiczny&oldid=8462567”