Przejdź do zawartości

Franciszek Farnese

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Farnese
Ilustracja
ilustracja herbu
książę Parmy i Piacenzy
Okres

od 11 grudnia 1694
do 26 lutego 1727

Dane biograficzne
Dynastia

Farnese

Data i miejsce urodzenia

19 maja 1678
Parma

Data i miejsce śmierci

26 lutego 1727
Piacenza

Ojciec

Ranuccio II Farnese

Matka

Maria d'Este

Żona

Dorota Zofia Wittelsbach

Odznaczenia
Krzyż Wielki na Łańcuchu Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego

Francesco Farnese (ur. 19 maja 1678 w Parmie, zm. 26 lutego 1727 w Piacenzy) – książę Parmy i Piacenzy, od 1698 wielki mistrz Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego.

Urodził się jako syn księcia Parmy, Piacenzy Ranuccio II i jego trzeciej żony księżnej Marii. Po śmierci przyrodniego brata – księcia Edwarda 6 września 1693 został następcą tronu. Wstąpił na tron 11 grudnia 1694, kiedy zmarł jego ojciec.

7 grudnia 1696 w Parmie poślubił wdowę po swoim bracie Edwardzie – księżniczkę Palatynatu Doroty Zofii. Para nie miała dzieci. Po śmierci księcia Franciszka jego następcą został młodszy brat Antoni.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]