gość
gość (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba przychodząca do kogoś w odwiedziny, zaproszona na spotkanie, przyjęcie, imprezę, bal, itp.
- (1.2) osoba, która zatrzymała się w hotelu, w restauracji
- (1.3) pot. pejor. o osobie mało znanej lub zażyle o osobie dobrze znanej
- (1.4) inform. użytkownik nie zarejestrowany
- (1.5) sport. zawodnik drużyny grającej na wyjeździe
- (1.6) gw. (Kraków) obcy, przybysz, interesant, odbiorca, klient, pacjent[1]
- (1.7) gw. (Warszawa) mężczyzna[2]
- (1.8) zob. goście
czasownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-7)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gość goście dopełniacz gościa gości celownik gościowi gościom biernik gościa gości narzędnik gościem gośćmi miejscownik gościu gościach wołacz gościu goście
- przykłady:
- (1.1) Na nasze wesele zaprosiłam ponad dwustu gości.
- (1.2) Przepraszam, ale muszę iść obsłużyć nowych gości.
- (1.3) Jakiś gość zaczepił mnie na ulicy.
- (1.3) Nie wiedziałem, że Paweł to taki fajny gość.
- (1.4) Możesz dołączyć do tej klasy także jako gość[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) gość weselny • nieproszony gość
- (1.2) gość hotelowy
- (1.3) nieciekawy gość
- synonimy:
- (1.2) pensjonariusz
- (1.3) facet, typek
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gościna ż, gościnność ż, gostek m, goszczenie n, ugaszczanie n, ugoszczenie n, zagoszczenie n, rozgoszczenie n, gościę n, gościec m
- czas. gościć ndk., ugaszczać ndk., ugościć dk., zagościć dk., rozgościć dk.
- przym. gościnny, gościowy, gośćcowy
- przysł. gościnnie
- związki frazeologiczne:
- przysłowia: gość nie w porę gorszy Tatarzyna • gość nie w porę gorszy od Tatarzyna • gość nie w porę gorzej Tatarzyna • gość w dom, Bóg w dom • dziura w worze, gość w komorze, piasek w mące, woda w łące, kąkol w życie, złość w habicie — rzeczy niecne • bywaj, gościu, u mnie, kiedy żytko w gumnie
- etymologia:
- uwagi:
- Słowo jest wyjątkiem od ogólnej reguły, mówiącej, iż rzeczowniki zakończone na „-ość” są rodzaju żeńskiego.
- tłumaczenia:
- (1.7) zobacz listę tłumaczeń w haśle: mężczyzna
- adygejski: (1.1) хьакӏэ
- angielski: (1.1) guest, visitor; (1.3) fellow; (1.5) guest
- arabski: (1.1) ضيف m, زائر m, نزيل m
- azerski: (1.1) ziyarətçi, gələn, qonaq
- białoruski: (1.1) госць m; (1.2) госць m
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) госьць m; (1.2) госьць m
- bułgarski: (1.1) гост m, гостенин m; (1.2) гост m
- chiński standardowy: (1.1) 客人 (kèrén); (1.2) 客人 (kèrén)
- chorwacki: (1.1) gost m
- czeski: (1.1) host m; (1.2) host m
- dolnołużycki: (1.1) gósć m
- duński: (1.1) gæst w; (1.2) gæst w
- esperanto: (1.1) gasto; (1.2) gasto
- estoński: (1.1) külaline
- francuski: (1.1) visiteur m, hôte m, invité m; (1.2) pensionnaire m; (1.3) type m, mec m, gars
- hindi: (1.1) अतिथि m, अभ्यागत m
- hiszpański: (1.1) invitado m; (1.2) cliente
- interlingua: (1.1) convitato
- islandzki: (1.1) gestur m; (1.2) gestur m
- jakucki: (1.1) ыалдьыт
- japoński: (1.1) 客
- jidysz: (1.1) אורח m (ojrech), גאַסט m (gast); (1.3) יונג m (jung)
- kabardyjski: (1.1) хьащӏэ
- kabowerdeński: (1.1) óspri
- kataloński: (1.1) convidat m, hoste m; (1.2) hoste m
- kazachski: (1.1) қонақ; (1.2) қонақ
- łaciński: (1.1) hospes
- nepalski: (1.1) पाहुना (pāhunā)
- niderlandzki: (1.1) gast
- niemiecki: (1.1) Gast m, Besucher m, Besucherin ż
- norweski (bokmål): (1.1) gjest m
- ormiański: (1.1) հյուր
- pali: (1.1) atithi
- portugalski: (1.1) convidado m, hóspede m; (1.2) cliente m; (1.3) sujeito m
- rosyjski: (1.1) гость m, гостья ż; (1.2) гость m, гостья ż
- sanskryt: (1.1) अतिथि m
- suahili: (1.1) mgeni
- szwedzki: (1.1) gäst w; (1.7) fyr w
- tahitański: (1.1) manihini
- telugu: (1.1) అతిథి
- tetum: (1.1) bainaka
- ukraiński: (1.1) гість m
- wilamowski: (1.1) gost m
- włoski: (1.1) ospite m, invitato m, visitatore m, nieproszony: guastafeste m, imbucato m; (1.2) cliente m; (1.3) tipo m, tizio m, individuo m
- źródła:
Hasło „gość” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.