Kościół w Koeru
| kościół parafialny | |||||||||||||||
Elewacja frontowa | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Diecezja |
Region północny | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Estonii | |||||||||||||||
| 58°57′50,60″N 26°01′49,72″E/58,964056 26,030478 | |||||||||||||||
Kościół w Koeru (est. Koeru kirik) – średniowieczny kościół w Koeru, pierwotnie katolicki, noszący wezwanie św. Marii Magdaleny, następnie protestancki[1]. Wpisany do rejestru zabytków Estonii pod nr 15007[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1238 r. król Danii Waldemar II zawarł z Zakonem Krzyżackim pokój w Stensby, na mocy którego prowincja Jerwia (Järvamaa) pozostawała częścią państwa zakonnego, podczas gdy położone bardziej na północ ziemie estońskie weszły w skład Księstwa Estonii, domeny króla duńskiego. Traktat zakazywał zakonowi działań uderzających w interesy sąsiadów pozyskanej prowincji, w pierwszej kolejności w interesy duńskie, w tym m.in. zabraniał budowy fortyfikacji i zamków. Zakon nie zastosował się do tych postanowień, wznosząc zamek w Paide, stolicy prowincji, a w innych miejscowościach blisko granicy - obronne kościoły[3]. Kościół w Koeru został zbudowany w końcu XIII w.[4]
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Kościół w Koeru jest budowlą trójnawową, halową, orientowaną. Jego struktura wyraźnie przypomina nieodległy, nieco starszy kościół w Ambla, pierwszy z obronnych budynków sakralnych w prowincji[4]. Podobnie jak w Ambla, na elewacji zachodniej kościoła znajdowało się tylko jedno okrągłe okno[4]. Sklepienie kościoła wsparte jest na wysokich kolumnach z prostymi bazami i kapitelami zdobionymi motywami roślinnymi. W kościele zachowały się również malowidła ścienne[5].
We wnętrzu świątyni znajduje się ołtarz główny wykonany przez rewelskiego mistrza Lüderta Heissmanna ok. 1645. Z XVII wieku pochodzi również znacznych rozmiarów krucyfiks powstały w pracowni Christiana Ackermanna[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Koeru Maarja Magdaleena Kogudus [online], koeru.eelk.ee [dostęp 2020-05-24].
- ↑ 15007 Koeru kirik • Mälestised [online], register.muinas.ee [dostęp 2020-05-24].
- ↑ W. Raam, Architiekturnyje..., s. 190.
- ↑ a b c W. Raam, Architiekturnyje..., s. 197.
- ↑ a b W. Raam, Architiekturnyje..., s. 197-198.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- W. Raam, Architiekturnyje pamiatniki Estonii, Iskusstwo, Leningrad 1974.