Kamionka (dopływ Grajcarka)
Kamionka w Wąwozie Homole | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok | |
| Długość | 3,2 km |
| Źródło | |
| Miejsce | stoki Wysokiej (Polana pod Wysoką) |
| Wysokość |
910 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Grajcarek |
| Miejsce | |
| Wysokość |
553,1 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego | |
Położenie na mapie gminy Szczawnica | |
Kamionka (Homole[2]) – potok, lewobrzeżny dopływ Grajcarka[3] o długości ok. 3,2 km i średnim spadku 10,8%[1].
Potok płynie w Małych Pieninach. Jego źródła znajdują się na północnych stokach Wysokiej na Polanie pod Wysoką, na wysokości 910 m n.p.m. Spływa w kierunku północno-zachodnim. W dolnej części Polany pod Wysoką na polanie Za Potok nad brzegiem potoku mieści się baza namiotowa „Pod Wysoką”. Przy Dubantowskiej Dolince wpada do Kamionki z lewej strony potok Koniowiec, który toczy swoje wody spod Durbaszki[4]. Od tego miejsca Kamionka spływa po stromym urwisku skalnym Wąwozu Homole (w obrębie rezerwatu Wąwóz Homole), gdzie w jej korycie znajdują się skały tworzące liczne kaskady, pod którymi tworzą się głębokie baniory[5]. Zaraz po opuszczeniu wąwozu Homole Kamionka przepływa pod mostem drogi ze Szczawnicy do Jaworek i uchodzi do Grajcarka[4].
W Wąwozie Homole przy potoku prowadzi zielony szlak turystyczny z Jaworek przez Dubantowską Dolinę, Za Potok i Polanę pod Wysoką na Wysokie Skałki. Początkowo prowadzi on stromym zboczem po orograficznie prawej stronie potoku. Przejście jest ubezpieczone poręczami, drewnianymi drabinkami i stopniami wykutymi w skale. Dalsza część dna wąwozu, którym płynie Kamionka jest już znacznie łagodniejsza. Tu również występują niewielkie kaskady[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Kamionka (Homole) na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej [online], Główny Geodeta Kraju [dostęp 2017-07-05].
- ↑ Homole na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej (wynik wyszukiwania), Główny Geodeta Kraju, za: Mapa topograficzna w skali 1:10 000; Protokół z posiedzenia KNMiOF w dniach 14–15 marca 2005 [dostęp 2017-07-05].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 105, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ a b Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008.
- ↑ a b Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8.