fødsel

fødsel (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈføsəl]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) med. poród

(1.2) urodzenie (pochodzenie)

(1.3) przen. narodziny

odmiana:

(1) en fødsel, fødselen/fødslen, fødsler, fødslerne

przykłady:

(1.1) I dag foregår de fleste fødsler på et sygehus. → Dzisiaj większość porodów odbywa się w szpitalu.

(1.2) Hun er polsk af fødsel. → Z urodzenia jest Polką.

składnia:

kolokacje:

(1.1) fødselsdag → urodziny • fødselsdato → data urodzenia • jomfrufødsel → partenogeneza

synonimy:

(1.1) nedkomst

(1.2) herkomst

antonimy:

(1.1) død

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. føde

rzecz. føde w

związki frazeologiczne:

kvæle i fødslen → zdusić w zarodku

etymologia:

duń. føde + -sel

uwagi:

źródła:

fødsel (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) poród

(1.2) narodziny

(1.3) urodzenie

odmiana:

(1) en fødsel, fødselen, fødsler, fødslene

przykłady:

(1.1) Kona hans hadde en hard fødsel. → Jego żona miała trudny poród.

(1.2) Det har blitt tradisjon i nesten hele verden å feire Jesu fødsel på den dagen. → Prawie na całym świecie stało się tradycją, by tego dnia świętować narodziny Chrystusa.

(1.3) Han har vært døv fra fødselen. → Jest głuchy od urodzenia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. føde

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: