Adrian Diaconu
| Pseudonim |
The Shark | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 czerwca 1978 | |||||||||||||||
| Obywatelstwo | ||||||||||||||||
| Styl walki |
praworęczny | |||||||||||||||
| Kategoria wagowa |
półciężka | |||||||||||||||
| Bilans walk zawodowych | ||||||||||||||||
| Liczba walk |
30 | |||||||||||||||
| Zwycięstwa |
27 | |||||||||||||||
| Przez nokauty |
15 | |||||||||||||||
| Porażki |
3 | |||||||||||||||
| Remisy |
0 | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Adrian Diaconu (ur. 9 czerwca 1978 w Ploeszti) – rumuński bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji WBC w wadze półciężkiej (do 175 funtów).
Kariera amatorska
[edytuj | edytuj kod]Zdobył brązowy medal na Mistrzostwach Świata w Budapeszcie w 1997 w kategorii lekkośredniej, pokonując Jung Bin Lima, Sergio Martineza i Roberta Gortata, natomiast w półfinale przegrywając z późniejszym złotym medalistą, Alfredo Duvergelem[1]. W 1998 został brązowym medalistą Mistrzostw Europy w Mińsku w tej samej kategorii wagowej, pokonując Károly Balzsaya i Siergieja Chomickiego, a w walce o finał przegrywając z Aslanem Ercümentem[2]. Na kolejnych Mistrzostwach Świata w Houston w 1999 zdobył srebrny medal w wadze średniej. Pokonał kolejno Ariela Hernándeza, Antoniosa Giannoulasa, Andrija Fedczuka i Akına Kuloğlu, a w finale przegrał z Utkirbekiem Haydarovem[3].
W 2000 reprezentował Rumunię na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney, gdzie doszedł do ćwierćfinału. Odpadł z turnieju po porażce z późniejszym złotym medalistą, Jorge Gutiérrezem[4].
Kariera zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy zawodowy pojedynek stoczył w marcu 2001. W swoim osiemnastym pojedynku wywalczył tytuł zawodowego Mistrza Kanady w kategorii półciężkiej. 16 maja 2006 pokonał na punkty Andre Thysse[5]. Cztery miesiące później pokonał, także na punkty, Amerykanina Orlando Riverę[6].
9 maja 2007 w walce eliminacyjnej WBC pokonał przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie Rico Hoye[7]. 19 kwietnia następnego roku Diaconu wywalczył tytuł tymczasowego mistrza świata WBC, pokonując po zaciętym i wyrównanym pojedynku Chrisa Henry[8]. W lipcu po tym, jak Chad Dawson zrezygnował z tytułu, Diaconu został pełnoprawnym mistrzem świata WBC w kategorii półciężkiej[9].
Tytuł mistrzowski stracił już w następnej walce, która odbyła się 19 czerwca 2009, przegrywając jednogłośnie na punkty z Jeanem Pascalem. W piątej rundzie Diaconu leżał na deskach, a całą walkę przegrał stosunkiem 115-112, 116-112 i 116-111 dla Pascala[10]. 11 grudnia tego samego roku doszło do walki rewanżowej pomiędzy oboma pięściarzami. Ponownie lepszy okazał się Pascal, pokonując Diaconu na punkty[11].
W 2010 Diaconu stoczył jeden pojedynek, wygrywając na punkty z Omarem Sheiką, mimo że w drugiej rundzie był liczony[12]. 21 maja 2011 przegrał jednogłośnie na punkty z Chadem Dawsonem w stosunku 118–110, 117–111 i 116–112[13].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 9.World Championships – Budapest, Hungary – October 18-26 1997. Amateur Boxing Results. [dostęp 2012-01-22]. (ang.).
- ↑ 32.European Championships – Minsk, Belarus – May 17-24 1998. Amateur Boxing Results. [dostęp 2012-01-22]. (ang.).
- ↑ 10.World Championships – Houston, USA – August 20-27 1999. Amateur Boxing Results. [dostęp 2012-01-22]. (ang.).
- ↑ 27.Olympic Games – Sydney, Australia – September 17-30 2000. Amateur Boxing Results. [dostęp 2012-01-22]. (ang.).
- ↑ Boxing Encyclopedia. [dostęp 2009-07-14]. (ang.).
- ↑ Boxing Encyclopedia. [dostęp 2009-07-14]. (ang.).
- ↑ Graham Houston: Adrian Diaconu KO3 Rico Hoye. Fightwriter.com. [dostęp 2009-07-14]. (ang.).
- ↑ Diaconu Decisions Henry In Romania. EastSideBoxing.com, 2008-04-20. [dostęp 2009-07-14]. (ang.).
- ↑ Dan Rafael: Dawson vacates 175-pound title to gird for possible showdown with Tarver. ESPN.com, 2008-07-16. [dostęp 2009-07-14]. (ang.).
- ↑ Dave Spencer: Pascal dethrones Diaconu!. Fightnews.com, 2009-06-19. [dostęp 2009-07-14]. (ang.).
- ↑ Dave Spencer: Pascal retains title. Fightnews.com, 2009-12-12. [dostęp 2009-12-21]. (ang.).
- ↑ Ryan Stead, Dave Spencer: Bute KOs Brinkley in 9. Fightnews.com, 2010-10-15. [dostęp 2012-01-22]. (ang.).
- ↑ Dan Rafael: Chad Dawson outshines Adrian Diaconu. ESPN.com, 2011-05-23. [dostęp 2012-01-22]. (ang.).