Przejdź do zawartości

Branka Raunig

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Branka Raunig edytowana 20:23, 11 paź 2024 przez Gjakovarus (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Branka Raunig
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1935
Sarajewo

Data i miejsce śmierci

13 czerwca 2008
Bihać

Zawód, zajęcie

archeolożka, muzealniczka

Branka Raunig (ur. 1 stycznia 1935 w Sarajewie, zm. 13 czerwca 2008 w Bihaciu) – bośniacka archeolożka i muzealniczka[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo mieszkała w Kraljevie. W latach 1954–1958 studiowała archeologię na Wydziale Filozofii Uniwersytetu w Belgradzie[2].

Po ukończeniu studiów przeniosła się do Bośni i Hercegowiny. Pracowała w Muzeum Pounja w Bihaciu. W 1963 przeniosła się do Muzeum Regionu Đakovo. Tam kontynuowała prace nad ludem Japodi ze szczególnym uwzględnieniem obszaru Pounja. W 1971 obroniła pracę magisterską na ten temat. W 1987 została dyrektorką Muzeum Pounja. Pracowała na tym stanowisku do emerytury w 1998[2].

W 1992 uzyskała doktorat[3]. Prowadziła wykopaliska i publikowała na temat kultury Japodi i stanowisk archeologicznych (Crkvina Golubić, Vranduk, Pod, Gradina i Sojeničko, w pobliżu Gradiški)[2]. Badała pochówki w Đakovie i odegrała kluczową rolę w rozpoznaniu obecności tam rzymskiego stanowiska[4]. Nadzorowała wykopaliska, w wyniku których odkryto tam meczet[5]. Interesowała się wieloma aspektami kultury materialnej i przeprowadziła badania materiału ceramicznego w Krčanie[6]. Badała prehistoryczną broń wydobytą w regionie[7].

Oprócz głównego tematu zainteresowań, prehistorii Bośni, zajmowała się też stanowiskami średniowiecznymi[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Melisa Forić, Branka Raunig (1935-2008), „Godišnjak Centra za balkanološka ispitivanja”, 37, 2008, s. 264–265.
  2. a b c Sjećanje na Branku Raunig (1935-2008) [online], Zemaljski muzej Bosne i Hercegovine, 13 czerwca 2018 [dostęp 2024-05-08] (bośn.).
  3. Branka Raunig, Dževad Juzbašić, Umjetnost i religija prahistorijskih japoda, Djela, Sarajevo: Akademija nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine, 2004, ISBN 978-9958-501-32-6 [dostęp 2024-05-08].
  4. Branka Migotti, Je li rimska Certisija bila na Štrbincima kod Đakova?, „Zbornik Muzeja Đakovštine”, 5 (1), 2001, s. 77–96.
  5. Jelena Boras, Pregled dosadašnjih arheoloških istraživanja u Đakovu – prilog proučavanju urbane matrice srednjovjekovnog i novovjekovnog Đakova, „Zbornik Muzeja Đakovštine”, 14 (1), 2019, s. 7–40.
  6. Branka Raunig, Krčana – naselje mlađeg željeznog doba u selu Trnovi u sjeverozapadnoj Bosni, „Opvscvla Archaeologica”, 20 (1), 1996, s. 39–69.
  7. Branka Raunig, Slučajni nalazi prahistorijskog oružja iz Bihaćkog polja, „Godišnjak Centra za balkanološka ispitivanja”, 32, 2002, s. 267–282.
  8. Husein Sejko Mekanović, Srednjovjekovne crkve Svetog Martina iz Toursa na području općine Velika Kladuša, „Bosna Franciscana”, 50, 2019, s. 101–112.