Przejdź do zawartości

CSD Colo-Colo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Colo-Colo
ilustracja
Pełna nazwa

Club Social y Deportivo Colo-Colo

Przydomek

Cacique (Kacyk), Albo (Śnieżnobiały), Eterno Campeón (Wieczny Mistrz)

Barwy

       
biało-czarne

Data założenia

19 kwietnia 1925

Liga

Primera División

Państwo

 Chile

Region

 Region Metropolitalny

Adres

Avenida Marathon 5300, Macul, 782-0919, Santiago, Region Metropolitalny

Stadion

Estadio Monumental David Arellano

Sponsor techniczny

Adidas

Właściciel

Blanco y Negro S.A.

Prezes

Edmundo Valladares

Trener

Jorge Almirón

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Club Social y Deportivo Colo-Colochilijski klub piłkarski z siedzibą w stołecznym mieście Santiago. Występuje w rozgrywkach Primera División. Domowe mecze rozgrywa na obiekcie Estadio Monumental David Arellano.

CSD Colo-Colo ma na swoim koncie największą liczbę zdobytych tytułów piłkarskiego mistrza Chile i jest jedynym chilijskim klubem który zdobył Copa Libertadores (1991). Drużyna podczas spotkań używa białych koszulek, czarnych spodenek i białych getrów. Klub znany jest również pod przydomkami: „Albo” (Biali), „Cacique” (Kacyk), oraz „Eterno Campeón” (Wieczny Mistrz).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Założycielami CSD Colo-Colo było 11 piłkarzy, którzy w 1925 oddzielili się od klubu CD Magallanes: David i Francisco Arellano, Juan Quiñones (zaprojektował stroje i kolory klubowe), Luis Contreras (pomysłodawca nazwy klubu), Rubén i Nicolás Arroyo, Clemente Acuña, Guillermo Garcés, Rubén Sepúlveda, Eduardo Stavelton oraz Luis Mancilla.

„Albos” dwukrotnie grali w finale Copa Libertadores – w 1973 (mecz przegrany z Independiente 1:2) oraz 1991. W 1991 zwycięstwo w turnieju zespół osiągnął wygrywając z obrońcą trofeum – Olimpią 3:0 (dwa gole Luisa Péreza oraz jeden Leonela Herrery). Trenerem był Chorwat Mirko Jozić. Skład zwycięskiej drużyny to: Daniel Morón (bramkarz); Lizardo „Chano” Garrido, Miguel Ramírez, Javier Margas, Eduardo Vilches, Gabriel Mendoza, Jaime Pizarro, Marcelo Barticciotto, Patricio Yáñez, Luis Pérez, Rubén Martínez.

W 2005 klub jako spółka akcyjna o nazwie „Blanco y Negro S.A.” (nazwa od barw klubu – „Biali i Czarni S.A.”) zadebiutował na giełdzie papierów wartościowych w Santiago.

W 2006 CSD Colo-Colo dotarł do finału Copa Sudamericana przegrywając z meksykańskim zespołem Pachuca 1:2.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Krajowe

[edytuj | edytuj kod]
zwycięstwo (34): 1937, 1939, 1941, 1944, 1947, 1953, 1956, 1960, 1963, 1970, 1972, 1979, 1981, 1983, 1986, 1989, 1990, 1991, 1993, 1996, 1997 (C), 1998, 2002 (C), 2006 (A), 2006 (C), 2007 (A), 2007 (C), 2008 (C), 2009 (C), 2014 (C), 2015 (A), 2017 (T), 2022, 2024
   drugie miejsce (21): 1933, 1943, 1952, 1954, 1955, 1958, 1959, 1966, 1973, 1982, 1987, 1992, 1997 (A), 2003 (A), 2003 (C), 2008 (A), 2010, 2015 (C), 2016 (C), 2017 (C), 2019
zwycięstwo (12): 1958, 1974, 1981, 1982, 1985, 1988, 1989, 1990, 1994, 1996, 2016, 2019
   drugie miejsce (5): 1979, 1980, 1987, 1992, 2015
zwycięstwo (4): 1933, 1938, 1940, 1945
   drugie miejsce (1): 1934
zwycięstwo (2): 2017, 2018
   drugie miejsce (0):

Międzynarodowe

[edytuj | edytuj kod]
zwycięstwo (1): 1991
   drugie miejsce (1): 1973
zwycięstwo (0):
   drugie miejsce (1): 2006
zwycięstwo (1): 1992
   drugie miejsce (0):
zwycięstwo (0):
   drugie miejsce (1): 1991
zwycięstwo (1): 1992
   drugie miejsce (0):

Barwy i herb

[edytuj | edytuj kod]

Widniejący na klubowym herbie Colo Colo, wódz indiańskiego plemienia Mapuche, symbolizuje odwagę, dzielność i mądrość. Biało-czarne barwy zespołu uzewnętrzniają filozofię założycieli klubu: biała koszulka jest symbolem prostoty reguł i czystości intencji, a czarne spodenki symbolem zdeterminowanej walki o zwycięstwo.

Kibice

[edytuj | edytuj kod]

Kibice CSD Colo-Colo zwani są „Hinchada”, „Barra” lub „La Garra Blanca” (Biały Szpon).

Aktualny skład

[edytuj | edytuj kod]

Stan na 1 września 2022.

Nr Poz. Piłkarz
1 BR Chile Brayan Cortés
2 OB Chile Jeyson Rojas
3 OB Chile Daniel Gutiérrez
4 OB Argentyna Matías Zaldivia
5 PO Argentyna Leonardo Gil
6 PO Chile César Fuentes
8 PO Peru Gabriel Costa
9 NA Argentyna Juan Martín Lucero
10 NA Nowa Zelandia Marco Rojas
11 NA Chile Marcos Bolados
12 BR Chile Omar Carabalí
13 OB Chile Bruno Gutiérrez
14 NA Chile Cristián Zavala
15 OB Argentyna Emiliano Amor
16 OB Chile Óscar Opazo
Nr Poz. Piłkarz
17 OB Chile Gabriel Suazo (kapitan)
18 NA Argentyna Agustín Bouzat
20 NA Chile Alexander Oroz
23 PO Chile Esteban Pavez
24 NA Chile Jordhy Thompson
25 BR Chile Julio Fierro
26 PO Chile Carlo Villanueva
27 OB Chile Pedro Navarro
28 PO Chile Lucas Soto
32 NA Chile Luciano Arriagada
33 BR Chile Eduardo Villanueva
34 PO Chile Vicente Pizarro
35 NA Chile Joan Cruz
37 OB Urugwaj Maximiliano Falcón

Mistrzowski skład podczas Copa Libertadores 1991

[edytuj | edytuj kod]
Nr Poz. Piłkarz
1 BR Argentyna José Daniel Morón
2 PO Chile Rubén Espinoza
3 OB Chile Lizardo Garrido
4 OB Chile Javier Margas
5 OB Chile Eduardo Vilches
6 OB Chile Miguel Ramírez
7 NA Argentyna Marcelo Barticciotto
8 PO Chile Raúl Ormeño
9 NA Argentyna Ricardo Dabrowski
10 PO Chile Jaime Pizarro (kapitan)
11 NA Chile Rubén Martínez
12 BR Chile Marcelo Ramírez
13 PO Chile Juan Carlos Peralta
14 PO Chile Leonardo Soto
15 PO Chile Gabriel Mendoza
Nr Poz. Piłkarz
16 NA Chile Sergio Salgado
17 NA Chile Patricio Yáñez
18 NA Argentyna Sergio Verdirame
19 NA Chile Luis Pérez
20 PO Chile Raúl Castro
21 NA Chile Leonel Herrera
22 PO Chile Julio Pastén
23 PO Chile Milton Flores
24 NA Chile Alfredo Oteíza
25 BR Chile José Letelier
-- BR Australia John Crawley
-- OB Chile Agustín Salvatierra
-- PO Chile Jaime Ramírez
-- NA Chile Hugo Rubio
-- NA Chile Aníbal Valdivia

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]