kiełzno

kiełzno (język polski)

kiełzno (1.1)

koń z nałożonym kiełznem (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zootechn. jeźdz. krótki pałąk jedno- lub dwudzielny zakładany koniowi do pyska, umożliwiający łatwiejsze nim sterowanie; zob. też kiełzno w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kiełzno	kiełzna
dopełniacz	kiełzna	kiełzn / kiełzen
celownik	kiełznu	kiełznom
biernik	kiełzno	kiełzna
narzędnik	kiełznem	kiełznami
miejscownik	kiełźnie	kiełznach
wołacz	kiełzno	kiełzna

przykłady:

(1.1) Koń faktycznie szalał, trząsł łbem, chrapał i gryzł ociekające pianą kiełzno.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wędzidło proste / łamane / podwójnie łamane / wierzchowe / zaprzęgowe

synonimy:

(1.1) wędzidło

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) wędzidło, munsztuk, pelam

holonimy:

meronimy:

(1.1) ogłowie

wyrazy pokrewne:

rzecz. nieokiełznanie n, okiełznanie n, nieokiełznywanie n, okiełznywanie n

czas. kiełznać, okiełznać dk., okiełznywać ndk.

przym. nieokiełznany

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kiełznać < st.pol. chełznać < prasł. *chl̥stati → smagać, bić głośno, poskramiać

uwagi:

(1.1) niektóre słowniki uznają słowo za przestarzałe i książkowe

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bit mouthpiece

źródła: