Przejdź do zawartości

Stefan Misiaszek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Stefan Misiaszek edytowana 18:50, 28 lis 2023 przez Pawmak (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Stefan Misiaszek
Data i miejsce urodzenia

10 października 1904
Dąbrowa Górnicza

Data i miejsce śmierci

18 lipca 1988
Warszawa

Zawód, zajęcie

polityk

Stanowisko

poseł na Sejm PRL VI i VII kadencji (1972–1980)

Partia

KPP, PPR, PZPR

Odznaczenia
Order Budowniczych Polski Ludowej Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Medal im. Ludwika Waryńskiego
Nagrobek Stefana Misiaszka

Stefan Misiaszek (ur. 10 października 1904 w Dąbrowie Górniczej, zm. 18 lipca 1988 w Warszawie) – działacz społeczny i polityczny okresu II RP i PRL, poseł na Sejm PRL VI i VII kadencji. Budowniczy Polski Ludowej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od 1924 należał do Komunistycznego Związku Młodzieży Polski, a od 1927 do Komunistycznej Partii Polski; działał na terenie Śląska i Zagłębia. W sanacyjnych więzieniach spędził łącznie 6 lat, w tym kilka w jednej celi z Władysławem Gomułką. Pracował m.in. jako ślusarz.

Aresztowany przez Niemców we wrześniu 1939, przebywał w obozach koncentracyjnych Buchenwald i Ravensbrück do zakończenia II wojny światowej. W 1945 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, był I sekretarzem Komitetu Miejskiego w Katowicach, a po powstaniu Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej przewodniczącym Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej w Katowicach. Następnie był I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Bydgoszczy (1949–1951) i Poznaniu (1951–1952). W latach 1952–1958 pełnił funkcję zastępcy kierownika Wydziału Organizacyjnego Komitetu Centralnego PZPR, a od 1958 do 1968 kierownika Biura Spraw Kadrowych KC PZPR. Członkiem KC był od marca 1954 do lipca 1981. W latach 1971–1980 przewodniczący Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej PZPR.

Był posłem na Sejm PRL VI i VII kadencji (1972–1980) z okręgu Bytom. Przez kilka kadencji zasiadał w Radzie Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.

Mieszkał w Warszawie. Był żonaty z Marią Marzec-Misiaszek (1914–2002). Pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera A4-tuje-9)[1].

Odznaczenia (lista niepełna)

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wyszukiwarka grobów w Warszawie.
  2. Lista odznaczonych w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, Nr 201 z 22 lipca 1972. 
  3. Lista odznaczonych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 20 lipca 1964, s. 2.
  4. Życie Partii”, styczeń–marzec 1987, s. 55.
  5. Serdeczne życzenia dla Towarzysza Edwarda Gierka, „Trybuna Robotnicza”, nr 4, 6 stycznia 1972, s. 2.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]