Przejdź do zawartości

Dmitrij Pieskow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dmitrij Pieskow
Дмитрий Песков
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Dmitrij Siergiejewicz Pieskow

Data i miejsce urodzenia

17 października 1967
Moskwa

Rzecznik prasowy prezydenta Federacji Rosyjskiej
Okres

od 22 maja 2012

Małżonek

1. Anastasija Budionnaja (1988–1994)
2. ​Jekatierina Sołocynska (1994–2012)
3. Tatjana Nawka (od 2015)

Poprzednik

Natalja Timakowa

Odznaczenia
Order Honoru Order Przyjaźni Order „Manas” Order Gwiazdy Polarnej (Mongolia) Order Zasługi Republiki Włoskiej III Klasy

Dmitrij Siergiejewicz Pieskow, ros. Дмитрий Сергеевич Песков (ur. 17 października 1967 w Moskwie) – rosyjski dyplomata, tłumacz, turkolog, od maja 2012 rzecznik prasowy prezydenta Federacji Rosyjskiej, Władimira Putina[1].

Wczesne życie i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Jego ojcem był rosyjski dyplomata, były ambasador w Pakistanie, Siergiej Pieskow. W 1989 r. ukończył studia na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym im. M.W. Łomonosowa, w Instytucie Azji i Afryki. W tym samym roku rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1990 r. został wysłany na placówkę dyplomatyczną w Ankarze (w Turcji) jako asystent administracyjny. Następnie zajmował stanowiska attaché i trzeciego sekretarza w ambasadzie.

W 2000 r. powrócił do Rosji i rozpoczął pracę w biurze prasowym prezydenta Rosji, gdzie w latach 2004–2008 był zastępcą rzecznika prasowego. W maju 2012, gdy Władimir Putin ponownie został prezydentem, objął stanowisko rzecznika, zastępując Natalję Timakową[2].

Po inwazji Rosji na Ukrainę został objęty sankcjami ze strony Stanów Zjednoczonych[3].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 2015 r. ożenił się z rosyjską łyżwiarką figurową, Tatjaną Nawką, z którą ma córkę Nadieżdę[9]. Z dwóch poprzednich małżeństw ma czwórkę dzieci. Z pierwszego syna Nikołaja[10], z drugiego córkę Jelizawietę[11][12] oraz synów Mika i Dieniego[13].

Pieskow, poza językiem rosyjskim, biegle włada językiem angielskim, arabskim i tureckim[14].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Persons ∙ Directory ∙ President of Russia [online], kremlin.ru [dostęp 2019-02-25] (ang.).
  2. Chris Baldwin, Putin begins forming prime ministerial team [online], reuters.com, 25 kwietnia 2008 [dostęp 2022-03-25] (ang.).
  3. Rzecznik Kremla i "kucharz Putina" objęci nowymi sankcjami [online], polsatnews.pl, 3 marca 2022 [dostęp 2022-03-25] (pol.).
  4. Указ президента Российской Федерации от 6 августа 2007 года № 1028 «О награждении государственными наградами Российской Федерации». [dostęp 2023-06-13]. (ros.).
  5. Указ президента Российской Федерации от 22 ноября 2003 года № 1382 «О награждении государственными наградами Российской Федерации». [dostęp 2023-06-13]. (ros.).
  6. Le onorificenze della Repubblica Italiana. quirinale.it. [dostęp 2023-06-13]. (wł.).
  7. Указ Президента КР от 16 июня 2017 года УП № 115 "О награждении государственными наградами Кыргызской Республики". Централизованный Банк Данных Правовой Информации Кыргызской Республики. [dostęp 2023-06-13]. (ros.).
  8. Монголия вручила орден пресс-секретарю Путина. baikal-daily.ru. [dostęp 2023-06-13]. (ros.).
  9. Rimma Achmirowa, Wiktorija Katajewa, Jelena Milczanowska, Дмитрий Песков и Татьяна Навка сыграют свадьбу повторно? [online], sobesednik.ru, 21 lipca 2015 [dostęp 2022-03-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-03] (ros.).
  10. Martin Evans, Son of Vladimir Putin’s press chief has assets frozen as 370 more Russians face sanctions [online], telegraph.co.uk, 15 marca 2022 [dostęp 2022-03-25] (ang.).
  11. Anna Łozinska, Jurij Woroncow, «Мне смешно, когда говорят, что я должна жить в России» [online], gazeta.ru, 6 marca 2017 [dostęp 2022-03-25] (ros.).
  12. Simon Taylor, Daughter of Putin spokesman Dmitry Peskov working for far-Right French MEP in Brussels [online], telegraph.co.uk, 25 lutego 2019 [dostęp 2022-03-25] (ang.).
  13. Mychajło Tkacz, Tamara Kudriawczenko, “Діти агресора”. УП знайшла сина Пєскова в Парижі [online], pravda.com.ua, 3 marca 2022 [dostęp 2022-03-25] (ukr.).
  14. TASS, Биография Дмитрия Пескова [online], tass.ru, 16 października 2017 [dostęp 2022-03-25] (ros.).