Przejdź do zawartości

Asamoah Gyan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Asamoah Gyan
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1985
Akra

Wzrost

186 cm

Pozycja

pomocnik, napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2003 Liberty Professionals FC 16 (10)
2003–2008 Udinese Calcio 39 (11)
2004–2006 Modena FC (wyp.) 53 (15)
2008–2010 Stade Rennes 45 (14)
2011–2012 Sunderland 34 (10)
2012 Al-Ain FC (wyp.) 18 (22)
2012–2015 Al-Ain FC 65 (73)
2015–2017 Shanghai SIPG 20 (7)
2016–2017 Al-Ahli Dubaj (wyp.) 14 (6)
2017–2019 Kayserispor 22 (2)
2019–2020 NorthEast United FC 8 (4)
2020–2021 All Stars FC 6 (0)
W sumie: 340 (174)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2003–2019  Ghana 109 (51)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Asamoah Gyan (ur. 22 listopada 1985 w Akrze) – ghański piłkarz występujący na pozycji napastnika lub pomocnika, reprezentant Ghany.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Gyan rozpoczynał karierę w ojczyźnie, w klubie Liberty Professionals z Akry. W 2003 przeniósł się do Włoch, gdzie próbował swoich sił w Udinese Calcio. W Serie A zadebiutował, jednak to był jego jedyny występ w sezonie 2003/2004 i w następnym był już zawodnikiem drugoligowej Modeny. W drużynie z Modeny zdobył 7 bramek w 27 meczach. W 2006 również występował w podstawowym składzie w Serie B i walczył z drużyną o awans, przegrywając go ostatecznie (5. miejsce). Latem 2006 w końcu ponownie trafił do Serie A i powrócił do zespołu Udinese. W 2008 roku Gyan podpisał kontrakt ze Stade Rennes, do którego trafił za 8 milionów euro. W letnim okienku transferowym sezon 2010/2011 przeszedł do Sunderlandu za 13 mln funtów szterlingów. W swoim debiucie w barwach Sunderlandu strzelił w 66. minucie pierwszego gola. Mecz zakończył się remisem 1:1, a Asamoah Gyan uzyskał tytuł Man of the match (zawodnika meczu).

W czerwcu 2023 ogłosił koniec swojej kariery sportowej[1].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Karierę reprezentacyjną rozpoczął w wieku 17 lat. Pierwszego gola w kadrze zdobył 19 listopada 2003 w meczu kwalifikacyjnym do MŚ 2006 z Somalią (3 dni przed swoimi 18. urodzinami, co czyni go najmłodszym reprezentantem Ghany w historii strzelającym gola w meczu kadry). W 2004 wystąpił na Olimpiadzie w Atenach.

W kolejnych latach kariery stawał się czołowym graczem reprezentacji. Mimo bramkostrzelności i przesądzania o zwycięstwach Ghany w wielu meczach, w karierze reprezentacyjnej posiada także nieudane epizody (w tym niewykorzystane rzuty karne w istotnych spotkaniach kadry).

Gyan podczas rozgrzewki przed meczem z Nigerią w trakcie PNA 2008

Na początku 2006 nie znalazł się w składzie na Puchar Narodów Afryki 2006, ale pół roku później selekcjoner Ratomir Dujković powołał go na Mistrzostwa Świata 2006 w Niemczech. Gyan wystąpił w pierwszym meczu grupowym z Włochami (0:2), a w drugim z Czechami, zdobył pierwszą bramkę (był to zarazem najszybciej zdobyty gol mistrzostw – padł w 86 sekundzie spotkania; mecz zakończył się wynikiem 2:0). Ponadto w tym meczu nie wykorzystał rzutu karnego (trafił w słupek). Po awansie z grupy jego reprezentacja zakończyła udział w turnieju na meczu w 1/8 finału wskutek porażki z Brazylią 0:3 (w tym meczu Gyan otrzymał dwie żółte kartki i w konsekwencji czerwoną).

Podczas Pucharu Narodów Afryki 2008 strzelił jednego gola (z rzutu karnego w meczu grupowym z Gwineą) i następnie wywalczył z reprezentacją 3. miejsce w turnieju.

W trakcie kolejnej edycji Pucharu Narodów Afryki 2010 zawodnik zdobył trzy gole zajmując drugie miejsce w klasyfikacji. Najpierw wykorzystał „jedenastkę” w spotkaniu grupowym z Wybrzeżem Kości Słoniowej (1:3), a następnie zdobył zwycięskie bramki z Angolą w ćwierćfinale (1:0) i Nigerią w półfinale (1:0). Ostatecznie zajął wraz z Ghaną 2. miejsce po przegranym spotkaniu finałowym z Egiptem.

W tym samym roku napastnik wystąpił na Mistrzostwa Świata 2010 w Południowej Afryce. Na turnieju zdobył łącznie trzy gole zajmując trzecie miejsce w klasyfikacji. W pierwszym meczu grupowym strzelił zwycięską bramkę z Serbią (1:0), a następnie gola z rzutu karnego w remisowym meczu z Australią (1:1). W 1/8 finału zdobył decydującą bramkę w dogrywce spotkania z USA (2:1). W czasie meczu 1/4 finału z Urugwajem przy stanie 1:1 nie wykorzystał rzutu karnego podyktowanego w ostatniej minucie dogrywki (uderzył w poprzeczkę). Następnie w zarządzonej serii rzutów karnych wykorzystał swoją szansę strzału, jednak Ghana przegrała ostatecznie w „jedenastkach” 2:4 i odpadła z turnieju.

W trakcie Pucharu Narodów Afryki 2012 uzyskał gola w grupowym spotkaniu z Mali (2:0). W meczu półfinałowym z Zambią przy stanie 0:0 nie wykorzystał rzutu karnego (mecz zakończył się porażką Ghany 0:1).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]