Don Buse

Don Buse

10, 11
rozgrywający
Pełne imię i nazwisko	Donald R. Buse
Data i miejsce urodzenia	10 sierpnia 1950 Huntingburg, Indiana
Wzrost	193 cm
Masa ciała	86 kg
Kariera
Aktywność	1972–1985
Szkoła średnia	Holland (Holland, Indiana)
College	Evansville (1969–1972)
Draft	1972, numer: 34 Phoenix Suns
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1972–1977 Indiana Pacers 399 1977–1980 Phoenix Suns 245 1980–1982 Indiana Pacers 140 1982–1983 Portland Trail Blazers 41 1983-1985 Kansas City Kings 141
Kariera reprezentacyjna Lata Reprezentacja Wyst. 1971 Stany Zjednoczone 1

Donald R. Buse (ur. 10 sierpnia 1950 w Huntingburg) – amerykański koszykarz, rozgrywający. Mistrz ABA, All-Star oraz wyróżniający się defensor.

Po ukończeniu uczelni Buse brał udział w przygotowaniach do igrzysk w Monachium (1972), jednak po podpisaniu zawodowego kontraktu z Pacers musiał zrezygnować, a jego miejsce zajął Jim Forbes.

Już jako debiutant trafił do składu obrońców tytułu mistrza ABA, pełnego gwiazd formatu All-Star (Mel Daniels, Roger Brown, Donnie Freeman, Gus Johnson, Freddie Lewis, George McGinnis) oraz późniejszych członków Koszykarskiej Galerii Sław (Daniels, Brown, Johnson). Pacers przystąpili do fazy play-off z czwartym rezultatem w lidze 51-33. W drodze do finału wyeliminowali kolejno Denver Rockets (4-1) oraz Utah Stars (4-2). W walce o mistrzostwo musieli sprostać drużynie Kentucky Colonels, prowadzonej przez dwóch przyszłych Hall Of Famerów - Artisa Gilmore'a oraz Dana Issela. Po zaciętej 7-meczowej batalii zwycięsko wyszli w niej Pacers (4-3).

Kolejne lata były dla Buse'a okresem zdobywania doświadczeń i pięcia się na sam szczyt w klasyfikacji asyst oraz przechwytów, a także gry obronnej. W finale ligi wziął udział jeszcze w 1975 roku, jednak Colonels powetowali sobie poprzednią porażkę z nawiązką, zwyciężając ostatecznie w całej serii 4-1.

Sezon 1975/76 był najbardziej udanym indywidualnie w dotychczasowej karierze Buse'a. Został on wybrany do udziału w corocznym ABA All-Star Game, zaliczono go do drugiej piątki najlepszych zawodników ligi oraz pierwszej piątki najlepszych defensorów. Oprócz tego został liderem ABA w asystach oraz przechwytach.

Buse jako jedyny zawodnik w historii przewodził podczas jednego sezonu pod względem średniej asyst i przechwytów w dwóch ligach - NBA, jak i ABA. Również jako pierwszy zawodnik w historii ABA został liderem w kategorii asyst i przechwytów w trakcie jednego sezonu, a drugi w historii NBA.

Po rozwiązaniu ABA klub z Indiany przyłączył się do NBA, a Buse niemal powtórzył swoje indywidualne osiągnięcia sprzed roku z tą różnicą, że teraz już w innej lidze. Ponownie został liderem ligi w asystach oraz przechwytach. Został też wybrany do meczu gwiazd NBA i I składu defensywnego ligi. Do składu defensywnego był zresztą wybierany regularnie przez 4 lata z rzędu.

6 września 1977 roku Buse został wysłany do Arizony, gdzie zasilił szeregi Suns. Do Indiany powędrował natomiast Ricky Sobers.

25 listopada 1980 roku został wytransferowany ponownie do Indiany w zamian za dwa wybory drugiej rundy draftu 1981 (Al Leslie) i 1982 (Jose Slaughter) roku. Po dwóch latach dołączył do Portland Trail Blazers, a następnie po roku do Kings, gdzie ostatecznie zakończył karierę w 1985 roku.

Osiągnięcia

NCAA

• Mistrz NCAA Dywizji II (1971)
• Uczestnik turnieju NCAA Dywizji II (1971, 1972)
• MVP turnieju NCAA Dywizji II (1971)

ABA

• Mistrz ABA (1973)
• Wicemistrz ABA (1975)
• Uczestnik meczu gwiazd ABA (1976)
• Zaliczony do:
  • I składu defensywnego ABA (1975, 1976)
  • II składu ABA (1976)
• Lider:
  • sezonu zasadniczego w:
    • asystach (1976)
    • przechwytach (1976)
  • play-off w średniej:
    • asyst (1976)
    • przechwytów (1975)

NBA

• Uczestnik meczu gwiazd NBA (1977)
• 4-krotnie wybierany do I składu defensywnego NBA (1977–1980)
• Lider sezonu zasadniczego w:
  • asystach (1977)
  • przechwytach (1977)

Kadra

• Uczestnik igrzysk panamerykańskich (1971)