6 Dywizjon Kawalerii
Wygląd
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
rtm. Witold Uklański |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Podległość |
6 Dywizjon Kawalerii – jednostka rozpoznawcza Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.
6 Dywizjon Kawalerii był formowany od początku września 1941 roku w Tockoje. Wchodził w skład 6 Lwowskiej Dywizji Piechoty. Dywizjon miał liczyć 11 oficerów i 310 szeregowych. Nie posiadał jednak koni ani uzbrojenia. 12 listopada 1941 roku zaczęto formowanie 3 szwadronu, co miało ścisły związek z planami przeorganizowania dywizjonu w 1 Pułk Ułanów Krechowieckich. Według „Kroniki” w składzie dywizjonu znajdowały się również dwa plutony zwiadowców konnych. 16 stycznia 1942 roku na jego bazie powstał 1 Pułk Ułanów Krechowieckich (PSZ).
Organizacja i obsada personalna dywizjonu
[edytuj | edytuj kod]- dowódca dywizjonu – rtm. Witold Uklański „krechowiak”
- adiutant – ppor. rez. kaw. Zygmunt Dzierżewicz z 1 Pułku Ułanów Krechowieckich, prymus VIII rocznika Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii
- dowódca 1 szwadronu – por. Jerzy Roszkowski z 5 Pułku Ułanów Zasławskich
- dowódca 2 szwadronu – por. Zygmunt Barcicki z 13 Pułku Ułanów Wileńskich
- dowódca 3 szwadronu – rtm. Kazimierz Garbacki „krechowiak”, we wrześniu 1939 roku dowódca szwadronu w 101 pułku ułanów
- dowódca plutonu ckm - ppor. Jarosław Salmonowicz z 16 Pułku Ułanów Wielkopolskich
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bohdan Królikowski: Kres ułańskiej epopei : szkice do dziejów kawalerii rozpoznawczej i pancernej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1939–1947. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 2007. ISBN 83-7306-332-3.
- Andrzej Suchcitz: Dzieje 1 Pułku Ułanów Krechowieckich 1941–1947. Londyn: Koło Krechowiaków, 2002. ISBN 0-948202-99-8.
- Piotr Żaroń: Armia Polska w ZSRR, na Bliskim Wschodzie i Środkowym Wschodzie. Warszawa: KAW RSW „Prasa- Książka - Ruch, 1981.