Przejdź do zawartości

George Nicoll Barnes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
George Nicoll Barnes
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1859
Dundee

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 1940
Londyn

Minister emerytur
Okres

od 1916
do 1917

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

nowy urząd

Następca

John Hodge

Odznaczenia
Order Towarzyszy Honoru (Wielka Brytania)

George Nicoll Barnes CH (ur. 2 stycznia 1859 w Lochee w Dundee, zm. 21 kwietnia 1940 w Londynie) − brytyjski polityk, członek Partii Pracy, minister w rządach Davida Lloyda George’a.

Był drugim z pięciu synów Jamesa Barnesa, inżyniera z Yorkshire, oraz Catherine Adam Langlands. Niedługo po urodzeniu George'a rodzina przeniosła się do hrabstwa Middlesex, gdzie ojciec został zarządcą zakładu włókienniczego. W wieku 11 lat George również zaczął pracę w tym zakładzie. Wcześnie uczęszczał do szkoły parafialnej w Enfield Highway. Następnie przez dwa lata odbywał praktykę inżynierską najpierw w Powis James w Lambeth, a następnie w Parker's Foundry w Dundee. Po ukończeniu praktyki pracował przez dwa lata w fabryce Vickersa w Barrow. Następnie powrócił do Londynu. W 1879 r. stracił pracę. Przez następne lata zatrudniał się do różnych doraźnych prac. Następnie przez 8 lat pracował w Lucas and Airds w Fulham. W 1882 r. poślubił Jessie Langlands, córkę Thomasa Langlandsa. Miał z nią dwóch synów i córkę.

W Londynie Barnesa został członkiem Amalgamated Society of Engineers. W 1896 r. został jego sekretarzem generalnym. W 1893 r. wstąpił do Niezależnej Partii Pracy. Dwa lata później bez powodzenia startował w wyborach parlamentarnych w okręgu Rochdale. Do Izby Gmin dostał się dopiero w 1906 r. jako reprezentant okręgu Glasgow Blackfriars and Hutchesontown. Od 1918 r. reprezentował okręg wyborczy Glasgow Gorbals.

Między 1910 a 1911 r. Barnes był liderem Partii Pracy. W rządzie koalicyjnym Lloyda George’a został w 1916 r. ministrem emerytur. Po rezygnacji Arthura Hendersona w 1917 r. został członkiem gabinetu jako minister bez teki reprezentujący Partię Pracy. W 1918 r. laburzyści wycofali swoje poparcie dla gabinetu koalicyjnego. Barnes odmówił rezygnacji ze stanowisk rządowych za co został usunięty z partii. Założył wówczas własną Partię Narodowo-Demokratyczną. Brał udział w konferencji pokojowej w Wersalu w 1919 r. W 1920 r. zrezygnował ze stanowisk rządowych i wycofał się z czynnej polityki. W 1920 r. otrzymał Order Towarzyszów Honoru. W 1922 r. zrezygnował ze startu w wyborach parlamentarnych.

W kolejnych latach Barnes wspierał International Labour Organization. Był przewodniczącym Co-operative Printing Society. Opublikował również wiele książek, m.in. autobiografię From Workshop to War Cabinet (1923) oraz History of the International Labour Office (1926). Jeden z jego synów zginął podczas I wojny światowej. Barnes zmarł w 1940 r. i został pochowany na cmentarzu Fulham.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]