Przejdź do zawartości

Jürgen Kißner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Jürgen Kißner edytowana 17:10, 14 mar 2024 przez Buldożer (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Jürgen Kißner
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 sierpnia 1942
Luckau

Data i miejsce śmierci

18 maja 2019
Kolonia

Wzrost

187 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Igrzyska olimpijskie
srebro Meksyk 1968 kolarstwo
(druż. na dochodzenie)
Mistrzostwa świata
srebro Frankfurt 1966 druż. na dochodzenie
brąz Amsterdam 1967 druż. na dochodzenie

Jürgen Kißner (ur. 18 sierpnia 1942 w Luckau, zm. 18 maja 2019 w Kolonii[1]) – niemiecki kolarz torowy reprezentujący RFN, wicemistrz olimpijski i dwukrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Kißner osiągnął w 1963 roku, kiedy zdobył mistrzostwo kraju w drużynowym wyścigu na dochodzenie. Trzy lata później wystartował na mistrzostwach świata we Frankfurcie, gdzie wspólnie z Karlem Linkiem, Herbertem Honzem i Karl-Heinzem Henrichsem zdobył srebrny medal w tej samej konkurencji. Na mistrzostwach świata w Amsterdamie w 1967 roku reprezentanci RFN w składzie: Karl-Heinz Henrichs, Rainer Podlesch, Jürgen Kißner i Karl Link zdobyli drużynowo brązowy medal. Ostatnie trofeum Kißner wywalczył na rozgrywanych w 1968 roku igrzyskach olimpijskich w Meksyku, wraz z Linkiem, Henrichsem, Podleschem i Udo Hempelem zajmując drugie miejsce w drużynowym wyścigu na dochodzenie, ulegając tylko Duńczykom. Na ostatnim okrążeniu Kißner zaczął odstawać i kiedy Henrichs go mijał, lekko pchnął kolegę z zespołu do przodu. Niemcy na mecie wyprzedzili Duńczyków o 3,5 sekundy. Kißner urodził się na terenie, który po wojnie wszedł w skład NRD i reprezentanci tego kraju złożyli protest, twierdząc, że wspomniane pchnięcie jest niezgodne z regulaminem. Po 15 minutach narady sędziowie zdyskwalifikowali drużynę RFN, złoto przyznali Duńczykom, srebro Włochom, a brąz ZSRR. Wtedy to reprezentanci RFN złożyli protest, zauważając, że drużyny Włoch i ZSRR nie powinny być klasyfikowane przed nimi. Po kolejnej konferencji złoto przyznano Duńczykom, a brąz Włochom, drugie miejsce pozostawiając puste. Dopiero na spotkaniu Międzynarodowej Unii Kolarskiej w listopadzie 1968 roku reprezentantom RFN przyznano srebrne medale.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]