Kim Dae-jung
Data i miejsce urodzenia |
6 stycznia 1925 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
18 sierpnia 2009 |
Prezydent Korei Południowej | |
Okres |
od 25 lutego 1998 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Nazwa koreańska | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Kim Dae-jung, w Polsce znany jako Kim De Dzung, (kor. 김대중, ur. 6 stycznia 1925 we wsi Hugwang na wyspie Haui na południowym wybrzeżu Republiki Korei w prowincji Jeolla Południowa, zm. 18 sierpnia 2009 w Seulu[1]) – południowokoreański polityk, laureat pokojowej Nagrody Nobla i prezydent Korei Południowej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kim Dae-jung studiował na uniwersytetach Konguk, Korea i Gyeongju. Był dziennikarzem, kiedy w 1961 wybrano go do Zgromadzenia Narodowego z ramienia opozycyjnej Partii Demokratycznej, której rzecznikiem został w 1963[1]. Kiedy przekształciła się ona w Nową Partię Demokratyczną (1967), wszedł w skład jej kierownictwa, niewielką różnicą głosów przegrywając wybory prezydenckie w 1971[1]. Po dłuższym pobycie w Stanach Zjednoczonych i Japonii został w sierpniu 1973 uprowadzony przez koreańskie służby specjalne z hotelu w Tokio i przewieziony do Korei Południowej[1].
Wieloletni działacz opozycji demokratycznej, w 1971 po raz pierwszy z ramienia Nowej Partii Demokratycznej kandydował na urząd prezydenta. Polityczny przeciwnik prezydenta Park Chung-hee, wielokrotnie więziony[1]. W 1981 roku został skazany na karę śmierci przez powieszenie (zamienioną później na więzienie pod wpływem krytyki międzynarodowej)[1]. Po zwolnieniu w 1982 wyjechał do Stanów Zjednoczonych[2].
Pomimo ostrzeżeń powrócił do Korei Południowej w lutym 1985 i nawiązał współpracę z Kim Young-samem na rzecz demokratyzacji państwa[1]. W latach 1991–1992 stał na czele Partii Demokratycznej[2]; 1992 po raz kolejny rywalizując w wyborach prezydenckich, przegrał z Kim Young-samem[1]. Został wybrany na prezydenta w grudniu 1997, zaprzysiężony w lutym 1998[1].
Jego prezydentura upłynęła pod znakiem działania na rzecz pokoju i pojednania z Koreą Północną; spotkał się m.in. z Kim Dzong Ilem (w Pjongjangu w czerwcu 2000 roku), doszło także do spotkania rodzin rozdzielonych granicą międzykoreańską. Te właśnie działania, nazywane słoneczną polityką, a także całokształt aktywności na rzecz praw człowieka, prowadzonej jeszcze w czasach opozycji, przyniosły mu Pokojową Nagrodę Nobla w 2000[3][4][5].
Zakończył kadencję prezydencką 25 lutego 2003. Za jego prezydentury Korea była współgospodarzem piłkarskich mistrzostw świata (2002).
Zmarł 18 sierpnia 2009 na zapalenie płuc[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i Kim Dae-jung. telegraph.co.uk, 2009-08-18. [dostęp 2018-07-01]. (ang.).
- ↑ a b Kim De Dzung, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-07-01] .
- ↑ Elżbieta Potocka, Marceli Burdelski: Perspektywy zjednoczenia Korei po szczycie w Phenianie. poznanstudies.swps.edu.pl, 2000. [dostęp 2018-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-02)].
- ↑ South Korea convicts six over summit. news.bbc.co.uk, 2003-09-26. [dostęp 2018-07-01]. (ang.).
- ↑ The Nobel Peace Prize 2000. nobelprize.org. [dostęp 2018-07-01]. (ang.).
- ↑ Kim Dae-jing obituary. legacy.com. [dostęp 2018-07-01]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- ISNI: 0000000114770143
- VIAF: 87633964
- LCCN: n81014483
- GND: 11856210X
- NDL: 00302101
- LIBRIS: sq468tvb0lwr7ll
- BnF: 160214284
- SUDOC: 076917282
- NLA: 36730682, 35751781
- NKC: jo2008411891
- BNE: XX830617
- NTA: 072364122
- BIBSYS: 6086293
- CiNii: DA00333400
- PLWABN: 9810611615305606
- NUKAT: n2011080350
- J9U: 987007263596405171
- LNB: 000281757
- CONOR: 281108067
- KRNLK: KAC201100146
- Laureaci Nagrody Brunona Kreiskiego
- Nobliści – nagroda pokojowa
- Odznaczeni Orderem Łaźni
- Odznaczeni Orderem św. Michała i św. Jerzego
- Ofiary porwań i uprowadzeń
- Osoby skazane na karę śmierci w Korei Południowej
- Prezydenci Korei Południowej
- Więźniowie polityczni w Korei Południowej
- Urodzeni w 1925
- Zmarli w 2009