Przejdź do zawartości

Grzybówka zielonawa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzybówka zielonawa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

grzybówkowate

Rodzaj

grzybówka

Gatunek

grzybówka zielonawa

Nazwa systematyczna
Mycena arcangeliana Bres
Contr. Bolus Herb.: 78 (1904)
Grzybówka zielonawa

Grzybówka zielonawa (Mycena arcangeliana Bres.) – gatunek grzybów z rodziny grzybówkowatych (Mycenaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mycena, Mycenaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Gatunek ten po raz pierwszy opisał Giacomo Bresàdola w 1904 r.[1] Maria Lisiewska w 1987 r. nadała mu nazwę grzybówka liniowana[2], Władysław Wojewoda w 2003 r. zaproponował nazwę grzybówka zielonawa[3].

Synonimy naukowe[4]:

  • Mycena arcangeliana var. oortiana Kühner 1938
  • Mycena arcangeliana Bres. 1904 f. arcangeliana
  • Mycena arcangeliana Bres. 1904 var. arcangeliana
  • Mycena arcangeliana var. oortiana Kühner 1938
  • Mycena lineata var. olivascens Quél. 1889
  • Mycena olivascens Quél.
  • Mycena olivascens Quél. f. olivascens
  • Mycena olivascens Quél. var. olivascens
  • Mycena oortiana Hora 1960
  • Mycena vitilis var. olivascens (Quél. ex Bigeard & H. Guill.) Kühner 1938

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Kapelusz

Średnicy 7–20 mm, za młodu stożkowaty, potem dzwonkowaty z tępym garbem. Skórka matowa, brzeg kapelusza ostry i pofalowany. W stanie suchym kapelusz jest białawy lub szarożółtawy, na środku ciemniejszy (oliwkowy). W czasie wilgotnej pogody kapelusz jest ciemniejszy – oliwkowobrązowy[5]. Kapelusz jest higrofaniczny, przeźroczysty i promieniście żłobkowany[6].

Blaszki

Szerokie i zbiegające ząbkiem na trzon, koloru białego, tylko u trzonu ciemniejsze, szaroczarne, Ostrza blaszek nierówne, nieco pofalowane[5].

Trzon

Wysokość 4–7 cm, grubość do 3 mm, walcowaty, prosty. Powierzchnia gładka, jedwabiście matowa, górą biaława. U młodych okazów ma niebieskawo-różowofioletowy odcień i szklisty połysk, u starszych jest szarooliwkowy. U nasady pokryty białym meszkiem[5].

Miąższ

Cienki, cytrynowożółtego koloru, o słabym smaku i zapachu rzodkwi[5].

Wysyp zarodników

Białawy. Zarodniki elipsoidalne, rzadziej kuliste, amyloidalne, gładkie, pokryte nielicznymi brodawkami. Rozmiar 8–11 × 4,5–6 μm[6].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Występuje tylko w Europie[7]. W. Wojewoda w 2003 r. w zestawieniu grzybów wielkoowocnikowych Polski podał 7 stanowisk z uwagą, że prawdopodobnie jest bardzo9rzadki i zagrożony[3].

Rośnie na murszejącym drewnie drzew liściastych, na opadłych gałęziach, pniach i pniakach[2].

Znaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Saprotrof[3]. Grzyb niejadalny[5].

Gatunki podobne

[edytuj | edytuj kod]

Podobna jest grzybówka nitkowatotrzonowa (Mycena filopes), ale ma zapach jodoformu[5]. Podobna jest też grzybówka oliwkowa (Mycena chlorantha), ale rośnie wyłącznie w trawie, zwłaszcza na pasach zieleni przyległych do nadmorskich wydm[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-02-18] (ang.).
  2. a b M. Lisiewska, K. Kochman, A. Skirgiełło. Grzybówka (Mycena). 17. Podstawczaki (Basidiomycetes), bedłkowe (Agaricales), gąskowate I (Tricholomataceae). Kraków: PWN, 1987.
  3. a b c Władysław Wojewoda. Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. Species Fungorum. [dostęp 2013-09-15]. (ang.).
  5. a b c d e f Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, ISBN 978-83-245-9550-1.
  6. a b c A key to the Mycenas of Norway. ''Mycena arcangeliana'' [online] [dostęp 2012-09-21] [zarchiwizowane z adresu 2015-10-31].
  7. Discover Life Maps [online] [dostęp 2015-06-22].