Abner Mares
| Data i miejsce urodzenia |
28 listopada 1985 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | ||||||||||||||||
| Styl walki |
praworęczny | |||||||||||||||
| Kategoria wagowa |
kogucia | |||||||||||||||
| Bilans walk zawodowych[a] | ||||||||||||||||
| Liczba walk |
35 | |||||||||||||||
| Zwycięstwa |
31 | |||||||||||||||
| Przez nokauty |
15 | |||||||||||||||
| Porażki |
3 | |||||||||||||||
| Remisy |
1 | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Abner Mares Martínez (ur. 28 listopada 1985 w Guadalajarze) – meksykański bokser, wicemistrz Igrzysk panamerykańskich, były zawodowy mistrz świata wagi piórkowej (do 126 funtów) i były junior piórkowej (do 122 funtów) federacji WBC oraz były w wadze koguciej (do 118 funtów) organizacji IBF.
Kariera amatorska
[edytuj | edytuj kod]Sukcesy zaczął odnosić już w okresie juniorskim. W roku 2002 został w Kecskemet (Węgry) mistrzem świata kadetów[1] (U17), a w 2004 w Czedżu (Korea Południowa) wicemistrzem świata juniorów w wadze koguciej. Przegrał w finale z Kirgizem Ajbekiem Abdimomnowem[2].
Równocześnie startował w zawodach seniorskich. W roku 2002 w San Salwador został mistrzem Igrzysk Ameryki Środkowej i Karaibów. W półfinale pokonał późniejszego zawodowego mistrza świata Portorykańczyka Juana Manuela Lópeza i w finale również późniejszego zawodowego mistrza świata Kolumbijczyka Yonnhy Péreza[3].
W Igrzyskach Panamerykańskich w Santo Domingo (Dominikana) w 2003 pokonał kolejno: Argentyńczyka Juana Manuela Floresa oraz powtórnie Juana Manuela Lópeza. W półfinale wygrał ponownie z Yonnhym Pérezem, a w finale przegrał z Kubańczykiem Guillermo Rigondeaux'a[4].
Reprezentował swój kraj na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach w wadze koguciej. Przegrał pierwszą walkę z Węgrem Zsoltem Bedakiem na punkty po kontrowersyjnym werdykcie[5].
W trakcie kariery amatorskie rozegrał 120 pojedynków, z których wygrał 112, w tym 84 przed czasem.
Kariera zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Karierę zawodową rozpoczął 6 stycznia 2005. Do marca 2010 stoczył 20 walk, wszystkie wygrywając. W tym czasie zdobył tytuł WBO NABO w kategorii koguciej.
22 maja 2010 stoczył pojedynek o tytuł mistrza świata IBF w wadze koguciej z Kolumbijczykiem Yonnhy Pérezem. Był to ich czwarty pojedynek. Trzy pierwsze miały miejsce w trakcie kariery amatorskiej. Walka zakończyła się remisem i Pérez pozostał mistrzem[6]. 11 grudnia doszło do pojedynku z Ormianinem Wachtangiem Darczinjanem. Stawką był tytuł IBO i wakujący WBC Silver. Walka odbyła się w ramach turnieju zorganizowanego przez telewizję Showtime. Zwycięzca miał spotkać się z lepszym z pary Joseph Agbeko-Yonnhy Pérez o tytuł mistrzowski IBF. Mares był liczony w drugiej rundzie a Darczinjan w siódmej. Mares wygrał po zaciętym pojedynku niejednogłośnie na punkty[7].
13 sierpnia 2011 doszło w Las Vegas do pojedynku z Nigeryjczykiem Josephem Agbeko. Po wyrównanej walce, w której Agbeko był liczony w pierwszej i jedenastej rundzie, Mares wygrał niejednogłośną decyzją sędziów i został nowym mistrzem organizacji IBF w wadze koguciej oraz obronił tytuł WBC Silver[8]. Do rewanżowego pojedynku doszło 3 grudnia. Mares wygrał jednogłośnie na punkty i obronił pas mistrzowski IBF[9].
W lutym 2012 zrezygnował z tytułu w kategorii koguciej przechodząc do junior piórkowej. 21 kwietnia w El Paso (Stany Zjednoczone) zmierzył się z Portorykańczykiem Erikiem Morelem o wakujący tytuł mistrza federacji WBC. Zwyciężył jednogłośnie na punkty zostając mistrzem świata w drugiej kategorii wagowej[10]. Do pierwszej obrony doszło 10 listopada a przeciwnikiem był posiadacz tytułu WBA Super w wadze koguciej Anselmo Moreno z Panamy. Zwyciężył Mares jednogłośnie na punkty mając przeciwnika na deskach w rundzie piątej[11].
W lutym 2013 zrezygnował z tytułu przechodząc do kategorii piórkowej. 4 maja w Las Vegas zmierzył się z mistrzem tej kategorii federacji WBC rodakiem Danielem Ponce de Leónem. Wygrał przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie, mając przeciwnika na deskach w rundzie drugiej oraz dziewiątej i został mistrzem świata w trzeciej kategorii wagowej[12].
7 marca 2015 na gali w MGM Grand w Las Vegas wygrał na punty na dystansie dziesięciu rund 99:90, 98:91 i 96:93 z rodakiem Arturem Santosem Reyesem (18-5, 5 KO)[13].
29 sierpnia 2015 na gali PBC w Los Angeles przegrał niejednogłośnie na punkty 114-114, 111-117 i 111-117 rodakiem Santą Cruzem (31-0-1, 17 KO) pojedynek o pas super czempiona WBA kategorii piórkowej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wyniki Mistrzostw Świata Kadetów 2002
- ↑ Wyniki Mistrzostw Świata Juniorów 2004
- ↑ Wyniki Igrzysk Ameryki Środkowej i Karaibów 2002
- ↑ Wyniki Igrzysk Panamerykańskich 2003
- ↑ Wyniki Igrzysk Olimpijskich 2004
- ↑ Perez, mares battle to a draw. fightnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-12)].(Fightnews.com)[dostęp 14-08-2011]
- ↑ Mares, Agbeko victorious. fightnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-15)]. (Fightnews.com)[dostęp 14-08-2011]
- ↑ Mares wins Showtime tourney. fightnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-14)]. (Fightnews.com)[dostęp 14-08-2011]
- ↑ Abner Mares defeats King Kong Agbeko again. fightnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-05)]. (Fightnews.com)[dostęp 04-12-2011]
- ↑ Mares, Moreno win in El Paso. fightnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-11)]. (Fightnews.com)[dostęp 22-04-2012]
- ↑ Mares wygrywa na punkty (Bokser.org) [dostęp 11-11-2012]
- ↑ Mares mistrzem w trzeciej kategorii (Bokser.org) [dostęp 12-05-2013]
- ↑ Mares tłumaczy słabą postawę chorobą. Bokser.org, 9 marca 2015. [dostęp 2015-03-09]. (pol.).