Guglielmo Sanfelice d’Acquavilla

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	21 lipca 1878
Konsekrator	Alessandro Franchi
Współkonsekratorzy	Tommaso Reggio; Ignazio Camillo Guglielmo Maria Pietro Persico
Konsekrowani biskupi
Domenico Cocchia	1884
Filippo Degni di Salento	1886
Giuseppe Izzo	1889
Gennaro Cosenza	1890
Ernesto Angiulli	1894

Guglielmo Sanfelice d’Acquavilla
	Kardynał prezbiter
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	14 lub 18 lipca 1834 ; Bisceglie
Data i miejsce śmierci	3 stycznia 1897 ; Neapol
Miejsce pochówku	Katedra w Neapolu
	Arcybiskup Neapolu
Okres sprawowania	1878–1897
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	benedyktyni
Prezbiterat	15 marca 1857
Nominacja biskupia	18 lipca 1878
Sakra biskupia	21 lipca 1878
Kreacja kardynalska	24 marca 1884; Leon XIII
Kościół tytularny	San Clemente
	Multimedia w Wikimedia Commons

Guglielmo Sanfelice d’Acquavilla O.S.B.Cas. (ur. 14 lub 18 lipca 1834 w Aversa, zm. 3 stycznia 1897 w Neapolu) – włoski duchowny katolicki, arcybiskup Neapolu i kardynał.

Życiorys

Pochodził ze szlacheckiej rodziny książąt Acquavilla, matka zaś była z rodu baronów Montegiordano. Niższe święcenia otrzymał w 1851. Wstąpił do zakonu benedyktynów z opactwa nulius Ss. Trinità de Cava dei Tirreni. Profesję złożył w lipcu 1855. Święcenia kapłańskie przyjął 15 marca 1857. Był lektorem teologii w opactwie Monte Cassino. W latach 1861–1867 mistrz nowicjatu. Lektor, dziekan i wikariusz generalny opactwa SS. Trinità de Cava dei Tirreni. Kontynuował naukę na Uniwersytecie w Neapolu (doktorat z teologii), a także w Kolegium Pronotariuszy w Rzymie (doktorat utroque iuris).

18 lipca 1878 otrzymał nominację na arcybiskupa Neapolu. Sakrę otrzymał trzy dni później w Rzymie z rąk kardynała Alessandro Franchi, Sekretarza Stanu Stolicy Apostolskiej. W marcu 1884 kreowany kardynałem prezbiterem San Clemente. Pochowany na cmentarzu Piano w Neapolu.

Bibliografia