Roman Nowotarski
Roman Nowotarski – (ur.1931 roku w Worochcie, Huculszczyzna) – polski artysta malarz, scenograf teatralny i filmowy, pedagog.
Życiorys
Po przesiedleniu z Kresów Wschodnich w 1945 zamieszkał na Śląsku, w Zabrzu. W latach 1953-1959 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Wydziale Grafiki w Katowicach, uzyskując w 1960 dyplom u B. Góreckiego i A. Raka.
Przez wiele lat współpracował z Teatrem Eksperymentalnym STG w Gliwicach, gdzie otrzymał szereg nagród za scenografię i inscenizację wraz z reżyserem Edwardem Mołkiem, szczególnie za scenografie „Wiosna” wg Brunona Schulza, „Fabryka Absolutu” K. Czapki, „Podróżni” wg własnego scenariusza, za scenografię „Zmierzch Babla” i wielu innych widowisk. Współpracował również z reżyserem Ryszardem Waśko przy jego filmach krótkometrażowych nagrodzonych na festiwalu w Brukseli. Był scenografem filmu Andrzeja Kondratiuka „Panna, Łucznik i Skorpion”. Pisze teksty, do których komponuje muzykę i jest ich wykonawca w wolnych chwilach jako gość „Piwnicy pod Baranami” w Krakowie. Uczestniczył aktywnie w wielu wystawach i konkursach organizowanych w kraju i za granicą. W latach 1964–1968 r. był członkiem grupy ARKAT (Artyści katowiccy).
Artysta począwszy od lat 50-tych związany był z Akademią Sztuk Pięknych w Krakowie. Najpierw w charakterze asystenta w pracowni rysunku, potem jako założyciel i pedagog Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Obecnie jest profesorem ASP w Katowicach, gdzie prowadzi pracownię rysunku i malarstwa.
Jego prace znajdują się w zbiorach m.in.: Galerii Sztuki Współczesnej BWA, Muzeum Miejskiego w Zabrzu.
Nagrody i odznaczenia
- 1970 r. II nagrodę na obraz pod tytułem „Dom” i wyróżnienie za „Śląski blues”, I Ogólnopolski Konkurs na Obraz Sztalugowy
- 1974 r. Złoty medal za plakat o tematyce ekologicznej, Biennale Plakatu w Warszawie w 1974 r.
- 1992 r. Nagroda Ministra Kultury i Sztuki
- 1995 r. I nagroda za malarstwo ze względu na jego odmienność i wyjątkowość, Ogólnopolski Konkurs Fundacji Polsko-Japońskiej im. Myaucki „Impresje Polskie”