akredytacja

akredytacja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) oficjalna zgoda potrzebna dziennikarzom lub dyplomatom do wykonywania swoich zadań w danym miejscu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	akredytacja	akredytacje
dopełniacz	akredytacji	akredytacji / przest. akredytacyj
celownik	akredytacji	akredytacjom
biernik	akredytację	akredytacje
narzędnik	akredytacją	akredytacjami
miejscownik	akredytacji	akredytacjach
wołacz	akredytacjo	akredytacje

przykłady:

(1.1) Otrzymanie akredytacji zobowiązuje do bezstronnej, obiektywnej obsługi prasowej urzędu prezydenta.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. akredytowanie n, akredytowany mos

czas. akredytować

przym. akredytacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. accréditer < franc. créditer → wierzyć, ufać < łac. creditum → pożyczka, kredyt < łac. credere → wierzyć

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) accreditation
• baskijski: (1.1) akreditazio
• francuski: (1.1) accréditation ż
• hiszpański: (1.1) acreditación ż
• karpatorusiński: (1.1) акредітація ż
• niemiecki: (1.1) Akkreditierung ż
• rosyjski: (1.1) аккредитация ż, аккредитование ż
• słowacki: (1.1) akreditácia ż
• szwedzki: (1.1) ackreditering w
• węgierski: (1.1) akkreditáció, akkreditálás
• włoski: (1.1) accreditamento

źródła: