Ardalion Ignatjew
| Data i miejsce urodzenia |
22 grudnia 1930 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
24 września 1998 | ||||||||||||||||||
| Wzrost |
173 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Ardalion Wasiljewicz Ignatjew (ros. Ардалион Васильевич Игнатьев; ur. 22 grudnia 1930 we wsi Nowoje Tojdieriakowo w Czuwaszji, zm. 24 września 1998 w Czeboksarach[1]) – radziecki lekkoatleta sprinter, medalista olimpijski z 1956 i mistrz Europy z 1954.
Wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach, gdzie odpadł w półfinale biegu na 400 metrów oraz w eliminacjach sztafety 4 × 400 metrów[1].
Na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie Ignatjew zwyciężył w biegu na 400 metrów (przed Voitto Hellstenem z Finlandii), a także zdobył srebrny medal w biegu na 200 metrów za Heinzem Füttererem z RFN[2].
Zdobył brązowy medal w biegu na 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne ex aequo z Voitto Hellstenem (zdjęcie z fotokomórki wskazywało, że obaj zawodnicy przekroczyli linię mety jednocześnie). Na tych samych igrzyskach sztafeta 4 × 400 metrów z jego udziałem odpadła w eliminacjach[1].
Ignatjew zwyciężył na w biegu na 400 metrów na Akademickich Mistrzostwach Świata (UIE) w 1953 w Bukareszcie i w 1955 w Warszawie, a także zdobył srebrny medal w biegu na 200 metrów w 1953[3].
25 czerwca 1955 w Moskwie Ignatjew wyrównał należący do Rudolfa Harbiga rekord Europy na 400 metrów wynikiem 46,0[4]. Był wielokrotnym rekordzistą ZSRR na 200 m, 400 m i w sztafecie 4 × 400 m[5].
Rekordy życiowe:
| Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| bieg na 200 metrów | 14 lipca 1956, Kijów | 20,7 |
| bieg na 400 metrów | 25 czerwca 1955, Moskwa | 46,0 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Ardalion Ignatyev [online], olympedia.org [dostęp 2020-06-22] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 109 i 110.
- ↑ World Students Games (UIE) [online], GBRAthletics [dostęp 2013-10-20] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 358.
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 25, 32 i 207. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ardalion Ignatjew, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2013-10-20] (ang.).