bruit

bruit (język angielski)

wymowa:

enPR: bro͞ot, IPA: /bruːt/

homofon: brute

​

znaczenia:

rzeczownik niepoliczalny

(1.1) med. nieprawidłowy odgłos przy osłuchiwaniu pacjenta, szmer

(1.2) daw. pogłoska

czasownik

(2.1) amer., daw. bryt. rozpowiadać, ogłaszać, szerzyć

odmiana:

(1.1-2) lp bruit; blm

(2.1) bruit, bruited, bruited, bruits, bruiting

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.franc. bruit

uwagi:

źródła:

bruit (język francuski)

wymowa:

IPA: [bʁɥi] ​

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hałas

(1.2) huk, trzask

(1.3) wrzawa, zgiełk

(1.4) odgłos, dźwięk

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp przesz. literacki (passé simple) czasownika bruir

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rumeur

(1.2) grondement

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: