Przejdź do zawartości

Kaori Iwabuchi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaori Iwabuchi
岩渕香里
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1993
Nagano

Klub

Kitano Construction Corp. Ski Club

Debiut w PŚ

3 grudnia 2011 w Lillehammer (22. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

3 grudnia 2011 w Lillehammer (22. miejsce)

Rekord życiowy

131,5 m na Ōkurayamie w Sapporo (10 stycznia 2016)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Erzurum 2012 drużynowo
Inne nagrody
Letni Puchar Kontynentalny
srebro 2. miejsce
2018

Kaori Iwabuchi (jap. 岩渕香里 Iwabuchi Kaori; ur. 28 kwietnia 1993 w Nagano)japońska skoczkini narciarska. Uczestniczka igrzysk olimpijskich (2018). Trzykrotna uczestniczka mistrzostw świata (2015, 2017, 2019). Złota medalistka w drużynie podczas mistrzostw świata juniorów (2012) w Erzurum. Wielokrotna medalistka mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

Swój debiut w międzynarodowych startach zaliczyła 3 marca 2009 roku startem w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Zaō, gdzie sklasyfikowana została na miejscu dwudziestym pierwszym; następnego dnia sklasyfikowana została na miejscu trzydziestym[2][3]. Niespełna rok później została zgłoszona do startu na juniorskich mistrzostwach świata rozgrywanych w Hinterzarten, lecz nie została sklasyfikowana z powodu dyskwalifikacji[4]. Drugą połowę sezonu 2010/2011 oraz początek następnego spędziła na startach w Pucharze Kontynentalnym, gdzie najwyższą lokatę zajęła 29 listopada 2011 podczas drugiego konkursu w fińskim Rovaniemi[5].

3 grudnia 2011 zadebiutowała w Pucharze Świata, zajmując 22. miejsce, jednocześnie zdobywając pierwsze punkty do jego klasyfikacji generalnej[6]. W trakcie sezonu punktowała jeszcze pięciokrotnie z czego najwyższą lokatę zajęła 3 marca 2012 roku w Zaō będąc sklasyfikowaną na miejscu siódmym[7]. Tydzień przed konkursem w Japonii wzięła udział w konkursie drużynowym w ramach Mistrzostw Świata Juniorów rozgrywanych w tureckim Erzurum, gdzie wraz z Yūki Itō, Yuriną Yamadą i Sarą Takanashi sięgnęła po złoty medal[8]. W kolejnym sezonie zaprezentowała się jedynie podczas Letniego Grand Prix dwukrotnie plasując się w czołowej dziesiątce zawodów odbywających się kolejno w Courchevel i Hinterzarten[9][10]. W grudniu 2013 roku wystartowała w Uniwersjadzie rozgrywanej w Predazzo, gdzie indywidualnie zajęła jedenastą lokatę, a drużynowo piątą[11][12]. W drugiej połowie lutego 2015 roku w szwedzkim Falun po raz pierwszy w karierze wzięła udział w Mistrzostwach Świata. Kwalifikacje do konkursu indywidualnego zakończyła na dziewiętnastej pozycji, zaś sam konkurs główny na lokacie w czwartej dziesiątce zawodów[13][14]. Dwa lata później, 24 lutego 2017 roku podczas kolejnego światowego czempionatu, który odbywał się w fińskim Lahti indywidualnie zajęła siódme miejsce[15]. W trakcie sezonu 2017/2018 dwukrotnie stawała na najwyższym stopniu podium podczas konkursów drużynowych rozgrywanych w Hinterzarten oraz w Zaō[16][17]. 12 lutego 2018 roku wzięła udział w konkursie indywidualnym zimowych igrzysk olimpijskich w Pjongczangu, gdzie zajęła dwunaste miejsce[18]. 15 oraz 16 września 2018 roku dwukrotnie zajmowała drugie miejsce w Oslo podczas Letniego Pucharu Kontynentalnego co dało jej finalnie drugie miejsce w klasyfikacji generalnej cyklu[19][20]. W styczniu 2019 roku w Zaō po raz trzeci stanęła na podium (3. miejsce) w konkursie drużynowym w ramach Pucharu Świata[21]. Miesiąc później pojawiła się na starcie konkursu drużynowego rozgrywanego podczas Mistrzostw Świata w Seefeld, gdzie sklasyfikowana została na szóstej lokacie[22].

Po sezonie 2021/22 zakończyła karierę sportową[23].

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2018 Korea Południowa Pjongczang 12. miejsce (K-98)
2022 Pekin / Zhangjiakou 18. miejsce (K-95)

Starty K. Iwabuchi na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
12. 12 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 ind. 93,5 m 89,0 m 188,3 pkt 76,3 pkt Maren Lundby
18. 5 lutego 2022 Pekin / Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 ind. 94,5 m 83,0 m 169,6 pkt 69,4 pkt Urša Bogataj

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2015 Szwecja Falun 36. miejsce (K-90)
2017 Finlandia Lahti 11. miejsce (K-90)
2021 Niemcy Oberstdorf 29. miejsce (K-120)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2019 Austria Seefeld 6. miejsce (K-99)[a]

Starty K. Iwabuchi na mistrzostwach świata – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
36. 20 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 ind. 77,0 m 82,0 pkt 154,9 pkt Carina Vogt
11. 24 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 ind. 92,0 m 89,5 m 221,5 pkt 33,1 pkt Carina Vogt
6. 26 lutego 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż.[a] 88,0 m 88,0 m 806,1 pkt (170,5 pkt) 92,8 pkt Niemcy
29. 3 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 ind. 96,0 m 97,0 m 154,8 pkt 141,8 pkt Maren Lundby

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2010 Niemcy Hinterzarten dyskwalifikacja (K-95)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2012 Turcja Erzurum złoty medal (K-95)[b]

Starty K. Iwabuchi na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
DSQ 29 stycznia 2010 Niemcy Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 ind. dyskwalifikacja Elena Runggaldier
1. 25 lutego 2012 Turcja Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 druż.[b] 91,0 m 97,0 m 968,0 pkt (219,5 pkt)

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2013 Włochy Predazzo 11. miejsce (K-95)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2013 Włochy Predazzo 5. miejsce (K-95/mieszana)[c]

Starty K. Iwabuchi na uniwersjadzie – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
11. 14 grudnia 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 ind. 91,5 m 94,0 m 218,2 pkt 42,8 pkt Katja Požun
5. 17 grudnia 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż. miesz[c]. 94,5 m 90,5 m 488,7 pkt (229,4 pkt) 19,4 pkt Rosja I

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2011/2012 23.[24]
2013/2014 31.[25]
2014/2015 26.[26]
2015/2016 22.[27]
2016/2017 18.[28]
2017/2018 16.[29]
2018/2019 27.[30]
2019/2020 34.[31]
2020/2021 31.[32]
2021/2022 19.[33]

Zwycięstwa w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota
1. 16 grudnia 2017 Niemcy Hinterzarten Adlerschanzen K-95 HS-108 [d] 100,0 m 104,5 m 956,0 pkt (235,6 pkt)
2. 20 stycznia 2018 Japonia Zaō Yamagata K-95 HS-102 [e] 86,0 m 91,0 m 761,7 pkt (180,3 pkt)

Miejsca na podium konkursów drużynowych Pucharu Świata chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 16 grudnia 2017 Niemcy Hinterzarten Adlerschanzen K-95 HS-108 [d] 100,0 m 104,5 m 956,0 pkt (235,6 pkt) 1.
2. 20 stycznia 2018 Japonia Zaō Yamagata K-95 HS-102 [e] 86,0 m 91,0 m 761,7 pkt (180,3 pkt) 1.
3. 19 stycznia 2019 Japonia Zaō Yamagata K-95 HS-102 [f] 87,0 m 82,0 m 768,3 pkt (177,2 pkt) 3. 70,3 pkt Niemcy

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2011/2012
Lillehammer Hinterzarten Hinterzarten Predazzo Predazzo Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Zaō Zaō Zaō Oslo punkty
22 42 41 18 16 - - - - 7 11 12 - 119
Sezon 2013/2014
Lillehammer Hinterzarten Hinterzarten Czajkowskij Czajkowskij Sapporo Sapporo Zaō Zaō Planica Planica Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Falun Planica punkty
q 40 q 30 38 37 32 9 21 17 20 16 20 22 36 26 26 21 120
Sezon 2014/2015
Lillehammer Sapporo Sapporo Zaō Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Ljubno Ljubno Oslo punkty
30 25 19 20 12 21 25 29 28 22 24 21 29 101
Sezon 2015/2016
Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Sapporo Sapporo Zaō Zaō Oberstdorf Oberstdorf Oslo Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Lahti Ałmaty Ałmaty punkty
20 22 31 17 18 17 14 19 14 15 34 30 30 32 6 18 20 191
Sezon 2016/2017
Lillehammer Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Oberstdorf Oberstdorf Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Pjongczang Pjongczang Oslo punkty
19 27 q 28 11 14 19 13 18 9 21 17 19 20 20 21 9 17 12 268
Sezon 2017/2018
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Hinterzarten Sapporo Sapporo Zaō Zaō Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Oslo Oberstdorf Oberstdorf punkty
16 19 26 9 dq 10 12 10 14 15 16 16 11 20 22 243
Sezon 2018/2019
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Prémanon Prémanon Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Oberstdorf Oberstdorf Oslo Lillehammer Trondheim Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
19 19 29 19 27 19 24 15 22 - - 23 32 q 39 19 22 29 26 26 34 27 32 20 142
Sezon 2019/2020
Lillehammer Lillehammer Klingenthal Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Lillehammer Lillehammer punkty
31 30 29 20 31 20 26 - - - - - - - - - 30
Sezon 2020/2021
Ramsau Ljubno Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Hinzenbach Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
29 q 16 23 31 21 36 q 35 dq 30 23 15 60
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił Niżny Tagił Lillehammer Lillehammer Klingenthal Klingenthal Ramsau Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Oberhof Oberhof punkty
26 13 17 12 6 37 28 29 27 15 10 35 21 22 24 16 20 17 28 221
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2019 25.
2022 22.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2021/2022 26.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2021/2022 24.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2012 15.[34]
2013 32.[35]
2014 10.[36]
2015 19.[37]
2016 7.[38]
2017 15.[39]
2018 19.[40]
2021 15.[41]

Miejsca na podium konkursów drużynowych LGP chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 18 sierpnia 2012 Niemcy Hinterzarten Adlerschanzen K-95 HS-108 [g] 99,0 m 102,5 m 1000,8 pkt (246,7 pkt) 2. 26,1 pkt Austria

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2021

2012
Courchevel 15.08 Hinterzarten 17.08 Ałmaty 22.09 Ałmaty 23.09 punkty
10 5 - - 71
2013
Hinterzarten 26.07 Courchevel 15.08 Niżny Tagił 13.09 Niżny Tagił 14.09 Ałmaty 21.09 Ałmaty 22.09 punkty
- - 24 24 28 12 39
2014
Ałmaty 20.09 Ałmaty 21.09 punkty
8 12 54
2015
Courchevel 14.08 Czajkowskij 05.09 Czajkowskij 06.09 Ałmaty 12.09 Ałmaty 13.09 punkty
21 21 16 18 17 62
2016
Courchevel 16.07 Czajkowskij 10.09 Czajkowskij 11.09 punkty
5 12 11 91
2017
Courchevel 11.08 Frenštát 18.08 Frenštát 19.08 Czajkowskij 09.09 Czajkowskij 10.09 punkty
13 17 13 8 20 97
2018
Hinterzarten 28.07 Courchevel 10.08 Frenštát 17.08 Frenštát 18.08 Czajkowskij 09.09 punkty
17 9 q 14 - 61
2021
Wisła 17.07 Wisła 18.07 Courchevel 06.08 Frenštát 15.08 Czajkowskij 11.09 Czajkowskij 12.09 Klingenthal 02.10 punkty
16 16 4 7 - - - 116
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2008/2009 70.[42]
2009/2010 41.[43]
2010/2011 65.[44]
2011/2012 20.[45]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2008/2009
Park City Park City Whistler Whistler Schonach Schonach Baiersbronn Baiersbronn Toblach Ljubno Ljubno Zakopane Notodden Notodden Zaō Zaō Sapporo Sapporo punkty
- - - - - - - - - - - - - - 21 30 - - 11
Sezon 2009/2010
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Notodden Notodden Baiersbronn Baiersbronn Schonach Schonach Ljubno Ljubno Villach Villach Zaō Zaō Zakopane Zakopane punkty
- - - - - - - - - 16 - - - - 15 16 - - 46
Sezon 2010/2011
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Notodden Notodden Schonach Hinterzarten Hinterzarten Braunlage Braunlage Ljubno Ljubno Brotterode Brotterode Zakopane Zakopane Ramsau Ramsau Zaō punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 18 13
Sezon 2011/2012
Rovaniemi Rovaniemi Notodden Notodden Zakopane Zakopane Liberec punkty
5 10 - - - - 17 85
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2018 2.[46]
2019 57.[47]

Miejsca na podium konkursów LPK chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 15 września 2018 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 92,5 m 99,5 m 206,1 pkt 2. 10,8 pkt Katharina Althaus
2. 16 września 2018 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 99,0 m 96,5 m 229,3 pkt 2. 21,5 pkt Katharina Althaus

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu letniego 2021

2018
Oslo Oslo punkty
2 2 160
2019
Szczuczyńsk Szczuczyńsk Szczyrk Szczyrk Lillehammer Stams Stams punkty
- - - - 9 - - 29
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ski Jumping Personal Best List - Ladies. skisprungschanzen.com. [dostęp 2019-10-26].
  2. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, Anette Sagen wygrywa w Zao [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  3. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, Ladies CoC: Sagen powiększa przewagę [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  4. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, MŚJ: Elena Runggaldier wygrywa konkurs kobiet [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  5. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, Ladies CoC: Słowenki najlepsze w Rovaniemi [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  6. Andrzej Mysiak: PŚ Lillehammer: Sarah Hendrickson deklasuje w historycznym konkursie. Skokinarciarskie.pl, 2011-12-03. [dostęp 2011-12-03]. (pol.).
  7. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, PŚk: Sarah Hendrickson z kryształową kulą na dwa konkursy przed finałem [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  8. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, MŚJ Erzurum: Japonki wygrywają drużynówkę dziewcząt [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  9. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, LGP kobiet: Alexandra Pretorius najlepsza w Courchevel [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  10. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, LGP kobiet: Iraschko triumfuje i jest liderką [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  11. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, Uniwersjada: Pozun wygrywa w Predazzo [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  12. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, Rosja ze złotym medalem na Uniwersjadzie [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  13. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, MŚ Falun: Taylor Henrich wygrywa kwalifikacje [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  14. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, Mistrzyni olimpijska - mistrzynią świata! Carina Vogt ze złotym medalem [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  15. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, MŚ Lahti: Carina Vogt złotą medalistką! [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  16. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, PŚ Hinterzarten: Japonki wygrywają historyczny konkurs drużynowy, pech Niemek [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  17. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, PŚ Zao: Japonki wygrywają drużynówkę [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  18. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, ZIO Pjongczang: Maren Lundby złotą medalistką, Norweżka przed Althaus i Takanashi [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  19. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, CoC pań: Althaus wygrywa konkurs [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  20. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, CoC pań: Althaus wygrywa konkurs i cały cykl [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  21. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, PŚ kobiet Zao: Niemki przed Austriaczkami w drużynówce [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  22. Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, MŚ Seefeld: Niemki triumfują w historycznej drużynówce [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  23. Dominik Formela: Doświadczone skoczkinie zakończyły karierę. skijumping.pl, 2022-04-04. [dostęp 2022-04-04].
  24. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2011/2012 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2012-03-09. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  25. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2013/2014 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2014-03-22. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  26. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2014/2015 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2015-03-13. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  27. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2015/2016 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2016-02-28. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  28. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2016/2017 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2017-03-12. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  29. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2017/2018 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2018-03-25. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  30. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2018/2019 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  31. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2019/2020 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2020-03-10. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  32. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2020/2021 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  33. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2021/2022 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2022-03-13. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-14)]. (ang.).
  34. FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2012 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2012-09-23. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  35. FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2013 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2013-09-22. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  36. FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2014 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2014-09-21. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  37. FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2015 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2015-09-13. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  38. FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2016 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2016-09-11. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  39. FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2017 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2017-09-10. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  40. FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2018 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2018-10-03. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  41. FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2021 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2021-10-02. [dostęp 2021-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-17)]. (ang.).
  42. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2008/2009. fis-ski.com, 2009-03-11. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-19)]. (ang.).
  43. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2009/2010. fis-ski.com, 2010-03-07. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  44. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2010/2011. fis-ski.com, 2011-03-09. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  45. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2011/2012. fis-ski.com, 2012-02-18. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  46. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2018. fis-ski.com, 2018-09-16. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  47. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019. fis-ski.com, 2019-09-22. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  1. a b Skład zespołu: Yūki Itō, Kaori Iwabuchi, Nozomi Maruyama i Sara Takanashi.
  2. a b Skład zespołu: Yūki Itō, Kaori Iwabuchi, Sara Takanashi i Yurina Yamada.
  3. a b Skład zespołu: Kaori Iwabuchi, Junshirō Kobayashi
  4. a b Skład zespołu: Yūki Itō, Kaori Iwabuchi, Yūka Setō, Sara Takanashi
  5. a b Skład zespołu: Kaori Iwabuchi, Yūka Setō, Yūki Itō, Sara Takanashi
  6. Skład zespołu: Yūki Itō, Yūka Setō, Kaori Iwabuchi, Sara Takanashi
  7. Skład zespołu: Sara Takanashi, Kaori Iwabuchi, Reruhi Shimizu, Yūta Watase

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]