Przejdź do zawartości

bezcelowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bezcelowy (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˌbɛst͡sɛˈlɔvɨ], AS: [bescelovy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który nie ma konkretnego celu, sensu
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikbezcelowybezcelowabezcelowebezcelowibezcelowe
dopełniaczbezcelowegobezcelowejbezcelowegobezcelowych
celownikbezcelowemubezcelowejbezcelowemubezcelowym
biernikbezcelowegobezcelowybezcelowąbezcelowebezcelowychbezcelowe
narzędnikbezcelowymbezcelowąbezcelowymbezcelowymi
miejscownikbezcelowymbezcelowejbezcelowymbezcelowych
wołaczbezcelowybezcelowabezcelowebezcelowibezcelowe
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bezskuteczny, bezowocny, bezpłodny, bezproduktywny, czczy, daremny, nadaremny, nieskuteczny, płonny, próżny, syzyfowy[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezcelowość ż
przysł. bezcelowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bezcelowy&oldid=8457913”