trick

trick (język angielski)

wymowa:

enPR: trĭk, IPA: /trɪk/, X-SAMPA: /trIk/

wymowa amerykańska

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) figiel, wygłup

(1.2) sztuczka (cyrkowa), trik

(1.3) nawyk, przyzwyczajenie

(1.4) klient osoby prostytuującej się

(1.5) podstęp

(1.6) karc. w brydżu: lewa

czasownik

(2.1) oszukać, zwieść

odmiana:

przykłady:

(1.1) Be careful! It can be your last trick! → Uważaj! To może być twój ostatni wygłup!

(1.5) You are too confident, there must be a trick. → Jesteś zbyt pewny siebie, tu musi być jakiś podstęp.

składnia:

kolokacje:

(1.1) play a trick on sb → płatać figla komuś

(1.4) turn a trick

(1.6) win a trick → zdobyć lewę

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trickery, trickster

przym. tricky

przysł. trickily

związki frazeologiczne:

trick or treat • you can't teach an old dog new tricks

etymologia:

uwagi:

źródła: