Przejdź do zawartości

Boeing Phantom Eye

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boeing Phantom Eye
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Boeing

Typ

UAV

Konstrukcja

kompozytowa

Historia
Data oblotu

1 czerwca 2012

Dane techniczne
Napęd

2 x Silnik tłokowy

Moc

150 KM każdy

Wymiary
Rozpiętość

45,75 m

Masa
Własna

3400 kg

Użyteczna

200 kg

Osiągi
Pułap

19 800 m

Długotrwałość lotu

96 h

Dane operacyjne
Użytkownicy
USA

Boeing Phantom Eyeamerykański bezzałogowy aparat latający (ang. Unmanned Aerial Vehicle – UAV) opracowany przez firmę Boeing. Maszyna ma charakteryzować się bardzo dużą długotrwałością lotu rzędu 96 godzin. Aby osiągnąć taką wartość w aparacie zastosowano dwa silniki napędzane paliwem wodorowym oraz zastosowano skrzydła o bardzo dużej rozpiętości.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy publicznie zaprezentowano aparat na konferencji w Saint Louis 12 lipca 2010 roku. Maszyna swoim rodowodem sięga innego produktu Boeinga, aparatu Boeing Condor, którego konstrukcja również pozwalała mu na przebywanie w powietrzu przez bardzo długi czas. Phantom Eye jest produktem ośrodka badawczo-rozwojowego wytwórni, Boeing Phantom Works. Początkowo oblot prototypu planowano na początek 2011 roku jednak odbył się dopiero 1 czerwca 2012 roku. Wcześniej aparat przeszedł program próby i badań na terenie Centrum Badania Lotu imienia Neila A. Armstronga (wówczas Hugh L. Dryden Flight Research Facility), który zakończony został w kwietniu 2012 roku. Dziewiczy lot nie odbył się bez przeszkód. Maszyna wystartowała o 6:22 lokalnego czasu z lotniska ośrodka Drydena. Lot trwał 28 minut, podczas których Phantom Eye osiągnął maksymalną prędkość około 115 km/h i pułap 1200 metrów. Niestety podczas lądowania na dnie suchego jeziora doszło do poważnego uszkodzenia podwozia maszyny, z powodu którego wstrzymano dalszy program badań w locie[1]. Phantom Eye nie jest docelowym aparatem a jedynie 60% demonstratorem mającym służyć jedynie jako obiekt badawczy zastosowanych w nim technologii. Docelowa maszyna ma być zdolna do lotów trwających siedem dni z ładunkiem użytecznym rzędu 900 kg lub dziesięć dni z ładunkiem 500 kg.

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Phantom Eye jest wolnonośnym górnopłatem napędzanym dwoma, turbodoładowywanymi tłokowymi silnikami Forda o pojemności 2,3 l i mocy 150 KM każdy, zamontowanymi w gondolach umieszczonych nad płatami. Skrzydła o bardzo dużym wydłużeniu. Usterzenie klasyczne. W kadłubie umieszczone zostały dwa zbiorniki wodoru po 450 kg każdy.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pierwszy lot Phantom Eye, "Raport", nr 6 (2012), s. 74, ISSN 1429-270X

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Prezentacja bsl Phantom Eye, "Nowa Technika Wojskowa", nr 8 (2010), s. 5, ISSN 1230-1655.
  • Piotr Butowski, Farnborough International 2010, "Lotnictwo", nr 9 (2010), s. 28-38, ISSN 1732-5323.