Przejdź do zawartości

Alojzy Karkoszka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alojzy Karkoszka
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1929
Roczyny

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 2001
Łajs

Wiceprezes Rady Ministrów
Okres

od 28 maja 1975
do 2 grudnia 1976

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Minister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych
Okres

od 22 grudnia 1971
do 28 maja 1975

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Andrzej Giersz

Następca

Adam Glazur

Odznaczenia
Order Budowniczych Polski Ludowej Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Honorowa Odznaka Miasta Łodzi
Grób Alojzego Karkoszki na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Alojzy Karkoszka (ur. 15 czerwca 1929 w Roczynach, zm. 20 sierpnia 2001 w Łajsie) – polski inżynier budownictwa lądowego i polityk. Minister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych w latach 1971–1975, wiceprezes Rady Ministrów (1975–1976), sekretarz KC PZPR (1976–1980) oraz poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji. Budowniczy Polski Ludowej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Antoniego i Katarzyny. Uzyskał tytuł inżyniera budownictwa lądowego na Politechnice Warszawskiej. W latach 1951–1954 służył w ludowym Wojsku Polskim, w 1954 został kierownikiem działu w Fabryce Samochodów Osobowych.

Od 1945 był członkiem Związku Walki Młodych, a następnie Związku Młodzieży Polskiej (do 1951). Od 1949 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1]. Według materiałów zgromadzonych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej był w latach 1950–1953 tajnym współpracownikiem (rezydentem) stalinowskiej Informacji Wojskowej o pseudonimie „Dubrowski”[2].

W latach 1967–1970 był sekretarzem Komitetu Warszawskiego partii, w KW pełnił uprzednio funkcje zastępcy kierownika wydziału i instruktora. W okresie od lipca 1970 do grudnia 1971 był I sekretarzem KW PZPR w Gdańsku. Od 1976 do 1980 był I sekretarzem Komitetu Warszawskiego PZPR i z racji pełnionej funkcji partyjnej przewodniczącym Stołecznej Rady Narodowej. W latach 1964–1971 był zastępcą członka, a od 1971 członkiem Komitetu Centralnego PZPR. W okresie 1976–1980 pełnił funkcję jego sekretarza, a od lutego do grudnia 1980 był członkiem Biura Politycznego KC PZPR.

Od 22 grudnia 1971 do 28 maja 1975 był ministrem budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych, a następnie do 2 grudnia 1976 był wicepremierem.

W latach 1976–1985 był posłem na Sejm PRL VII i VIII kadencji.

Alojzy Karkoszka zmarł po ciężkiej chorobie 20 sierpnia 2001. 29 sierpnia został pochowany w grobie urnowym na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera E-12-14)[3].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Profil na stronie Biblioteki Sejmowej.
  2. Informacje w inwentarzu IPN.
  3. Wyszukiwarka grobów w Warszawie.
  4. Dziennik Polski”, r. XXXV, nr 163 (10927), s. 3.
  5. Medale 30-lecia dla czołowych działaczy partyjnych i państwowych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 19 lipca 1974, s. 1.
  6. Medale „Za Zasługi dla Obronności Kraju” dla członków rządu, „Trybuna Robotnicza”, nr 241, 11 października 1973, s. 2.
  7. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. Krakowa, 19 listopada 1973, s. 3.
  8. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej miasta Łodzi, nr 14, 20 grudnia 1974, s. 2.
  9. „Głos Mechanika”, nr 1 (23), styczeń 1970, s. 2.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]