Anerood Jugnauth
| Data i miejsce urodzenia |
29 marca 1930 |
|---|---|
| Data śmierci |
3 czerwca 2021 |
| Prezydent Mauritiusa | |
| Okres |
od 7 października 2003 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik |
Raouf Bundhun (p.o.) |
| Następca |
Monique Ohsan-Bellepeau (p.o.) |
| Premier Mauritiusa | |
| Okres |
od 16 czerwca 1982 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Okres |
od 17 września 2000 |
| Poprzednik |
Navin Ramgoolam |
| Następca | |
| Premier Mauritiusa | |
| Okres |
od 17 grudnia 2014 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
Anerood Jugnauth (ur. 29 marca 1930 w Vacoas-Phoenix, zm. 3 czerwca 2021 w Curepipe[1]) – maurytyjski polityk, trzykrotny premier Mauritiusa w latach 1982–1995, 2000–2003 oraz 2014–2017, prezydent tego kraju od 7 października 2003 do 31 marca 2012.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Anerood Jugnauth kształcił się w szkołach Roman Catholic Aided School oraz Regent College Quatre Bornes, po czym rozpoczął studia prawnicze. W 1954 rozpoczął praktykę adwokacką[2].
W 1963 został po raz pierwszy wybrany w skład Zgromadzenia Legislacyjnego, w którym zasiadał do 1967. W skład parlamentu wchodził również w latach 1976–1995 oraz 2000–2003. W latach 1965–1967 pełnił funkcję ministra stanu ds. rozwoju, a w 1967 funkcję ministra pracy w gabinecie premiera Seewoosagura Ramgoolama[3].
W 1970 wstąpił do Walczącego Ruchu Mauritiusa (Mouvement Militant Mauricien, MMM). W latach 1973–1982 stał na jego czele, a od 1976 do 1982 pełnił również funkcję lidera opozycji. 16 czerwca 1982, po wygranej MMM w wyborach, objął stanowisko szefa rządu, które zajmował do 22 grudnia 1995. W 1983 wystąpił z MMM i założył własne ugrupowanie, Socjalistyczny Ruch Mauritiusa (Mauritian Socialist Movement, MSM). Od 17 września 2000 do 30 września 2003 po raz drugi zajmował stanowisko premiera[3].
7 października 2003 został wybrany przez Zgromadzenie Narodowe na urząd prezydenta Mauritiusa. Przewodnictwo w partii przekazał synowi, Pravindowi Jugnauthowi[3]. 19 września 2008 został jednogłośnie wybrany przez parlament na drugą 5-letnią kadencję[4].
30 marca 2012 ogłosił swoją rezygnację ze stanowiska prezydenta, obowiązującą z dniem kolejnym. Powodem złożenia urzędu był brak akceptacji dla polityki rządu Navina Ramgoolama. Zapowiedział przejście do opozycji i powrót do szeregów MSM. Partia ta w sierpniu 2011 opuściła szeregi koalicji z powodu postawienia zarzutów korupcyjnych jej członkowi, ministrowi zdrowia. 31 marca 2012 obowiązki prezydenta przejęła wiceprezydent Monique Ohsan-Bellepeau[5][6].
W wyborach parlamentarnych 10 grudnia 2014 koalicja pod jego przewodnictwem zdobyła 51 z 69 mandatów, a 17 grudnia 2014 Jugnauth objął po raz trzeci stanowisko premiera[7][8]. 21 stycznia 2017 ogłosił swoją rezygnację ze stanowiska szefa rządu na rzecz syna i ministra finansów w jego gabinecie, Pravinda Jugnautha, który objął urząd 23 stycznia 2017[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mauritius former prime minister Sir Anerood Jugnauth dies aged 91. africanews.com. [dostęp 2021-06-04]. (ang.).
- ↑ Profile of the President. gov.mu. [dostęp 2012-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-21)]. (ang.).
- ↑ a b c Career of the President. gov.mu. [dostęp 2012-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-14)]. (ang.).
- ↑ Jugnauth re-elected Mauritius president. AFP, 20 września 2008. [dostęp 2012-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-26)]. (ang.).
- ↑ Mauritius president quits in row with PM. news24.com, 30 marca 2012. [dostęp 2012-03-31]. (ang.).
- ↑ Mauritius president says to quit, re-enter politics. Reuters, 30 marca 2012. [dostęp 2012-03-31]. (ang.).
- ↑ Mauritius. Worldstatesmen.org, 17 grudnia 2014. [dostęp 2015-02-25]. (ang.).
- ↑ December 2014. rulers.org. [dostęp 2017-01-22]. (ang.).
- ↑ New Mauritius PM takes over from father, opponents cries foul. reuters.com, 2017-01-23. [dostęp 2017-01-23]. (ang.).
|