Aleksiej Bałałujew

Aleksiej Bałałujew
Алексей Балалуев
	17 zwycięstw
	major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia	29 września 1914 ; Cymbułowa, gubernia orłowska
Data i miejsce śmierci	9 sierpnia 1946 ; obwód moskiewski
	Przebieg służby
Lata służby	1936–1946
Siły zbrojne	Armia Czerwona; Wojskowe Siły Powietrzne
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia
	;

Aleksiej Andriejewicz Bałałujew (ros. Алексей Андреевич Балалуев, ur. 29 września 1914 we wsi Cymbułowa w powiecie bołchowskim w guberni orłowskiej, zm. 9 sierpnia 1946 w obwodzie moskiewskim) – radziecki lotnik wojskowy, major, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys

Do 1930 skończył 7 klas szkoły wiejskiej, od 1930 mieszkał w mieście Kolczugino, gdzie w 1931 ukończył szkołę uniwersytetu fabryczno-zawodowego, pracował jako elektromonter w fabryce, od 1933 mieszkał w Moskwie, gdzie również pracował jako elektromonter. W 1936 ukończył centralny aeroklub w Tuszynie, od marca 1936 służył w Armii Czerwonej, w listopadzie 1936 ukończył wojskową szkołę lotniczą w Orenburgu, a w listopadzie 1937 kursy dowódców kluczy przy wojskowej szkole lotniczej w Borisoglebsku. Był lotnikiem, dowódcą klucza i pomocnikiem dowódcy eskadry w pułkach lotnictwa myśliwskiego w Białoruskim i Nadbałtyckim Specjalnym Okręgu Wojskowym, od czerwca 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami na Froncie Północno-Zachodnim. Od czerwca 1941 do października 1942 był kolejno pomocnikiem dowódcy i dowódcą eskadry i zastępcą dowódcy 21 pułku lotnictwa myśliwskiego, od grudnia 1941 do października 1942 walczył na Froncie Kalinińskim, brał udział w walkach w rejonie nadbałtyckim i w operacji rżewsko-syczewskiej, 9 października 1942 został ciężko ranny w walce powietrznej i do marca 1943 przebywał na leczeniu.

W 1943 otrzymał stopień majora. Od kwietnia 1943 do czerwca 1944 był komenderowany do Chin jako instruktor techniki pilotażu lotnictwa myśliwskiego, w lipcu 1944 został instruktorem w Zarządzie Lotnictwa Myśliwskiego Głównego Zarządu Przysposobienia Bojowego Lotnictwa Frontowego Sił Powietrznych Armii Czerwonej; pełniąc tę funkcję wielokrotnie jeździł na front i wykonywał loty bojowe. W lutym i marcu 1945 na 1 Froncie Ukraińskim brał udział w operacji górnośląskiej, wykonując 31 lotów bojowych, stoczył wówczas 8 walk powietrznych i strącił 5 samolotów wroga. Łącznie podczas wojny wykonał 345 lotów bojowych i stoczył 52 walki powietrzne, w których strącił osobiście 17 i w grupie 5 samolotów wroga. Po wojnie był instruktorem w Głównym Zarządzie Przysposobienia Bojowego Sił Powietrznych Armii Czerwonej. Zginął w wypadku lotniczym podczas wykonywania obowiązków służbowych. Został pochowany na Cmentarzu Wagańkowskim.

Odznaczenia

Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (18 sierpnia 1945)
Order Lenina (18 sierpnia 1945)
Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie, 30 marca 1942, 26 sierpnia 1942 i 6 kwietnia 1945)

I medale ZSRR oraz chiński order.

Bibliografia

Балалуев Алексей Андреевич (ros.) Biogram na stronie warheroes.ru [dostęp 2018-10-09]