Szwa
ə | ||||
Jednostka znakowa |
ə | |||
---|---|---|---|---|
Unikod |
U+0259 | |||
UTF-8 (hex) |
c9 99 | |||
Inne systemy | ||||
X-SAMPA | @ | |||
Kirshenbaum | @ | |||
IPA Braille↗ | ⠢ | |||
Przykład | ||||
informacje • pomoc | ||||
| ||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Szwa – w językoznawstwie, zwłaszcza w fonetyce i fonologii, określenie samogłoski średnio centralnej (zaokrąglonej lub niezaokrąglonej) znajdującej się w środku diagramu samogłoskowego, oznaczaną w międzynarodowym alfabecie fonetycznym symbolem ə lub inną samogłoską bliską tej pozycji. Dla przykładu w języku angielskim litera a w wyrazie about jest wymawiana przez szwę. W języku angielskim szwa występuje głównie w sylabach nieakcentowanych, ale w innych językach może pojawiać się częściej w sylabach akcentowanych. W standardowym języku polskim szwa nie występuje w ogóle. Można ją spotkać tylko w niektórych dialektach i gwarach języka polskiego.
W odniesieniu do niektórych języków, nazwa „szwa” oraz symbol ə mogą być używane do określania innych nieakcentowanych samogłosek średnich, niekoniecznie samogłoski średnio centralnej.
Języki, w których występuje ten dźwięk
- język albański
- język angielski: about [əˈbaʊt] 'o, na temat'
- język francuski
- język kaszubski: bëł [bəw] 'był'
- język maryjski: кыжгымдыш [kəʒɡəmdəʃ] 'podrażnienie'
- język niemiecki: Mücke [ˈmʏkə] 'komar'
- język paszto: ﺳﺘﺮﺍﻱ [stəˈraj] 'zmęczony'
- język portugalski (odmiana europejska[1]): saca [ˈsäkə] 'worek' (Z reguły transkrybowana /ɐ/; odpowiada samogłosce [ɐ] w odmianie brazylijskiej[2])
- język połabski
- język rosyjski: но́вой [ˈnɔvəj] 'nową'
Przypisy
- ↑ Cruz-Ferreira 1999 ↓, s. 127.
- ↑ Barbosa i Albano 2004 ↓, s. 229.
Bibliografia
- Plínio A. Barbosa, Eleonora C. Albano. Brazilian Portuguese. „Journal of the International Phonetic Association”. 34 (2), s. 227–232, 2004. DOI: 10.1017/S0025100304001756. (ang.).
- Madalena Cruz-Ferreira: Portuguese (European). W: Handbook of the International Phonetic Association. Cambridge: Cambridge University Press, 1999, s. 126–130. ISBN 978-0-521-65236-0. (ang.).