Przejdź do zawartości

Diego Reyes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diego Reyes
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Diego Antonio Reyes Rosales

Data i miejsce urodzenia

19 września 1992
Meksyk

Wzrost

189 cm

Pozycja

obrońca, pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Tigres UANL

Numer w klubie

13

Kariera juniorska
Lata Klub
2006–2010 América
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2010–2013 América 83 (3)
2013–2018 Porto 20 (2)
2015–2016 Real Sociedad (wyp.) 27 (2)
2016–2017 Espanyol (wyp.) 34 (1)
2018–2019 Fenerbahçe 8 (0)
2019 Leganés (wyp.) 6 (0)
2019– Tigres UANL 111 (5)
W sumie: 289 (13)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2009  Meksyk U-17 4 (0)
2011  Meksyk U-20 11 (0)
2011–2012  Meksyk U-23 17 (1)
2011–  Meksyk 65 (2)
W sumie: 97 (3)
  1. Aktualne na: 4 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 4 marca 2024.
Dorobek medalowy
Złoty Puchar CONCACAF
złoto Stany Zjednoczone/Kostaryka/Jamajka 2019
złoto Stany Zjednoczone/Kanada 2015
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012

Diego Antonio Reyes Rosales (ur. 19 września 1992 w mieście Meksyk) – meksykański piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy lub defensywnego pomocnika, reprezentant Meksyku, od 2019 roku zawodnik Tigres UANL.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Reyes pochodzi ze stołecznego mieście Meksyk i jest wychowankiem akademii juniorskiej tamtejszej drużyny Club América, do której zaczął uczęszczać na treningi w wieku czternastu lat. Zanim został włączony do seniorskiego składu, występował w lidze meksykańskiej do lat 17 i 20 oraz w trzecioligowych rezerwach Amériki. W meksykańskiej Primera División zadebiutował jako siedemnastolatek za kadencji swojego byłego opiekuna z młodzieżowych reprezentacji Jesúsa Ramíreza, 25 kwietnia 2010 w wygranym 1:0 spotkaniu z Santos Laguną. Szansę regularnej gry w pierwszym składzie otrzymał jednak dopiero rok później od chilijskiego trenera Carlosa Reinoso. Pierwszą bramkę w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 17 kwietnia 2011 w wygranej 3:1 konfrontacji z Tecos UAG. W tych samych wiosennych rozgrywkach Clausura 2011 został uhonorowany w oficjalnym plebiscycie Meksykańskiego Związku Piłki Nożnej nagrodą dla odkrycia sezonu. Dwa lata później, podczas rozgrywek Clausura 2013, zdobył z Américą tytuł mistrza Meksyku, będąc wówczas kluczowym zawodnikiem zespołu prowadzonego przez Miguela Herrerę i tworząc podstawowy duet stoperów z Aquivaldo Mosquerą.

W grudniu 2012 ogłoszono, że latem 2013 Reyes za sumę siedmiu milionów euro przejdzie do portugalskiego FC Porto[1].

14 lipca 2015 roku został wypożyczony do Realu Sociedad.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2009/2010 Club América Meksyk  Liga MX 1 0
2010/2011 19 2
2011/2012 28 0
2012/2013 35 1
2013/2014 FC Porto Portugalia  Primeira Liga 5 0
FC Porto B Segunda Liga 18 3
2014/2015 FC Porto Primeira Liga 3 0
FC Porto B Segunda Liga 7 0
2015/2016 Real Sociedad Hiszpania  Primera División 27 2
2016/2017 RCD Espanyol 34 1
2017/2018 FC Porto Portugalia  Primeira Liga 12 2
2018/2019 Fenerbahçe SK Turcja  Süper Lig 8 0
CD Leganés Hiszpania  Primera División 6 0

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W 2009 roku Reyes został powołany przez szkoleniowca José Luisa Gonzáleza Chinę do reprezentacji Meksyku U-17 na Młodzieżowe Mistrzostwa Ameryki Północnej. Tam wystąpił tylko w jednym spotkaniu, zaś jego drużyna z kompletem trzech zwycięstw zakwalifikowała się na Mistrzostwa Świata U-17 w Nigerii. Podczas tego turnieju Reyes był jednym z ważniejszych ogniw swojej ekipy i trzykrotnie pojawiał się w jej barwach na boisku, natomiast Meksykanie zakończyli swój udział w światowym czempionacie w 1/8 finału. W 2011 roku znalazł się w ogłoszonym przez trenera Juana Carlosa Cháveza składzie reprezentacji Meksyku U-20 na Młodzieżowe Mistrzostwa Ameryki Północnej. Na gwatemalskich boiskach pełnił rolę podstawowego gracza kadry, rozgrywając cztery mecze, a meksykański zespół triumfował w tych rozgrywkach i automatycznie awansował na młodzieżowy mundial. Na Mistrzostwach Świata U-20 w Kolumbii Reyes również miał niepodważalne miejsce w wyjściowej jedenastce i wystąpił we wszystkich siedmiu konfrontacjach w pełnym wymiarze czasowym. Młodzi Meksykanie okazali się natomiast rewelacją turnieju, docierając aż do półfinału i zajmując ostatecznie trzecie miejsce.

W październiku 2011 szkoleniowiec Luis Fernando Tena powołał Reyesa do reprezentacji Meksyku U-23 na Igrzyska Panamerykańskie w Meksyku, gdzie rozegrał on jedno spotkanie dla swojej kadry, będąc wyłącznie jej rezerwowym graczem. Jego drużyna, pełniąca wówczas rolę gospodarzy, wywalczyła ostatecznie złoty medal na męskim turnieju piłkarskim. W 2012 roku wziął udział w eliminacjach do Igrzysk Olimpijskich w Londynie, gdzie wystąpił we wszystkich pięciu meczach od pierwszej minuty, zdobywając gola w grupowej konfrontacji z Trynidadem i Tobago (7:1), natomiast Meksykanie wygrali kwalifikacyjny turniej i zdołali awansować się na olimpiadę. W tym samym roku wygrał z reprezentacją młodzieżowy Turniej w Tulonie, na którym regularnie występował w wyjściowej jedenastce swojej ekipy i rozegrał w niej wszystkie pięć spotkań od pierwszej do ostatniej minuty. Kilka tygodni później został powołany na Igrzyska Olimpijskie w Londynie, na których wystąpił we wszystkich sześciu spotkaniach w pełnym wymiarze czasowym, będąc liderem linii defensywy i wspólnie z Hiramem Mierem pełniąc rolę podstawowych stoperów swojej drużyny. Meksykańscy piłkarze zdobyli ostatecznie jedyny złoty medal dla swojego kraju na tej olimpiadzie, po pokonaniu w finale Brazylii (2:1).

W lipcu 2011 roku Reyes został powołany przez asystenta selekcjonera reprezentacji Meksyku, Luisa Fernando Tenę, na Copa América. W wieku osiemnastu lat był najmłodszym uczestnikiem tej edycji turnieju[2]. W seniorskiej reprezentacji zadebiutował 5 lipca w przegranym 1:2 meczu fazy grupowej z Chile. Ostatecznie jego kadra po komplecie porażek zajęła ostatnie miejsce w grupie, odpadając z południowoamerykańskich rozgrywek, zaś on sam pełnił rolę podstawowego zawodnika i wystąpił we wszystkich trzech spotkaniach od pierwszej do ostatniej minuty. W 2013 roku znalazł się w ogłoszonym przez José Manuela de la Torre składzie reprezentacji na Puchar Konfederacji, gdzie jednak pozostawał rezerwowym graczem i wystąpił w jednym meczu, natomiast Meksykanie odpadli z turnieju już w fazie grupowej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Diego Reyes announces Porto move for the summer. Goal.com, 2012-12-17. [dostęp 2012-12-21]. (ang.).
  2. De los 39 años de Marcelo Elizaga a los 18 de Diego Reyes. MedioTiempo, 1 września 2011. [dostęp 2011-09-28]. (hiszp.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]