Bitwa pod Ipsos

Bitwa pod Ipsos
	IV wojna diadochów 302 p.n.e. - 301 p.n.e.
	; Frygia, Turcja
Czas	301 p.n.e.
Miejsce	Frygia
Terytorium	Frygia
Wynik	zwycięstwo Kassandra, Lizymacha i Seleukosa
Strony konfliktu
Antygonidzi	Macedończycy; Seleucydzi
Dowódcy
Antygon†; Demetriusz	Prepelaos; Lizymach; Seleukos; Plejstarchos
Siły
70 000 piechoty,; 10 000 jazdy,; 75 słoni	64 000 piechoty,; 10 500 jazdy,; 400 słoni,; 100 rydwanów
Straty
nieznane	nieznane
	Położenie na mapie świata miejsce bitwy
	38,950000°N 30,990000°E/38,950000 30,990000

Królestwa Antygona i jego rywali przed bitwą pod Ipsos ok. 303 p.n.e.

Państwo Seleucydów (kolor żółty) po bitwie pod Ipsos (301 p.n.e.)

Bitwa pod Ipsos – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 301 p.n.e. i było kluczowym momentem czwartej wojny diadochów (302–301 p.n.e.). Bitwa zakończyła się zwycięstwem wojsk koalicji (Kassander, Lizymach, Seleukos – 64 000 piechoty, 10 500 jazdy i 400 słoni oraz 120 wozów uzbrojonych w kosy) nad siłami Antygona i jego syna Demetriusza (70 000 piechoty, 10 000 jazdy i 75 słoni).

W starciu otwierającym bitwę zwycięstwo odniósł Demetriusz, lecz zbyt zapamiętale ścigał przeciwnika i wystawił w ten sposób skrzydło swojej falangi na atak słoni Seleukosa oraz konnej gwardii królewskiej. Skrzydło falangi Antygona przeszło na stronę koalicjantów, a reszta jego sił uległa rozbiciu. Osiemdziesięcioletni Antygon padł na polu bitwy, a zwycięzcy podzielili jego królestwo.

Skutki bitwy

Zwycięzcy podzielili między siebie imperium Antygona:

Seleukos przejął: Syrię, północną Fenicję, północną Mezopotamię i wschodnią Azję Mniejszą
Ptolemeusz: Palestynę, południową Fenicję i Cypr
Lizymach: Zachodnią Azję Mniejszą
Kassander: Środkową Grecję z Wyspami Egejskimi

Bibliografia

Édouard Will, Le Monde hellénistique ,Le monde grec et l'Orient, PUF, 1975