Przejdź do zawartości

Colin Davis (dyrygent)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Colin Davis
Ilustracja
Colin Davis, 1967
Imię i nazwisko

Colin Rex Davis

Data i miejsce urodzenia

25 września 1927
Weybridge

Pochodzenie

angielskie

Data i miejsce śmierci

14 kwietnia 2013
Londyn

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent, klarnecista

Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Order Towarzyszy Honoru (Wielka Brytania) Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja) Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RFN Krzyż Komandorski Orderu Lwa Finlandii Order Zasługi Republiki Włoskiej III Klasy (1951-2001) Order Bawarski Zasługi Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Bawarski Maksymiliana za Naukę i Sztukę
Multimedia w Wikimedia Commons

Sir Colin Rex Davis (ur. 25 września 1927 w Weybridge w hrabstwie Surrey[1][2][3], zm. 14 kwietnia 2013 w Londynie[4][5]) – angielski dyrygent i klarnecista.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Royal College of Music w Londynie, gdzie uczył się gry na klarnecie u Fredericka Thurstona[1][3]. W zakresie dyrygentury był samoukiem[3]. Od 1949 roku prowadził działalność jako dyrygent[1], początkowo współpracując ze szwedzką Kalmar Chamber Orchestra[3][4][6]. W latach 1957–1959 asystent dyrygenta BBC Scottish Orchestra[1][2][3]. Dyrygent (1960) oraz dyrektor muzyczny (1961–1965) Sandler’s Wells Theatre[1][2]. Od 1967 do 1971 roku naczelny dyrygent BBC Symphony Orchestra[1][3]. W 1971 roku objął po Georgu Soltim stanowisko dyrektora muzycznego Covent Garden Theatre[1], które piastował do 1986 roku[2][3][4]. Występował gościnnie z wieloma orkiestrami europejskimi i amerykańskimi[1][3][6]. Dyrygował brytyjską prapremierą opery Albana Berga Lulu (Covent Garden 1981)[6]. Dyrygował również prapremierowymi wykonaniami oper The Mines of Sulphur (1965) Richarda Rodneya Bennetta oraz The Knot Garden (1970) i The Ice Break (1977) Michaela Tippetta[6]. W 1977 roku, jako pierwszy brytyjski dyrygent, wystąpił na festiwalu w Bayreuth, prowadząc wykonanie Tannhäusera[6]. Od 1983 do 1993 roku był dyrektorem muzycznym Orkiestry Symfonicznej Radia Bawarskiego w Monachium[4]. W latach 1995–2006 pierwszy dyrygent i dyrektor muzyczny London Symphony Orchestra[4][6].

Zdobył sobie sławę jako wybitny interpretator dzieł operowych W.A. Mozarta[1][2][3]. W jego repertuarze koncertowym znajdowały się ponadto utwory m.in. Berlioza, Strawinskiego, Tippetta i Sibeliusa[6]. Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (1965)[1][5]. W 1980 roku otrzymał tytuł szlachecki[5][6]. Laureat Shakespeare Prize (1984)[6]. Odznaczony Orderem Towarzyszy Honoru (2001)[5], komandorią Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (1976), Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (1987), komandorią francuskiego Orderu Sztuki i Literatury (1990), komandorią Orderu Lwa Finlandii (1992), Bawarskim Orderem Zasługi (1993), Krzyżem Oficerskim Legii Honorowej (1999) i Orderem Maksymiliana (2000)[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 359. ISBN 83-224-0223-6.
  2. ↑ a b c d e Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 186. ISBN 978-83-01-13410-5.
  3. ↑ a b c d e f g h i The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 134. ISBN 0-674-37299-9.
  4. ↑ a b c d e Harris M. Lentz III: Obituaries in the Performing Arts, 2013. Jefferson: McFarland & Company, 2014, s. 83–84. ISBN 978-0-7864-6953-6.
  5. ↑ a b c d Encyclopædia Britannica Book of the Year 2014. London: Encyclopædia Britannica, 2014, s. 130. ISBN 978-1-62513-171-3.
  6. ↑ a b c d e f g h i The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 215–216. ISBN 978-0-19-957854-2.
  7. ↑ International Who’s Who in Classical Music 2008. London: Routledge, 2008, s. 186. ISBN 978-1-85743-455-2.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Colin_Davis_(dyrygent)&oldid=74393982”