Przejdź do zawartości

Artiom Łaguta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artiom Łaguta
Артём Лагута
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Artiom Grigorjewicz Łaguta

Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1990
Bolszoj Kamień

Informacje klubowe
Klub

Sparta Wrocław

Kariera seniorska
Lata Klub
Liga rosyjska
2007–2010 Wostok Władywostok
2011–2013 Mega-Łada Togliatti
2014 Turbina Bałakowo
2015–2016 Wostok Władywostok
2017 Mega-Łada Togliatti
2019 Wostok Władywostok
Liga ukraińska
2007 SKA-Speedway Lwów
2010 Kaskad Równe
Liga polska
2008–2010 SK Lokomotīve Dyneburg
2011 Włókniarz Częstochowa
2012 Polonia Bydgoszcz
2013–2014 Unia Tarnów
2015–2020 GKM Grudziądz
2021– Sparta Wrocław
Liga szwedzka
2010–2012 Valsarna Hagfors
2013 Hammarby Sztokholm
2014 Vargarna Speedway
2015 Indianerna Kumla
2016 Vetlanda Speedway
2018–2019 Vetlanda Speedway
2020–2021 Västervik Speedway
Liga duńska
2013–2015 Esbjerg Vikings
2016 Team Fjelsted
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja
2009–2021 Rosja Rosja
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Mistrzostwa świata
złoto 2018 żużel, drużynowo
złoto 2019 żużel, drużynowo
złoto 2020 żużel, drużynowo
złoto 2021[a] żużel, indywidualnie
brąz 2012 żużel, drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
złoto 2011 żużel, drużynowo
Mistrzostwa Europy
srebro 2009 żużel, pary
srebro 2017 żużel, pary
srebro 2017 żużel, indywidualnie
Strona internetowa

Artiom Grigorjewicz Łaguta, ros. Артём Григорьевич Лагута (ur. 12 listopada 1990 w Bolszoj Kamieniu[1]) – rosyjski żużlowiec, posiadający również polskie obywatelstwo.

Indywidualny mistrz świata 2021[2]. Trzykrotny złoty medalista Speedway of Nations (2018, 2019 i 2020).

Jego indywidualny numer startowy to 222.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego starszym bratem jest Grigorij Łaguta, siostrzeńcem Wadim Tarasienko, a bratankiem Pawieł Łaguta. W kwietniu 2020 otrzymał polskie obywatelstwo[3]. W związku małżeńskim z Awieliną Łagutą. Ma z nią dwójkę dzieci.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Od 2008 roku ściga się w polskich ligach. W 2010 roku awansował do przyszłorocznego Grand Prix, wygrywając turniej Grand Prix Challenge w duńskim Vojens. Również w 2010 roku wywalczył tytuł najlepszego juniora w Rosji, zwyciężając z kompletem 15 punktów. W całym cyklu zdobył jednak tylko 28 punktów i szybko się z nim pożegnał. W 2011 był zawodnikiem Włókniarza Częstochowa, w 2012 Polonii Bydgoszcz, w latach 2013–2014 Unii Tarnów, a od sezonu 2015 GKMu Grudziądz. Do rywalizacji w Grand Prix powrócił w 2018 roku i wtedy też po raz pierwszy stanął na podium jednej z rund. Pierwsze zwycięstwo w Grand Prix odniósł 28 sierpnia 2020 roku we Wrocławiu[4]. W tym samym sezonie osiągnął najwyższą średnią biegową w polskiej lidze w karierze (2,479[5]) reprezentując barwy GKMu Grudziądz.

Z reprezentacją Rosji zwyciężył w Speedway of Nations 2018. Sukces ten powtórzył w 2019 i 2020 roku.

Po sezonie 2020 ogłosił odejście z GKM-u Grudziądz. W 2021 został zawodnikiem Sparty Wrocław[6]. Z tą drużyną wywalczył drużynowe mistrzostwo Polski w 2021 roku. W cyklu Grand Prix 2021, po wyrównanej walce do ostatniej rundy z Bartoszem Zmarzlikiem, wywalczył tytuł indywidualnego mistrza świata na żużlu, wyprzedzając Polaka o 3 punkty. Zwyciężył w 5 z 11 rund, w ośmiu z nich stał na podium. Jest pierwszym rosyjskim IMŚ na żużlu. Po zakończonym sezonie ogłosił podpisanie kontraktu z wrocławską drużyną do 2024 roku, jednak z powodu inwazji Rosji na Ukrainę rosyjscy zawodnicy zostali zawieszeni przez FIM do odwołania[7]. W sezonie 2023, z powodu posiadania polskiego obywatelstwa, wrócił na polskie tory żużlowe na podstawie polskiej licencji.

Starty w Grand Prix (Indywidualnych Mistrzostwach Świata na Żużlu)

[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w poszczególnych zawodach Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Długość toru
1. 28 sierpnia 2020 Polska Grand Prix Polski Polska Wrocław Stadion Olimpijski 352m
2. 16 lipca 2021 Czechy Grand Prix Czech Czechy Praga Stadion Markéta 353m
3. 7 sierpnia 2021 Polska Grand Prix Polski Polska Lublin Stadion MOSiR Bystrzyca 382m
4. 28 sierpnia 2021 Rosja Grand Prix Rosji Rosja Togliatti Stadion im. Anatolija Stepanowa 330m
5. 11 września 2021 Dania Grand Prix Danii Dania Vojens Vojens Speedway Center 300m
6. 1 października 2021 Polska Grand Prix Polski Polska Toruń Motoarena 318m

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
1. 30 czerwca 2018 Dania Grand Prix Danii Dania Horsens CASA Arena (sztuczny tor) 2. 12 (0,3,2,2,1,2,2) Wielka Brytania Tai Woffinden
2. 6 października 2018 Polska Grand Prix Polski Polska Toruń Motoarena 2. 20 (3,3,3,3,3,3,2) Wielka Brytania Tai Woffinden
3. 28 sierpnia 2020 Polska Grand Prix Polski Polska Wrocław Stadion Olimpijski 1. 20 (3,3,3,3,2,3,3) —
4. 3 października 2020 Polska Grand Prix Polski Polska Toruń Motoarena 3. 16 (0,3,3,3,2,2,1) Polska Bartosz Zmarzlik
5. 16 lipca 2021 Czechy Grand Prix Czech Czechy Praga Stadion Markéta 1. 20 (3,3,1,3,3,2,3) —
6. 30 lipca 2021 Polska Grand Prix Polski Polska Wrocław Stadion Olimpijski 3. 16 (3,3,2,2,3,3,1) Polska Bartosz Zmarzlik
7. 31 lipca 2021 Polska Grand Prix Polski Polska Wrocław Stadion Olimpijski 2. 18 (3,2,3,3,2,2,2) Polska Bartosz Zmarzlik
8. 7 sierpnia 2021 Polska Grand Prix Polski Polska Lublin Stadion MOSiR Bystrzyca 1. 20 (3,3,3,1,3,3,3) —
9. 14 sierpnia 2021 Szwecja Grand Prix Szwecji Szwecja Målilla G&B Stadium 2. 18 (2,3,3,3,3,2,2) Polska Bartosz Zmarzlik
10. 28 sierpnia 2021 Rosja Grand Prix Rosji Rosja Togliatti Stadion im. Anatolija Stepanowa 1. 20 (3,3,3,2,3,2,3) —
11. 11 września 2021 Dania Grand Prix Danii Dania Vojens Vojens Speedway Center 1. 20 (3,3,3,2,1,3,3) —
12. 1 października 2021 Polska Grand Prix Polski Polska Toruń Motoarena 1. 20 (3,1,3,2,3,3,3) —

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]
Sezon 2011
GP Europy – Leszno GP Szwecji – Göteborg GP Czech – Praga GP Danii – Kopenhaga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Włoch – Terenzano GP Skandynawii – Målilla GP Polski – Toruń GP Nordyckie – Vojens GP Chorwacji – Gorican GP Polski – Gorzów Wielkopolski miejsce punkty
0 1 2 7 – – 1 1 9 4 3 15 28
Sezon 2018
GP Polski – Warszawa GP Czech – Praga GP Danii – Horsens GP Szwecji – Hallstavik GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Skandynawii – Målilla GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Słowenii – Krško GP Niemiec – Teterow GP Polski – Toruń miejsce punkty
13 8 12 8 6 6 13 7 4 20 6 97
Sezon 2019
GP Polski – Warszawa GP Słowenii – Krško GP Czech – Praga GP Szwecji – Hallstavik GP Polski – Wrocław GP Skandynawii – Målilla GP Niemiec – Teterow GP Danii – Vojens GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Polski – Toruń miejsce punkty
4 9 9 5 7 16 8 5 6 7 11 76
Sezon 2020
GP Polski – Wrocław GP Polski – Wrocław GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Czech – Praga GP Czech – Praga GP Polski – Toruń GP Polski – Toruń miejsce punkty
20 12 8 5 10 5 8 16 7 84
Sezon 2021
GP Czech – Praga GP Czech – Praga GP Polski – Wrocław GP Polski – Wrocław GP Polski – Lublin GP Polski – Lublin GP Szwecji – Målilla GP Rosji – Togliatti GP Danii – Vojens GP Polski – Toruń GP Polski – Toruń miejsce punkty
12 20 16 18 14 20 18 20 20 20 14 192
Statystyki
Starty 48
Zwycięstwa 6
Miejsca na podium 12
Finalista 16
Punkty 477

Liga Polska

[edytuj | edytuj kod]

Drużynowe Mistrzostwa Polski

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Liga Klub Miejsce Mecze Biegi Punkty Bonusy Razem Śr. bieg. Zwycięzca ligi Mistrz Polski
2008 I Liga SK Lokomotīve Dyneburg 5. 16 66 121 6 127 1,924 Polonia Bydgoszcz Unibax Toruń
2009 I Liga SK Lokomotīve Dyneburg 2. 18 76 116 14 130 1,711 Unia Tarnów Falubaz Zielona Góra
2010 I Liga SK Lokomotīve Dyneburg 4. 19 89 175 24 199 2,236 Marma-Hadykówka Rzeszów Unia Leszno
2011 Ekstraliga CKM Włókniarz Częstochowa 8. 15 70 86 10 96 1,371 (36.) Stelmet Falubaz Zielona Góra
2012 Ekstraliga Polonia Bydgoszcz 6. 13 48 53 5 58 1,208 (53.) Azoty Tauron Tarnów
2013 Ekstraliga Unia Tarnów 3. 22 100 197 12 209 2,090 (11.) Stelmet Falubaz Zielona Góra
2014 Ekstraliga Grupa Azoty Unia Tarnów 3. 18 80 162 14 176 2,200 (7.) Stal Gorzów
2015 Ekstraliga MRGARDEN GKM Grudziądz 8. 14 73 137 7 144 1,973 (17.) Fogo Unia Leszno
2016 Ekstraliga MRGARDEN GKM Grudziądz 5. 13 62 114 2 116 1,871 (18.) Stal Gorzów
2017 Ekstraliga MRGARDEN GKM Grudziądz 6. 14 72 156 5 161 2,236 (3.) Fogo Unia Leszno
2018 Ekstraliga MRGARDEN GKM Grudziądz 6. 14 77 180 4 184 2,390 (4.) Fogo Unia Leszno
2019 Ekstraliga MRGARDEN GKM Grudziądz 5. 14 63 140 4 144 2,286 (5.) Fogo Unia Leszno
2020 Ekstraliga MRGARDEN GKM Grudziądz 7. 14 73 180 1 181 2,479 (2.) Fogo Unia Leszno
2021 Ekstraliga Betard Sparta Wrocław 1. 18 89 201 9 210 2,360 (3.) —
2023 Ekstraliga Betard Sparta Wrocław 2. 20 95 201 12 213 2,242 (6) Motor Lublin
2024 Ekstraliga Betard Sparta Wrocław 2. 20 104 244 12 256 2,462 (1) Motor Lublin

Inne osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne Mistrzostwa Świata Juniorów

Indywidualne Mistrzostwa Europy Juniorów

Kryterium Asów Polskich Lig Żużlowych im. Mieczysława Połukarda

Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ W związku z decyzją Sportowego Sądu Arbitrażowego, wykluczającą Rosję z imprez sportowych o randze mistrzostw świata w latach 2021–2022, zawodnicy rosyjscy startowali jako reprezentanci Rosyjskiej Federacji Motocyklowej (MFR).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Artem Laguta [online], Speedway World Championships [dostęp 2021-10-03] (ang.).
  2. ↑ Łukasz Kuczera, Żużel. Mamy nowego mistrza świata! Artiom Łaguta przeszedł do historii [online], WP SportoweFakty, 2 października 2021 [dostęp 2021-10-03] (pol.).
  3. ↑ Krzysztof Ziębiec, LIGA PEŁNA POLAKÓW. CZUGUNOW, ŁAGUTA, A WKRÓTCE BĘDĄ NASTĘPNI! [online], przegladsportowy.pl, 15 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-15].
  4. ↑ l, Artiom Łaguta wygrywa we Wrocławiu! Janowski drugi [online], www.speedwaynews.pl, 28 sierpnia 2020 [dostęp 2021-12-27] (pol.).
  5. ↑ Listy klasyfikacyjne 2001-21 [online], PGE Ekstraliga [dostęp 2021-12-27] (pol.).
  6. ↑ Artiom Łaguta żużlowcem Betard Sparty Wrocław [online], sport.tvp.pl, 5 listopada 2020 [dostęp 2021-05-19] (pol.).
  7. ↑ Żużel. Sportowe sankcje dla Rosji i Białorusi. To decyzja federacji polskiej oraz międzynarodowej [online], Sport Wprost, 5 marca 2022 [dostęp 2022-03-09] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
PGE Ekstraliga 2022 – Betard Sparta Wrocław
Indywidualne mistrzostwa świata na żużlu – edycje i zwycięzcy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Artiom_Łaguta&oldid=75293603”