8 cm Raketen-Vielfachwerfer
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
półgąsienicowa |
| Załoga |
6 |
| Historia | |
| Produkcja |
1943–1945 |
| Egzemplarze |
300 |
| Dane techniczne | |
| Masa |
6,853 kg (załadowana) |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 24 lub 48 pocisków rakietowych | |
| Użytkownicy | |
| III Rzesza | |
8 cm Raketen-Vielfachwerfer – kopia radzieckiej wieloprowadnicowej wyrzutni rakietowej BM-8 Katiusza, produkowana w nazistowskich Niemczech podczas II wojny światowej[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Radzieckie wyrzutnie rakietowe BM-8 Katiusza po raz pierwszy napotkane podczas operacji Barbarossa w 1941 roku, wywarły duże wrażenie na atakujących Niemcach. Wkrótce pojawiły się propozycje skopiowania katiuszy na użytek niemiecki, ale nie było zbyt wiele wolnych mocy produkcyjnych i entuzjazmu dla nowego projektu, ponieważ armia niemiecka zobowiązała się już do produkcji systemów pocisków stabilizowanych dyszami, takich jak Nebelwerfer[2].
Ponieważ Waffen-SS było militarnym skrzydłem Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników (NSDAP), często konkurowało z Wehrmachtem o zasoby i wykorzystywało swoje polityczne wpływy do tworzenia własnej sieci dostawców spoza źródeł Wehrmachtu, aby zaopatrywać swoje wojska. Produktem tej rywalizacji o zasoby był 8 cm Raketen-Vielfachwerfer wyprodukowany w liczbie 300 egzemplarzy, który był niemal bezpośrednią kopią BM-8 i stanowił uzbrojenie głównie jednostek Waffen-SS na frontach II wojny światowej[2].
Projekt
[edytuj | edytuj kod]Wyrzutnia
[edytuj | edytuj kod]Wieloprowadnicowa wyrzutnia rakietowa składała się z dwóch rzędów równoległych perforowanych stalowych szyn, na których montowano pociski. Tory startowe mogły wystrzeliwać pociski niemieckie lub zdobyczne radzieckie[1]. Szyny montowano na stalowych rurowych ramach w różnych wojskowych pojazdach. Dwa z najpopularniejszych stanowisk wyrzutni to zmodyfikowany przez inżyniera Alfreda Beckera na potrzeby Wehrmachtu francuski opancerzony półgąsienicowy SOMUA MCG, posiadający niemieckie oznaczenie S307(f) lub niemiecki półgąsienicowy pojazd Sd.Kfz. 4[2].
Pocisk
[edytuj | edytuj kod]Pocisk rakietowy zwany 8 cm Raketen Sprenggranate był prostym pociskiem odłamkowo-burzącym o średnicy 78 milimetrów, zasilany kordytem i stabilizowany brzechwowo, na wzór radzieckiej BM-8. Korpus był prosty i niedrogi w produkcji dzięki zastosowaniu elementów z wytłoczonej blachy, w przeciwieństwie do droższych zwężek Venturiego, stosowanych w pociskach stabilizowanych dyszami[2]. Brzechwy niemieckiego pocisku różniące się od BM-8 zostały zamontowane pod kątem 2°, aby nadać rotację i poprawić celność[3].
Porównanie pocisków
[edytuj | edytuj kod]| Radziecki | Niemiecki | |
|---|---|---|
| Średnica | 82 mm | 78 mm |
| Długość | 600 mm | 724 mm |
| Masa | 6,8 kg | 6,9 kg |
| Masa paliwa | 1,1 kg | 1,9 kg |
| Masa ładunku wybuchowego | 0,64 kg | 0,60 kg |
| Prędkość | 340 m/s | 290 m/s |
| Zasięg | 5,9 km | 5,3 km |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b 8 cm Raketen-Vielfachwerfer. Military Factory. [dostęp 2024-04-30]. (ang.).
- ↑ a b c d Peter Chamberlain: Mortars and rockets. New York: Arco Pub. Co, 1975, s. 35. ISBN 0-668-03817-9.
- ↑ 8 cm Raketen Vielfachwerfer auf Fahrgestell Maultier. Armed Conflicts. [dostęp 2024-04-30]. (ang.).