Domek Piusa IV
Państwo | |
---|---|
Adres |
Casina Pio IV - 00120 |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Inwestor | |
Rozpoczęcie budowy |
1558 |
Ukończenie budowy |
1561 |
Pierwszy właściciel |
Pius IV |
Położenie na mapie Watykanu | |
Położenie na mapie Włoch | |
Położenie na mapie Lacjum | |
Położenie na mapie Rzymu | |
41,90417°N 12,45250°E/41,904167 12,452500 |
Domek Piusa IV (wł. Casina di Pio IV) – willa patrycjuszowska z XVI wieku stojąca w Ogrodach Watykańskich.
W zabytkowej willi mają swoją siedzibę następujące instytucje: Papieska Akademia Nauk (łac. Pontificia Academia Scientiarum)[1], Papieska Akademia Nauk Społecznych (łac. Pontificia Academia Scientiarum Socialium) oraz Papieska Akademia im. św. Tomasza z Akwinu (łac. Pontificia Academia Sancti Thomae Aquinatis).
Historia
[edytuj | edytuj kod]Willa została zbudowana w 1558 roku dla papieża Pawła IV, według projektu Pirro Ligorio. Z architektem współpracował Giovanni Sallustio Peruzzi, syn Baldassare Peruzziego. Budynek został ukończony w 1561 roku, po śmierci papieża, za pontyfikatu Piusa IV, który uczynił z niego miejsce rekreacji i klejnot reprezentacyjny. Willa utrzymana jest w stylu manierystycznym. Artyści ozdobili ją rzeźbami starożytnymi i współczesnymi, freskami i obrazami[2].
Struktura
[edytuj | edytuj kod]Domek Piusa IV składa się z dwóch części. Mniejsza część, zwrócona w kierunku Pałacu Apostolskiego, to swego rodzaju nimfeum otwarte w stronę fontanny, ozdobione mozaikami i niszami z posągami i płaskorzeźbami. Nad dolną częścią znajduje się dorycka loggia otwarta w górnej części. Przez eliptyczne atrium przechodzi się do budynku większego. Jego fasadę zdobią bogate stiuki. Wewnątrz zachowały się freski autorstwa takich malarzy, jak: Federico Barocci, Santi di Tito, Federico Zuccaro, Marco da Faenza[2].
-
Nimfeum z loggią
-
Owalne atrium
-
Zewnętrzny fronton loggi
-
Aula
-
Jedno z wnętrz
-
Freski Barocciego
-
Ostatnia wieczerza, Federico Zuccaro
-
Herb Medicich, Santi di Tito
-
Podłoga z XVI w.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jerzy Ambroziewicz: Watykańskie ABC. Warszawa: Iskry, 1987, s. 25. ISBN 83-207-1042-1.
- ↑ a b Adam Bujak: W ogrodach Watykanu i Castel Gandolfo. Włodzimierz Rędzioch (tekst). Warszawa: Sport i Turystyka, 1990, s. 15–16. ISBN 83-217-2807-3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Bujak: W ogrodach Watykanu i Castel Gandolfo. Włodzimierz Rędzioch (tekst). Warszawa: Sport i Turystyka, 1990. ISBN 83-217-2807-3. (pol.).