Przejdź do zawartości

İlkay Gündoğan

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
İlkay Gündoğan
Ilustracja
İlkay Gündoğan (2019)
Data i miejsce urodzenia

24 października 1990
Gelsenkirchen

Wzrost

180 cm[1]

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Manchester City

Numer w klubie

19

Kariera juniorska
Lata Klub
1993–1998 Gelsenkirchen-Hessler
1998–1999 FC Schalke 04
1999–2004 Gelsenkirchen-Hessler
2004–2005 Buer
2005–2009 VfL Bochum
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2008–2009 VfL Bochum II 2 (1)
2009–2011 1. FC Nürnberg 48 (6)
2011–2016 Borussia Dortmund 105 (10)
2012 Borussia Dortmund II 1 (0)
2016–2023 Manchester City 188 (44)
2023–2024 FC Barcelona 36 (5)
2024– Manchester City 0 (0)
W sumie: 380 (66)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2008  Niemcy U-18 1 (0)
2008–2009  Niemcy U-19 6 (0)
2009–2010  Niemcy U-20 2 (0)
2010–2012  Niemcy U-21 8 (1)
2011–2024  Niemcy 82 (19)
W sumie: 99 (20)
  1. Aktualne na: 23 sierpnia 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 5 lipca 2024.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
brąz Polska / Ukraina 2012

İlkay Gündoğan (ur. 24 października 1990 w Gelsenkirchen) – niemiecki piłkarz występujący na pozycji pomocnika w angielskim klubie Manchester City.

Brązowy medalista Mistrzostw Europy 2012 oraz Uczestnik Mistrzostw Świata 2018 i 2022. W swojej karierze występował m.in. w takich klubach jak FC Barcelona, Manchester City czy Borussia Dortmund.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Gündoğan urodził się w Gelsenkirchen, w rodzinie tureckich imigrantów. Karierę piłkarską rozpoczął w klubie SV Gelsenkirchen-Hessler 06. Następnie trenował w FC Schalke 04, a w latach 1999–2009 ponownie grał w drużynach junioskich SV Gelsenkirchen-Hessler 06. Był także zawodnikiem drużyn młodzieżowych SSV Buer oraz VfL Bochum. Latem 2008 został włączony do rezerw VfL Bochum i w grudniu tamtego roku rozegrał w nich 2 mecze w Regionallidze i strzelił jednego gola.

Na początku 2009 Gündoğan przeszedł do grającego wówczas w 2. Bundeslidze, 1. FC Nürnberg. W nowym zespole zadebiutował dopiero w ostatniej, 34. kolejce ligowej, 24 maja 2009 w meczu z TSV 1860 Monachium, wygranym przez klub z Norymbergi 2:1. Na koniec sezonu awansował z Nürnberg do pierwszej ligi. W niej po raz pierwszy wystąpił 8 sierpnia 2009 w spotkaniu z Schalke 04 (1:2). Z kolei 20 lutego 2010 w meczu z Bayernem Monachium (1:1) strzelił pierwszego gola w Bundeslidze. Od początku sezonu 2010/2011 był podstawowym zawodnikiem Nürnberg.

Na początku maja 2011 podpisał czteroletni kontrakt z Borussią Dortmund, który zaczął obowiązywać od sezonu 2011/12[2]. W sezonie 2012/13 doszedł ze swoim klubem do finału Ligi Mistrzów pokonując w dwumeczu Real Madryt. W finale Ligi Mistrzów zdobył bramkę pokonując Manuela Neura uderzeniem z rzutu karnego. Sezon 2013/2014 Gündoğan spędził na rehabilitacji kontuzji pleców.

W sezonie 2014/2015 zajął wraz z Borussią Dortmund 7. miejsce w lidze, w której wystąpił 23 razy i strzelił 3 bramki. Dostał się do finału Pucharu Niemiec, przegranym przez Borussię 1:3 w meczu z VfL Wolfsburg. W Lidze Mistrzów Borussia odpadła w 1/8 finału przegrywając 2:1 i 0:3 z Juventusem. W obu meczach Gündoğan wystąpił w pełnym wymiarze czasowym. 1 lipca 2015 przedłużył umowę z klubem do 30 czerwca 2017.

W sezonie 2015/2016 zdobył wicemistrzostwo Niemiec rozgrywając 25 spotkań w Bundeslidze i strzelając 1 bramkę. Ponownie dotarł do finału Pucharu Niemiec, lecz i tym razem Borussia okazała się słabsza, przegrywając w finale w karnych z Bayernem Monachium.

Przed sezonem 2016/2017 podpisał kontrakt z Manchesterem City, który jest ważny do 30 czerwca 2020. Kwota transferu wyniosła około 25 milionów euro[3].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Gündoğan w swojej karierze występował w młodzieżowych reprezentacjach Niemiec: w kategorii U-18, U-19 i U-20. Z kolei w 2010 roku zadebiutował w reprezentacji Niemiec U-21.

11 października 2011 Gündoğan zadebiutował w dorosłej reprezentacji Niemiec w wygranym 3:1 meczu eliminacji do Euro 2012 z Belgią.

Z powodu poważnej kontuzji pleców nie został powołany na Mistrzostwa Świata w Brazylii.

Po powrocie do zdrowia, zaczął grać na swoim optymalnym poziomie, co poskutkowało powrotem do reprezentacji. Rozegrał 5 meczów eliminacyjnych do EURO 2016 i strzelił w nich 2 gole, jednak kolejna kontuzja wykluczyła go z turnieju finałowego.

19 lipca 2024 roku piłkarz ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej[4].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Gelsenkirchen, w Niemczech, jako syn tureckich rodziców[5]. Jest muzułmaninem[6].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na 26 maja 2024)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa[a] Inne[b] Razem
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
VfL Bochum II 2008/2009 Regionalliga West 2 1 2 1
1. FC Nürnberg 2008/2009 2. Bundesliga 1 0 0 0 1 0
2009/2010 Bundesliga 22 1 2 1 2 1 26 3
2010/2011 25 5 1 0 26 5
Ogólnie 48 6 3 1 0 0 0 0 2 1 53 8
Borussia Dortmund 2011/2012 Bundesliga 28 3 5 1 2 0 1 0 36 4
2012/2013 28 3 4 0 12 1 1 0 45 4
2013/2014 1 0 1 0 0 0 1 1 3 1
2014/2015 23 3 4 0 6 0 0 0 33 3
2015/2016 25 1 5 1 10 1 40 3
Ogólnie 105 10 19 2 0 0 30 2 3 1 157 15
Borussia Dortmund II 2011/2012 Regionalliga West 1 0 1 0
Manchester City 2016/2017 Premier League 10 3 0 0 0 0 6 2 16 5
2017/2018 30 4 3 0 6 0 9 2 48 6
2018/2019 31 6 6 0 4 0 8 0 1 0 50 6
2019/2020 31 2 4 1 5 0 9 2 1 0 50 5
2020/2021 28 13 4 1 2 0 12 3 1 0 46 17
2021/2022 27 8 4 2 1 0 10 0 1 0 43 10
2022/2023 31 8 3 2 3 0 13 1 1 0 51 11
Ogólnie 188 44 24 6 21 0 67 10 4 0 304 60
FC Barcelona 2023/2024 Primera División 36 5 3 0 10 0 2 0 51 5
Ogólnie w karierze 380 66 49 9 21 0 107 12 11 2 568 89

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na 21 listopada 2023)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Niemcy 2011 1 0
2012 3 0
2013 4 2
2015 8 2
2016 4 0
2017 2 0
2018 7 0
2019 8 3
2020 5 1
2021 12 6
2022 12 3
2023 7 1
Łącznie 73 18

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Borussia Dortmund

[edytuj | edytuj kod]

Manchester City

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. İlkay Gündoğan. premierleague.com. [dostęp 2016-07-30]. (ang.).
  2. Zorc bestätigt Einigung mit Gündogan. Borussia Dortmund, 2011-05-05. [dostęp 2011-05-05]. (niem.).
  3. Grupa Wirtualna Polska, Ilkay Gundogan pierwszym nabytkiem Pepa Guardioli w Manchesterze City! - WP SportoweFakty [online], 2 czerwca 2016 [dostęp 2016-07-24] (pol.).
  4. Jude Obafemi THEWILL, Barcelona Midfielder Gundogan Calls Time On Germany Career [online], 19 sierpnia 2024 [dostęp 2024-08-20] (ang.).
  5. İlkay Gündoğan [online], UNHCR [dostęp 2024-10-07] (ang.).
  6. INTERVIEW: Ilkay Gundogan, Muslim, midfielder and dedicated sporting ambassador [online], Arab News [dostęp 2024-10-07] (ang.).
  7. Ilkay Gündogan Manchester City Midfielder, Profile & Stats | Premier League [online], www.premierleague.com [dostęp 2023-06-03] (ang.).
  8. UEFA.com, UEFA Champions League Squad of the Season [online], UEFA.com, 31 maja 2021 [dostęp 2023-06-03] (ang.).
  9. Das kicker-Team des Jahres [online], kicker [dostęp 2023-06-03] (niem.).
  10. Six Man City players in PFA Team of Year, „BBC Sport” [dostęp 2023-06-03] (ang.).
  11. ESM-Top-11: Nur Torres und Ivanovic durchbrechen Bundesliga-Phalanx - Int. Fußball - kicker online [online], web.archive.org, 7 września 2013 [dostęp 2023-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-07].
  12. Sam Straw, ESM Team of the Season - 2020-21 [online], World Soccer, 7 czerwca 2021 [dostęp 2023-06-03] (ang.).
  1. Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 97 (11)
    Liga Europy UEFA – 10 (1).
  2. Uwzględniono:
    Superpuchar Niemiec – 3 (1)
    Tarcza Wspólnoty – 4 (0)
    Superpuchar Hiszpanii – 2 (0)
    Baraże o utrzymanie w Bundeslidze – 2 (1)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]