Borys Godunow

Borys Fiodorowicz Godunow
	Car Rosji
Okres	od 1598; do 1605
Poprzednik	Fiodor I
Następca	Fiodor II Borysowicz
	Dane biograficzne
Data urodzenia	ok. 1551
Data śmierci	13 kwietnia?/23 kwietnia 1605
Żona	Maria Skuratowa-Bielska
Dzieci	Fiodor II; Ksenia

Ten artykuł od 2020-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Borys Fiodorowicz Godunow (Борис Федорович Годунов; ur. ok. 1551, zm. 13 kwietnia^?/23 kwietnia 1605 w Moskwie) – car Rosji w latach 1598–1605.

Życiorys

Borys Godunow był doradcą Iwana IV Groźnego w ostatnich latach jego panowania. Po bezpotomnej śmierci Fiodora I (panującego po swym ojcu Iwanie IV) Sobór Ziemski w Moskwie obrał księcia Borysa Godunowa carem Rosji. Dbał on o rozwój gospodarczy i kulturalny kraju. Postępowała kolonizacja terytoriów północnej Azji na wschód od Uralu, gdzie koloniści rosyjscy założyli szereg miast, m.in. Tomsk w roku 1604 nad rzeką Tom, dopływem rzeki Ob. Jednak w latach 1601–1603 wielka susza w Rosji spowodowała głód w wielu rejonach kraju, niepokoje i wędrówki zbiegłych i bezdomnych chłopów, którzy porzucili swe miejsca zamieszkania. Niepokoje wzmagały też pogłoski o tym, że Dymitr, młodszy syn Iwana Groźnego, żyje i należy mu się dziedzictwo.

Pierwszy Dymitr Samozwaniec ujawnił się w 1603 roku. Był to prawdopodobnie mnich zbiegły z Monasteru Czudowskiego na Litwę, Grigorij Otriepiew, wychowany na dworze księcia Adama Wiśniowieckiego na Polesiu. Stamtąd, wraz ze zbrojnym oddziałem złożonym z 2500 żołnierzy, do których przyłączyło się następnie 2000 kozaków dońskich, ruszył na Moskwę. Po kilku potyczkach z wojskami cara opanował stolicę Rosji w czerwcu 1605 roku, co ułatwiła śmierć Borysa Godunowa dwa miesiące wcześniej. Śmierć Godunowa otworzyła okres tzw. smuty ('zamętu') czyli anarchii i zamieszek, trwający do 1613 roku.

W oparciu o motywy zaczerpnięte z życia Borysa Godunowa powstały opery, skomponowane m.in. przez Johanna Matthesona (Boris Goudenow, Hamburg, 1710) i Modesta Musorgskiego (Borys Godunow, 1868-1872).

Zobacz też

Carstwo Rosyjskie

Linki zewnętrzne

Borys Godunow – dokumenty w bibliotece Polona