Przejdź do zawartości

Mahmud Chan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Mahmud Chan edytowana 14:56, 9 sty 2023 przez PBbot (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Mahmud Chan

Mahmud Chan (ur. 1697 ?, zm. 1725) – król afgański z pasztuńskiego plemienia Ghilzajów. Syn Mir Wajs Chana, założyciela dynastii Hotaki.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się prawdopodobnie w Kandaharze (południowy Afganistan), gdzie jego ojciec był naczelnikiem plemienia i członkiem rady starszych. W roku 1722, po śmierci ojca, przejął władzę i najechał Persję Safawidów. Po abdykacji perskiego króla Sultan Husajna, Mahmud zajął stolicę Isfahan, ogłaszając się szahem.

Mahmud Chan został zamordowany przez swojego kuzyna Aszraf Chana w 1725, który przejął po nim władzę. Historiografia afgańska przedstawia go jako mężczyznę postawnego, dobrego dowódcę, wykształconego i mistyka. Studiował sufizm i talmud.