Przejdź do zawartości

Grzegorz Grzegorek

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzegorz Grzegorek
Ilustracja
Grzegorz Grzegorek w Muzeum Historii Katowic na Nikiszowcu podczas wykładu w kwietniu 2018 roku[1].
Data i miejsce urodzenia

11 marca 1956
Katowice

Zawód, zajęcie

dziennikarz, wydawca, popularyzator historii

Alma Mater

Uniwersytet Śląski

Rodzice

Stanisław i Elżbieta z domu Adamska

Dzieci

Łukasz i Voytek

Multimedia w Wikimedia Commons
Rant książki „Ulice i place Katowic - wydanie III” (Katowice 2018)
Ranty książek wydawanych przez wydawnictwo „Prasa i Książka”

Grzegorz Grzegorek (ur. 11 marca 1956 w Katowicach) – polski dziennikarz, redaktor i wydawca, samorządowiec.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława i Elżbiety z domu Adamskiej. Uczęszczał do szkoły podstawowej nr 57 w Katowicach Koszutce, w roku 1976 ukończył Technikum Elektromechaniczne w Dąbrówce Małej, specjalność Elektroniczne Maszyny Cyfrowe – programowanie, a następnie w roku 1981 Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego, specjalność politologia.

W czasie studiów był członkiem zarządu Dyskusyjnego Klubu Filmowego „Kino-oko”, którego w latach 1978–1980 był prezesem.

W latach 80. XX wieku pracował między innymi w czasopismach „Solidarność Jastrzębie”[2] oraz „Katolik”[3]. Do 1986 roku redagował „Biuletyn pedagogiczny”. Następnie pracował w kopalni Katowice, w której prowadził Centrum Kultury Domów Górnika. Po 1989 roku zaangażował się w działalność samorządową. Był radnym Katowic z listy Unii Wolności w kadencji 1994–1998.

Po roku 1989 tworzył niezależne tytuły: „Kurier Bogucicki” (1990) oraz „Nowe Życie Katowic” (tygodnik ukazujący się w 1997), redagował prasę samorządową. W latach 1993–1996 był redaktorem naczelnym „Wiadomości Rudzkich”, a w 1998–1999 sprawował tę samą funkcję w redakcji „Gazety Powszechnej Gliwice”. W okresie 2000–2002 był dyrektorem oddziału w Chorzowie i redaktorem odpowiedzialnym „Dziennika Zachodniego". W latach późniejszych współpracował z Radiem Katowice.

Doświadczenie redakcyjne i samorządowe wykorzystywał następnie przy działaniach PR we współpracy z jednostkami samorządu terytorialnego i innymi (Górnośląska Spółka Leasingowa, RPWiK w Chorzowie, Zakład Usług Komunalnych w Bytomiu, Ch-ŚPWiK[4], CHCPiO[5], Aqua-Sprint[6])[7].

W 1997 roku założył Agencję Specjalistyczną Prasa i Książka, która początkowo skupiała się na prowadzeniu działalności reklamowej w mediach. Agencja stopniowo ewoluowała w stronę wydawnictwa książkowego. Od 2005 roku w ramach prowadzonej przez siebie agencji tworzy książki, które wydaje samodzielnie, oraz przygotowuje publikacje na zlecenie innych wydawców. Jest wydawcą, redaktorem, autorem i współautorem wielu książek o Górnym Śląsku[8]. Od roku 2008 wydawane przez Agencję książki ukazują się pod marką Wydawnictwo Prasa i Książka Grzegorz Grzegorek.

Debiutem autorskim była monografia „Lipiny. Zarys dziejów osady, gminy, dzielnicy 1802–2002”. Napisał, opracował i zredagował kilkanaście pozycji, m.in. monografie Chorzowskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, Energoaparatury, SM „Górnik” w Jaworznie, albumy „Bieruń 2011” oraz „Chorzów – zabytki”.

W 2009 rozpoczął od „Encyklopedii Chorzowa”[9] wydawanie serii Małych Encyklopedii Małych Ojczyzn. W roku następnym ukazała się „Encyklopedia Powiatu Bieruńsko-Lędzińskiego”, w kolejnym „Encyklopedia Piekar Śląskich”. Mimo sukcesu czytelniczego, wobec kłopotów z dystrybucją (sukcesywna likwidacja lokalnych księgarń), seria przestała się ukazywać.

Jego opus magnum jest, określony przez Michała Smolorza „pierwszym uczciwym podręcznikiem historii miasta”[10], wydawany od roku 2012 cykl albumów poświęconych Katowicom, których jest redaktorem oraz w znacznej części autorem tekstów[11]. Ukazały się następujące tomy:

  • Grzegorz Grzegorek, abp Wiktor Skworc (wstęp): Parafie i kościoły Katowic. Piotr Tabaczyński (zdjęcia). Katowice: Wydawnictwo Prasa i Książka Grzegorz Grzegorek, 2014. ISBN 978-83-63780-06-7. OCLC 907102537.[12]
  • Michał Bulsa[13], Henryk Waniek (wstęp): Ulice i place Katowic. Piotr Tabaczyński (zdjęcia), Grzegorz Grzegorek (red). Wyd. 2. zm., poszerz., popr., zaktualizowane. Katowice: Wydawnictwo Prasa i Książka Grzegorz Grzegorek, 2015. ISBN 978-83-63780-10-4. OCLC 922220544.[14]
  • Michał Bulsa: Domy i gmachy Katowic. T. 1. Grzegorz Grzegorek (red), Piotr Tabaczyński (zdjęcia). Wyd. 2. zaktualizowane. Katowice: Wydawnictwo Prasa i Książka Grzegorz Grzegorek, 2015. ISBN 978-83-63780-15-9. OCLC 939907735.[15]
  • Michał Bulsa, Beata Witaszczyk, Henryk Waniek (wstęp): Domy i gmachy Katowic. T. 2. Piotr Tabaczyński (zdjęcia). Katowice: Wydawnictwo Prasa i Książka Grzegorz Grzegorek, 2016. ISBN 978-83-63780-15-9. OCLC 971436448.[16]
  • Jan Psiuk, Przemysław Nadolski, Leszek Jodliński (wstęp): Wodociągi i kanalizacja Katowic. Beata Witaszczyk (zdjęcia). Katowice: Wydawnictwo Prasa i Książka Grzegorz Grzegorek, 2016. ISBN 978-83-63780-08-1. OCLC 956558449.[17]
  • Adam Frużyński, Piotr Rygus, Leszek Jodliński (wstęp): Kopalnie i huty Katowic. Katowice: Wydawnictwo Prasa i Książka Grzegorz Grzegorek, 2017. ISBN 978-83-63780-23-4. OCLC 1020447396.[18]
  • Michał Bulsa: Ulice i place Katowic (wyd. 3). Piotr Tabaczyński (zdjęcia), Grzegorz Grzegorek (red). Wyd. 3. zm., poszerz., popr., zaktualizowane. Katowice: Wydawnictwo Prasa i Książka Grzegorz Grzegorek, 2018.[19]

Aktywnie zajmuje się również popularyzacją historii architektury i życia Katowic[20].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ LOTA, Początek i koniec kopalni w Janowie. Wykład Grzegorza Grzegorka w Nikiszowcu, „katowice.naszemiasto.pl”, 16 kwietnia 2018 [dostęp 2018-04-25].
  2. ↑ Robert Dyja, „Solidarność Jastrzębie” – Encyklopedia Solidarności [online], www.encysol.pl, 7 listopada 2016 [dostęp 2018-04-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-25].
  3. ↑ Zeszyty Historyczne Solidarności Regionu Śląsko-Dąbrowskiego, Zarząd Regionu Śląsko-Dąbrowskiego NSZZ „Solidarność”, 1996, s. 96.
  4. ↑ CHŚPWIK Sp. z o.o. [online] [dostęp 2018-05-05].
  5. ↑ Chorzowskie Centrum Pediatrii i Onkologii [online] [dostęp 2018-05-05] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-04].
  6. ↑ Wodociągi Siemianowickie Aqua-Sprint Sp. z o.o. [online] [dostęp 2018-05-05].
  7. ↑ KR/Rynek Zdrowia, Chorzów: PET/CT już działa, wkrótce otwarcie nowego oddziału – Aparatura i wyposażenie [online], www.rynekzdrowia.pl, 27 stycznia 2011 [dostęp 2018-04-25].
  8. ↑ OT, Odkrywamy Katowice [online], katowice.wyborcza.pl, 19 kwietnia 2015 [dostęp 2018-04-24].
  9. ↑ Grzegorz Grzegorek [online], www.prasaiksiazka.pl [dostęp 2018-04-25].
  10. ↑ Michał Smolorz, Śląska Biblioteka puchnie, „Gazeta ,Katowice” (292), 14 grudnia 2012, s. 11.
  11. ↑ D. Frost, Powraca wyjątkowa książka o Katowicach ale potrzebne jest wsparcie finansowe, „Infokatowice.pl”, 11 marca 2015 [dostęp 2018-04-25].
  12. ↑ Justyna Przybytek, Jest nowa książka o Katowicach! To album Parafie i Kościoły Katowic ZDJĘCIA, „Dziennikzachodni.pl”, 24 listopada 2014 [dostęp 2018-04-25].
  13. ↑ Agata Hajda, Odkrywając historię Katowic, „Gazeta Uniwersytecka UŚ” (7 (217)), kwiecień 2014 [dostęp 2018-04-25].
  14. ↑ W „Oku Miasta” zaprezentowano II wydanie albumu „Ulice i place Katowic”, „Infokatowice.pl”, 24 czerwca 2015 [dostęp 2018-04-25].
  15. ↑ Justyna Przybytek, Domy i gmachy Katowic, to najnowsza książka o Katowicach. Już w księgarniach [ZDJĘCIA], „Dziennikzachodni.pl”, 7 grudnia 2013 [dostęp 2018-04-25].
  16. ↑ Księgarnia Bonito.pl, Domy i gmachy Katowic. Tom 2 [online], Bonito.pl [dostęp 2018-04-25].
  17. ↑ LOTA, Gotowy jest nowy album o Katowicach i historii miasta. Temat przewodni to woda, „katowice.naszemiasto.pl”, 19 kwietnia 2016 [dostęp 2018-04-25].
  18. ↑ MD, Wydawnictwo: katowickie kopalnie i huty zebrane w jednym miejscu [online], nettg.pl – portal górniczy, 13 grudnia 2017 [dostęp 2018-04-25].
  19. ↑ Jest nowe wydanie albumu "Ulice i place Katowic" (pol.) katowice.naszemiasto.pl [dostęp 2018-12-13]
  20. ↑ Iob, Bogucice to dzielnica Katowic z najbogatszą historią [online], katowice.wyborcza.pl, 22 maja 2016 [dostęp 2018-04-25].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grzegorz_Grzegorek&oldid=73907422”