Annie Cordy

Annie Cordy
	; Annie Cordy (1961)
Imię i nazwisko	Léonie Cooreman
Data i miejsce urodzenia	16 czerwca 1928 ; Bruksela
Data i miejsce śmierci	4 września 2020 ; Vallauris
Zawód	aktorka, tancerka
Lata aktywności	1948–2020
	Multimedia w Wikimedia Commons

Annie Cordy, właśc. Léonie Cooreman (ur. 16 czerwca 1928 w Brukseli, zm. 4 września 2020 w Vallauris^[1]) – belgijska aktorka, piosenkarka oraz tancerka.

Życiorys

Urodziła się 16 czerwca 1928 roku w Laeken, północno-zachodniej dzielnicy Brukseli stolicy Belgii. Jej ojciec nazywał się Cornelius January Cooreman, a matka Maria de Leeuw. Miała brata Louisa i siostrę Jeanne.

Kiedy Annie miała osiem lat, jej matka zapisała ją na lekcje tańca. Podczas studiów uczyła się gry na fortepianie i teorii muzyki, uczestniczyła w galach charytatywnych. Między tanecznymi numerami śpiewała hity dnia. Wkrótce jej kariera nabrała rozpędu, były słuchowiska radiowe, konkursy. Zauważona przez dyrektora artystycznego Le Lido, któremu udało się przekonać ją do opuszczenia Brukseli, rodzinnego miasta, Annie Cordy przybyła do Paryża 1 maja 1950 roku i została zatrudniona jako główna tancerka.

Wystąpiła w ponad 50 filmach od 1954 roku i zagrała wiele pamiętnych ról w słynnej paryskiej Olympii Bruno Coquatrixa. Jej wersja „La Ballade de Davy Crockett” była numerem 1 na listach przebojów przez pięć tygodni we Francji w sierpniu 1956 roku.

4 września 2020 roku Cordy doznała zatrzymania akcji serca w swoim domu w Vallauris we Francji, gdzie mieszkała ze swoją siostrzenicą. Próby reanimacji nie powiodły się i uznano ją za zmarłą. Miała 92 lata. Od maja 2022 roku jej imię nosi tunel drogowy(inne języki) w Brukseli, który wcześniej nazywany był Tunelem Leopolda II^[2].

Wybrana filmografia

1953: Boum sur Paris jako ona sama
1954: Jego rybki jako Charlotte Dupuy
1954: Gdyby Wersal mógł mi odpowiedzieć jako pani Langlois
1955: Najpiękniejsza kobieta świata
1956: Śpiewak z Meksyku jako Cri-Cri
1958: Tabarin jako Mimi
1959: Papierosy, whisky i mali dziadkowie jako Martine
1960: Szalona głowa jako Annie
1965: Złoto księcia jako dozorczyni
1967: Ci panowie z rodziny jako Maryse
1969: Pasażer w deszczu jako Juliette
1969: Burżuazyjny miły facet jako pani Marthe
1970: Zerwanie jako pani Pinelli
1971: Kot jako Nelly
1972: Nie unikniesz przeznaczenia jako przyjaciółka Almy
1974: Szczury Paryża jako Ginette Lalatte
1977: Koń, który latał jako znajoma barona
1983: Kłusownik Boga jako Jofrette
1990: Jedno lato po drugim jako matka Fine
1994: Zemsta blondynki jako Jany, matka Corine
1997: Tajemniczy przybysz jako Marie Fer
2004: Zartmo jako kobieta
2006: Ostatni z głupców jako Rose, babka
2008: Śledztwo na cztery ręce jako Babette Boutiti
2008: Disco jako pani Graindorge
2009: Szalone trawy jako sąsiadka
2011: Wracam do mamy jako Alice
2014: Wspomnienia jako babcia
2014: Ostatni diament jako Inès de Boissière
2016: Nietoperz jako Christiane
2018: Ta nasza młodość jako Laurenne
2018: Tamara 2 jako Rose

Odznaczenia

2013: Order Korony

Przypisy

↑ Décès de la chanteuse Annie Cordy à l’âge de 92 ans. lesoir.be. [dostęp 2020-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-05)]. (fr.).
↑ mju, blg, Annie ‘Tata Yoyo’ Cordy heeft eigen tunnel in Brussel [online], De Standaard, 22 maja 2022 [dostęp 2023-09-07] (niderl.).

Linki zewnętrzne

Annie Cordy w bazie IMDb (ang.)
Annie Cordy w bazie Filmweb

[1] Décès de la chanteuse Annie Cordy à l’âge de 92 ans. lesoir.be. [dostęp 2020-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-05)]. (fr.).

[2] u, blg, Annie ‘Tata Yoyo’ Cordy heeft eigen tunnel in Brussel [online], De Standaard, 22 maja 2022 [dostęp 2023-09-07] (niderl.).

[1]

[2]