Przejdź do zawartości

Alan Pascoe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alan Pascoe
Data i miejsce urodzenia

11 października 1947 lub 1 października 1947
Portsmouth

Wzrost

185 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
srebro Monachium 1972 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
Mistrzostwa Europy
złoto Rzym 1974 bieg na 400 m przez płotki
złoto Rzym 1974 sztafeta 4 × 400 m)
srebro Helsinki 1971 bieg na 110 m przez płotki
brąz Ateny 1969 bieg na 110 m przez płotki
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Belgrad 1969 bieg na 50 m przez płotki
Reprezentacja  Anglia
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złoto Christchurch 1974 lekkoatletyka
(bieg na 400 m przez płotki)
srebro Christchurch 1974 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
brąz Edmonton 1978 lekkoatletyka
(bieg na 400 m przez płotki)
Odznaczenia
Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Alan Peter Pascoe MBE (ur. 11 października 1947 w Portsmouth) – brytyjski lekkoatleta płotkarz i sprinter, medalista olimpijski w Monachium.

Mąż brytyjskiej sprinterki Delli James.

Edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Naukę rozpoczął w Portsmouth Southern Grammar School. Po jej ukończeniu kontynuował naukę w Borough Road Collage w Isleworth. Studiował na Uniwersytecie Londyńskim.

Kariera zawodnicza

[edytuj | edytuj kod]

W wieku 21 lat wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku w biegu na 110 metrów przez płotki, ale odpadł w eliminacjach. Jego pierwszym międzynarodowym sukcesem było zwycięstwo w biegu na 50 metrów przez płotki podczas europejskich igrzysk halowych w 1969 w Belgradzie. Na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach zdobył brązowy medal na 110 metrów przez płotki. Nie powiodło mu się na pierwszych halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu, gdzie odpadł w półfinale biegu na 60 metrów przez płotki. Na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach wywalczył srebrny medal na 110 m przez płotki. Podczas całej swojej kariery pięciokrotnie ustanawiał rekordy kraju na tym dystansie[1]. Odpadł w półfinale na 50 m przez płotki na halowych mistrzostwach Europy w 1972 w Grenoble.

Podczas igrzysk olimpijskich w 1972 w Monachium odpadł w półfinale biegu na 110 m przez płotki, natomiast brytyjska sztafeta 4 × 400 metrów w składzie: Martin Reynolds, Pascoe, David Hemery i David Jenkins zdobyła wicemistrzostwo olimpijskie ustanawiając rekord Europy (3:00,46)[2]. Po igrzyskach Pascoe (który zanotował w olimpijskim finale na swojej zmianie rezultat 44,9 sekundy) przestawił się na bieganie na dłuższym dystansie. Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie zdobył dwa złote medale: indywidualnie w biegu na 400 m przez płotki i drużynowo w sztafecie 4 × 400 m (sztafeta brytyjska biegła w składzie: Glen Cohen, Bill Hartley, Pascoe i Jenkins). Zwyciężył na 400 m przez płotki na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 w Christchurch, a w sztafecie 4 × 400 m zajął 2. miejsce[3].

W tych samych konkurencjach wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu. W finale biegu na 400 m przez płotki zajął 8. miejsce, a sztafeta 4 × 400 m z jego udziałem nie ukończyła biegu eliminacyjnego. Na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton zdobył brązowy medal na 400 m przez płotki[3].

Pascoe zdobył następujące medale w mistrzostwach Wielkiej Brytanii (AAA):

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]
Konkurencja Data i miejsce Wynik
bieg na 200 metrów 15 lipca 1972, Londyn 20,92
bieg na 110 metrów przez płotki 17 czerwca 1972, Edynburg 13,79
bieg na 400 metrów przez płotki 30 czerwca 1975, Sztokholm 48,59

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 69.
  2. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 180, 363.
  3. a b GBRAthletics: Commonwealth Games Medallists – Athletics (Men). [dostęp 2010-08-22]. (ang.).
  4. GBRAthletics: AAA Championships (Men). [dostęp 2010-08-22]. (ang.).
  5. GBRAthletics: AAA Indoor Championships (Men). [dostęp 2010-08-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]