Przejdź do zawartości

Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1972

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Państwa uczestniczące w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972

     zdobywcy co najmniej jednego złotego medalu

     zdobywcy co najmniej jednego srebrnego medalu

     zdobywcy co najmniej jednego brązowego medalu

     państwa bez medalu

     państwa nieuczestniczące w igrzyskach

Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1972 – zestawienie państw, reprezentowanych przez narodowe komitety olimpijskie, uszeregowanych pod względem liczby zdobytych medali na XI Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1972 roku w Sapporo.

Rywalizacja olimpijska w Sapporo składała się z 35 konkurencji w dziesięciu dyscyplinach sportowych. Pod względem rozgrywanych konkurencji kalendarz nie uległ zmianie względem poprzednich igrzysk, które przeprowadzono w Grenoble[1]. W zawodach olimpijskich w 1972 roku wzięło udział 1008 sportowców (802 mężczyzn i 206 kobiet) z 35 państw[2]. Dla dwóch narodowych reprezentacji – Filipin i Republiki Chińskiej – start w Sapporo był pierwszym w historii występem w zimowych igrzyskach olimpijskich[3].

Medalistami olimpijskimi zostali zawodnicy i zawodniczki z siedemnastu państw. Największy dorobek, zarówno pod względem złotych medali, jak i wszystkich medali łącznie, uzyskali reprezentanci Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, którzy szesnastokrotnie wywalczyli medal w Sapporo, w tym ośmiokrotnie był to medal złoty[2]. Dla ZSRR były to najlepsze zimowe igrzyska od 1964 roku[4]. Pierwszy w historii medal zimowych igrzysk olimpijskich dla Hiszpanii zdobył narciarz alpejski Francisco Fernández Ochoa, który zwyciężył w slalomie mężczyzn[5]. Pierwsze złote medale zimowych igrzysk dla swoich państw zdobyli również skoczkowie narciarscy – Yukio Kasaya dla Japonii[6] i Wojciech Fortuna dla Polski[7]. Medal Fortuny był jednocześnie pierwszym od 1960 roku medalem zimowych igrzysk zdobytym przez reprezentanta Polski[8]. Pod względem liczby medali start w Sapporo był najlepszym w historii zimowych występów również dla reprezentacji NRD, RFN, Holandii i Szwajcarii. Reprezentacje NRD i RFN po raz drugi nie startowały we wspólnych barwach, a ich występy w 1972 roku były lepsze od osiągnięć sprzed czterech lat[9][10]. Dla Szwajcarów i Holendrów był to najlepszy zimowy start, a także najlepszy od Letnich Igrzysk Olimpijskich 1948 start olimpijski, biorąc pod uwagę i letnie, i zimowe igrzyska[11][12]. Dla Stanów Zjednoczonych dorobek medalowy w Sapporo był najlepszym zimowym startem od 1960 roku, kiedy to Amerykanie wywalczyli o dwa srebrne medale więcej[13].

Galeria medalistów Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1972
Galina Kułakowa – reprezentantka ZSRR w biegach narciarskich, trzykrotna mistrzyni olimpijska
Ard Schenk – reprezentant Holandii w łyżwiarstwie szybkim, trzykrotny mistrz olimpijski
Wiaczesław Wiedienin – reprezentant ZSRR w biegach narciarskich, dwukrotny mistrz i brązowy medalista olimpijski
Marie-Theres Nadig – reprezentantka Szwajcarii w narciarstwie alpejskim, dwukrotna mistrzyni olimpijska
Stien Baas-Kaiser – reprezentantka Holandii w łyżwiarstwie szybkim, mistrzyni i wicemistrzyni olimpijska
Dianne Holum – reprezentantka USA w łyżwiarstwie szybkim, mistrzyni i wicemistrzyni olimpijska
Gustav Thöni – reprezentant Włoch w narciarstwie alpejskim, mistrz i wicemistrz olimpijski
Eduard Hubacher – reprezentant Szwajcarii w bobslejach, mistrz i brązowy medalista olimpijski
Wojciech Fortuna – reprezentant Polski w skokach narciarskich, mistrz olimpijski
Francisco Fernández Ochoa – reprezentant Hiszpanii w narciarstwie alpejskim, mistrz olimpijski
Horst Hörnlein i Reinhard Bredow – reprezentanci NRD w saneczkarstwie, mistrzowie olimpijscy
Werner Camichel – reprezentant Szwajcarii w bobslejach, mistrz olimpijski
Aleksandr Jakuszew – reprezentant ZSRR w hokeju na lodzie, mistrz olimpijski
Władisław Trietjak – reprezentant ZSRR w hokeju na lodzie, mistrz olimpijski
Erhard Keller – reprezentant RFN w łyżwiarstwie szybkim, mistrz olimpijski
Anna-Maria Müller – reprezentantka NRD w saneczkarstwie, mistrzyni olimpijska
Ondrej Nepela – reprezentant Czechosłowacji w łyżwiarstwie figurowym, mistrz olimpijski
Irina Rodnina – reprezentantka ZSRR w łyżwiarstwie figurowym, mistrzyni olimpijska
Bernhard Russi – reprezentant Szwajcarii w narciarstwie alpejskim, mistrz olimpijski
Beatrix Schuba – reprezentantka Austrii w łyżwiarstwie figurowym, mistrzyni olimpijska
Aleksandr Tichonow – reprezentant ZSRR w biathlonie, mistrz olimpijski
Roar Grønvold – reprezentant Norwegii w łyżwiarstwie szybkim, dwukrotny wicemistrz olimpijski
Annemarie Moser-Pröll – reprezentantka Austrii w narciarstwie alpejskim, dwukrotna wicemistrzyni olimpijska
Atje Keulen-Deelstra – reprezentantka Holandii w łyżwiarstwie szybkim, wicemistrzyni i dwukrotna brązowa medalistka olimpijska
Kees Verkerk – reprezentant Holandii w łyżwiarstwie szybkim, wicemistrz olimpijski
Roland Collombin – reprezentant Szwajcarii w narciarstwie alpejskim, wicemistrz olimpijski
Ute Rührold – reprezentantka NRD w saneczkarstwie, wicemistrzyni olimpijska
Sten Stensen – reprezentant Norwegii w łyżwiarstwie szybkim, dwukrotny brązowy medalista olimpijski
Wolfram Fiedler – reprezentant NRD w saneczkarstwie, dwukrotny brązowy medalista olimpijski
Göran Claeson – reprezentant Szwecji w łyżwiarstwie szybkim, brązowy medalista olimpijski
Ludmiła Titowa – reprezentantka ZSRR w łyżwiarstwie szybkim, brązowa medalistka olimpijska
Rainer Schmidt – reprezentant NRD w skokach narciarskich, brązowy medalista olimpijski
Klaus Bonsack – reprezentant NRD w saneczkarstwie, brązowy medalista olimpijski
Wiltrud Drexel – reprezentantka Austrii w narciarstwie alpejskim, brązowa medalistka olimpijska
Karl-Heinz Luck – reprezentant NRD w kombinacji norweskiej, brązowy medalista olimpijski
Heinrich Messner – reprezentant Austrii w narciarstwie alpejskim, brązowy medalista olimpijski
Walerij Muratow – reprezentant ZSRR w łyżwiarstwie szybkim, brązowy medalista olimpijski
František Pospíšil – reprezentant Czechosłowacji w hokeju na lodzie, brązowy medalista olimpijski
Margit Schumann – reprezentantka NRD w saneczkarstwie, brązowa medalistka olimpijska
Florence Steurer – reprezentantka Francji w narciarstwie alpejskim, brązowa medalistka olimpijska

Dla reprezentantów Finlandii osiągnięcia medalowe w Sapporo były najsłabszymi w ich dotychczasowych startach olimpijskich – był to pierwszy start tej reprezentacji zarówno w letnich, jak i zimowych igrzyskach olimpijskich, podczas których nie zdobyli oni ani jednego złotego medalu[14]. Najsłabsze zimowe starty olimpijskie od 1936 roku uzyskały reprezentacje Austrii[15] i Kanady. Dla Kanadyjczyków był to jednocześnie pierwszy od 1956 start w zimowych igrzyskach bez złotego medalu[16]. Po raz pierwszy od zimowych igrzysk w 1952 roku reprezentanci Szwecji nie zdobyli dwóch złotych medali olimpijskich[17]. Najsłabszy występ od 1956 roku miały reprezentacje Norwegii i Francji[18][19]. Mimo to, biegacz narciarski Pål Tyldum został pierwszym od 1952 roku Norwegiem, który podczas jednych igrzysk trzykrotnie stanął na podium olimpijskim[20]. Spośród państw, które zdobyły medale na poprzednich zimowych igrzyskach olimpijskich, w Sapporo ani razu nie stanęli na podium olimpijskim reprezentanci Rumunii[3].

Łącznie 24 zawodnicy i zawodniczki z dziesięciu państw przynajmniej dwukrotnie stanęli na podium olimpijskim w Sapporo. Sześcioro spośród nich zdobyło po trzy medale olimpijskie. Najbardziej utytułowanymi sportowcami, z dorobkiem trzech złotych medali, zostali radziecka biegaczka Galina Kułakowa oraz holenderski panczenista Ard Schenk. Kolejne miejsca w klasyfikacji multimedalistów zajęli biegacz Wiaczesław Wiedienin (2 złote, 1 brązowy), alpejka Marie-Theres Nadig (2 złote) i Pål Tyldum (1 złoty i 2 srebrne). Po trzy medale zdobyły również Marjatta Kajosmaa i Atje Keulen-Deelstra, jednak ani razu nie stanęły na najwyższym stopniu podium[2].

Klasyfikacja państw

[edytuj | edytuj kod]

Poniższa tabela przedstawia klasyfikację medalową państw, które zdobyły medale na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972 w Sapporo, sporządzoną na podstawie oficjalnych raportów Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Klasyfikacja posortowana jest najpierw według liczby osiągniętych medali złotych, następnie srebrnych, a na końcu brązowych. W przypadku, gdy dwa kraje zdobyły tę samą liczbę medali wszystkich kolorów, o kolejności zdecydował porządek alfabetyczny.

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem
1. ZSRR 8 5 3 16
2. NRD 4 3 7 14
3. Szwajcaria 4 3 3 10
4. Holandia Holandia 4 3 2 9
5. Stany Zjednoczone USA 3 2 3 8
6. RFN 3 1 1 5
7. Norwegia Norwegia 2 5 5 12
8. Włochy Włochy 2 2 1 5
9. Austria Austria 1 2 2 5
10. Szwecja Szwecja 1 1 2 4
11. Japonia Japonia 1 1 1 3
12. Czechosłowacja Czechosłowacja 1 – 2 3
13. Hiszpania 1 – – 1
13. Polska 1 – – 1
15. Finlandia Finlandia – 4 1 5
16. Francja Francja – 1 2 3
17. Kanada Kanada – 1 – 1
Razem 36 34 35 105

Klasyfikacje według dyscyplin

[edytuj | edytuj kod]

Biathlon

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Biathlon na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972.

Podczas igrzysk w Sapporo przeprowadzono dwie konkurencje biathlonowe – bieg na 20 km i bieg sztafetowy 4 × 7,5 km. W rywalizacji brali udział wyłącznie mężczyźni[21]. Biathlonowe konkurencje nie zmieniły się w porównaniu do poprzednich zimowych igrzysk, które odbyły się w Grenoble[22].

Medale zdobyli biathloniści z pięciu krajów – Norwegii, ZSRR, NRD, Finlandii i Szwecji. Jedynym zawodnikiem, który zdobył więcej niż jeden medal, był Hansjörg Knauthe z NRD, który został wicemistrzem olimpijskim w biegu indywidualnym i brązowym medalistą w sztafecie[21].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem
1. Norwegia Norwegia 1 – – 1
1. ZSRR 1 – – 1
3. NRD – 1 1 2
4. Finlandia Finlandia – 1 – 1
5. Szwecja Szwecja – – 1 1
Razem 2 2 2 6

Biegi narciarskie

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Biegi narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972.

Tak samo jak podczas igrzysk w 1968 roku, w Sapporo rozegrano siedem konkurencji biegowych – cztery razy rywalizowali mężczyźni, a trzy razy kobiety. Konkurencje nie uległy zmianie pod względem dystansu i techniki biegu. Ośmioro zawodników przynajmniej dwukrotnie stanęło na podium olimpijskim w Sapporo – pięciu mężczyzn i trzy kobiety[23][24].

Najbardziej utytułowaną zawodniczką została Galina Kułakowa, która zdobyła trzy złote medale. Wśród kobiet drugie miejsce w zestawieniu medalistek zajęła Alewtina Olunina z dorobkiem złotego i srebrnego medalu. Trzy medale (dwa srebrne i jeden brązowy) wywalczyła Marjatta Kajosmaa[24].

Wśród mężczyzn najlepsze wyniki uzyskał Wiaczesław Wiedienin, zdobywając dwa złote i jeden brązowy medal. W klasyfikacji multimedalistów drugie miejsce wśród mężczyzn zajął Pål Tyldum (jeden złoty i dwa srebrne), a trzecie – Fiodor Simaszow (jeden złoty i jeden srebrny). Ponadto po dwa srebrne i dwa brązowe medale zdobyli Johannes Harviken i Ivar Formo[24].

Medale przyznano reprezentantom sześciu państw – ZSRR, Norwegii, Szwecji, Finlandii, Czechosłowacji i Szwajcarii. Najwięcej medali zdobyli biegacze i biegaczki ze Związku Radzieckiego – 8 – 5 złotych, 2 srebrne i 1 brązowy[24].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem
1. ZSRR 5 2 1 8
2. Norwegia Norwegia 1 3 3 7
3. Szwecja Szwecja 1 – – 1
4. Finlandia Finlandia – 2 1 3
5. Czechosłowacja Czechosłowacja – – 1 1
5. Szwajcaria – – 1 1
Razem 7 7 7 21

Bobsleje

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Bobsleje na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972.

W 1972 roku, podobnie jak cztery lata wcześniej[25], w ramach igrzysk olimpijskich przeprowadzono dwie konkurencje bobslejowe – dwójki i czwórki mężczyzn[26].

Rywalizację zdominowali reprezentanci Republiki Federalnej Niemiec, którzy zdobyli trzy medale, po jednym z każdego koloru. Dwa medale (złoty i brązowy) zdobyli Szwajcarzy, a jeden srebrny medal wywalczyli Włosi. Czterech zawodników zdobyło po jednym złotym i jednym brązowym medalu. Byli to reprezentanci RFN – Wolfgang Zimmerer i Peter Utzschneider oraz Szwajcarii – Jean Wicki i Eduard Hubacher. Pozostali zawodnicy zdobyli po jednym medalu[26].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem
1. RFN 1 1 1 3
2. Szwajcaria 1 – 1 2
3. Włochy Włochy – 1 – 1
Razem 2 2 2 6

Hokej na lodzie

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972.

Podczas igrzysk w Sapporo turniej hokejowy rozegrano tylko wśród mężczyzn, tak samo jak na igrzyskach w Grenoble[27]. Złoty medal olimpijski zdobyli obrońcy tytułu mistrzowskiego – reprezentanci Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, srebro wywalczyli hokeiści ze Stanów Zjednoczonych, a brąz przyznano reprezentacji Czechosłowacji[28]. Kanadyjczycy, brązowi medaliści z Grenoble, nie wystawili reprezentacji hokejowej na igrzyskach w Sapporo[29].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem
1. ZSRR 1 – – 1
2. Stany Zjednoczone USA – 1 – 1
3. Czechosłowacja Czechosłowacja – – 1 1
Razem 1 1 1 3

Kombinacja norweska

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Kombinacja norweska na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972.

Niezmiennie od poprzednich igrzysk, w 1972 roku rozegrano jedną konkurencję w kombinacji norweskiej, tj. konkurs indywidualny mężczyzn składający się z trzech serii skoków, spośród których wybierane były dwa najlepsze oraz z biegu na 15 kilometrów[30][31]. Medale zdobyli reprezentanci dwóch państw – Niemieckiej Republiki Demokratycznej i Finlandii. Złoto i brąz przyznano reprezentantom NRD – Ulrichowi Wehlingowi i Karlowi-Heinzowi Luckowi, a srebro zdobył Fin Rauno Miettinen. Obrońca tytułu mistrza olimpijskiego – Franz Keller – w Sapporo zajął 33. miejsce, a mistrz świata z 1970 roku – Ladislav Rygl[32] – 26. miejsce wśród 39 sklasyfikowanych zawodników[33].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem
1. NRD 1 – 1 2
2. Finlandia Finlandia – 1 – 1
Razem 1 1 1 3

Łyżwiarstwo figurowe

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Łyżwiarstwo figurowe na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972.

W Sapporo rozegrano trzy konkurencje w łyżwiarstwie figurowym – zawody solistów, solistek i par sportowych. Konkurencje nie uległy zmianie względem poprzednich igrzysk[34]. Medale przyznano łącznie 12 łyżwiarzom i łyżwiarkom, spośród których żaden nie stanął więcej niż raz na podium olimpijskim w 1972 roku. Wśród medalistów znaleźli się reprezentanci siedmiu państw – jedyną reprezentacją, która zdobyła więcej niż jeden medal, był ZSRR z dorobkiem jednego złotego i dwóch srebrnych medali[35].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem
1. ZSRR 1 2 – 3
2. Austria Austria 1 – – 1
2. Czechosłowacja Czechosłowacja 1 – – 1
4. Kanada Kanada – 1 – 1
5. Francja Francja – – 1 1
5. NRD – – 1 1
5. Stany Zjednoczone USA – – 1 1
Razem 3 3 3 9

Łyżwiarstwo szybkie

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Łyżwiarstwo szybkie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972.

Rywalizacja olimpijska panczenistów w Sapporo składała się z ośmiu konkurencji – czterech wśród mężczyzn i czterech wśród kobiet. Konkurencje pozostały niezmienne od poprzednich igrzysk[36].

Wśród mężczyzn najbardziej utytułowanym zawodnikiem igrzysk został Ard Schenk z dorobkiem trzech złotych medali. Został tym samym czwartym panczenistą w historii, który zdobył trzy złote medale podczas jednych igrzysk olimpijskich. Poza Schenkiem więcej niż jeden medal zdobyli Norwegowie: Roar Grønvold (dwa srebrne) i Sten Stensen (dwa brązowe). W klasyfikacji państw wśród mężczyzn najlepsi zostali Holendrzy z dorobkiem czterech medali (poza trzema medalami Schenka srebro zdobył jeszcze Kees Verkerk)[37].

Wśród kobiet cztery zawodniczki zdobyły więcej niż jeden medal. Najbardziej utytułowanymi zawodniczkami zostały Dianne Holum i Stien Baas-Kaiser, które zdobyły po jednym złotym i jednym srebrnym medalu. Ponadto złoto i brąz zdobyła Anne Henning, a medal srebrny i dwa brązowe – Atje Keulen-Deelstra. Na podium olimpijskim stanęły reprezentantki czterech państw. Najwięcej, pięć medali, zdobyły Holenderki (jeden złoty, dwa srebrne i dwa brązowe), natomiast pod względem liczby złotych medali pierwsze miejsce w klasyfikacji zajęły Amerykanki (dwa złote, jeden srebrny i jeden brązowy)[37].

Łącznie medale przyznano panczenistom i panczenistkom z sześciu państw – Stanów Zjednoczonych, ZSRR, RFN, Holandii, Szwecji i Norwegii. Najwięcej – dziewięć – medali zdobyli reprezentanci Holandii, którzy osiągnęli cztery złote, trzy srebrne i dwa brązowe medale[37].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem
1. Holandia Holandia 4 3 2 9
2. Stany Zjednoczone USA 2 1 1 4
3. RFN 2 – – 2
4. Norwegia Norwegia – 2 2 4
5. ZSRR – 1 2 3
6. Szwecja Szwecja – 1 1 2
Razem 8 8 8 24

Narciarstwo alpejskie

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972.

Na rywalizację narciarzy alpejskich w Sapporo składało się sześć konkurencji, tak jak podczas poprzednich zimowych igrzysk olimpijskich[38]. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni startowali w zjeździe, slalomie gigancie i slalomie.

Wśród mężczyzn najbardziej utytułowanym zawodnikiem został Gustav Thöni, który zdobył złoty i srebrny medal, jako jedyny alpejczyk dwukrotnie stanął na podium na tych igrzyskach[39]. W slalomie złoty medal wywalczył Francisco Fernández Ochoa i został pierwszym w historii reprezentantem Hiszpanii, który zdobył medal zimowych igrzysk olimpijskich[5]. Łącznie najwięcej medali zdobyli Szwajcarzy – jeden złoty, dwa srebrne i jeden brązowy[39]. Wśród kobiet dwa tytuły mistrzyni olimpijskiej w zjeździe i slalomie gigancie zdobyła Marie-Theres Nadig. W obu konkurencjach tuż za nią uplasowała się Annemarie Moser-Pröll[39].

Medale w narciarstwie alpejskim zdobyli reprezentanci sześciu państw – Szwajcarii, Austrii, Włoch, Hiszpanii, Francji i Stanów Zjednoczonych. Najwięcej – sześć – uzyskali Szwajcarzy – trzy złote, dwa srebrne i jeden brązowy[39].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem
1. Szwajcaria 3 2 1 6
2. Włochy Włochy 1 1 1 3
3. Stany Zjednoczone USA 1 – 1 2
4. Hiszpania 1 – – 1
5. Austria Austria – 2 2 4
6. Francja Francja – 1 1 2
Razem 6 6 6 18

Saneczkarstwo

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Saneczkarstwo na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972.

Podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1972, tak jak cztery lata wcześniej, przeprowadzono trzy konkurencje w saneczkarstwie – jedynki i dwójki mężczyzn oraz jedynki kobiet[40].

Zawody zdominowali reprezentanci Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Zajęli oni wszystkie pozycje medalowe w jedynkach mężczyzn i kobiet, a w dwójkach mężczyzn zdobyli złoty i brązowy medal. W dwójkach złote medale przyznano dwóm reprezentacjom – ex aequo NRD i Włochom. Jedynym zawodnikiem, który wywalczył więcej niż jeden medal, został Wolfram Fiedler – dwukrotnie zdobył on brąz[41].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem
1. NRD 3 2 3 8
2. Włochy Włochy 1 – – 1
Razem 4 2 3 9

Skoki narciarskie

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Skoki narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972.

Na rywalizację skoczków narciarskich w Sapporo składały się dwa indywidualne konkursy – na skoczni dużej i normalnej. Kalendarz imprez nie uległ zmianie w porównaniu do igrzysk w Grenoble[42][43].

Konkurs na normalnej skoczni zdominowali reprezentanci Japonii, którzy zdobyli wszystkie medale[44]. Jednocześnie Yukio Kasaya został pierwszym w historii zdobywcą złotego medalu zimowych igrzysk olimpijskich dla swojego kraju[6]. W konkursie na skoczni dużej pierwszy złoty medal zimowych igrzysk dla Polski zdobył Wojciech Fortuna[7], który o 0,1 punktu wyprzedził Waltera Steinera. Brązowy medal uzyskał reprezentant NRD – Rainer Schmidt[45]. Podwójny mistrz świata z 1970 roku z Wysokich Tatr – Garij Napałkow[46] – w Sapporo zajął 7. i 6. miejsce, natomiast obrońca tytułu mistrza olimpijskiego z normalnej skoczni w Grenoble – Jiří Raška – został sklasyfikowany na 5. i 10. miejscu. W zawodach nie uczestniczył obrońca tytułu ze skoczni dużej – Władimir Biełousow[43].

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem
1. Japonia Japonia 1 1 1 3
2. Polska 1 – – 1
3. Szwajcaria – 1 – 1
4. NRD – – 1 1
Razem 2 2 2 6

Multimedaliści

[edytuj | edytuj kod]

Piętnaścioro sportowców zdobyło w Sapporo więcej niż jeden medal, w tym przynajmniej jeden złoty. Najwięcej – czworo – multimedalistów startowało w barwach Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Pięcioro z multimedalistów stawało na podium olimpijskim w konkurencjach biegowych, czworo w łyżwiarstwie szybkim i bobslejach, natomiast dwoje w narciarstwie alpejskim.

Biegaczka Galina Kułakowa oraz panczenista Ard Schenk zdobyli po trzy złote medale olimpijskie. Trzykrotnie na podium olimpijskim stanęli również biegacze: Wiaczesław Wiedienin, zdobywając dwa złote i brązowy medal oraz Pål Tyldum z dorobkiem złotego i dwóch srebrnych medali.

Poniższa tabela przedstawia indywidualne zestawienie multimedalistów Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1972, czyli zawodników i zawodniczek, którzy zdobyli więcej niż jeden medal olimpijski na tych igrzyskach, w tym przynajmniej jeden złoty.

Miejsce Zawodnik Państwo Dyscyplina Złoto Srebro Brąz Razem
1. Kułakowa, GalinaGalina Kułakowa ZSRR biegi narciarskie 3 – – 3
1. Schenk, ArdArd Schenk Holandia Holandia łyżwiarstwo szybkie 3 – – 3
3. Wiedienin, WiaczesławWiaczesław Wiedienin ZSRR biegi narciarskie 2 – 1 3
4. Nadig, Marie-TheresMarie-Theres Nadig Szwajcaria narciarstwo alpejskie 2 – – 2
5. Tyldum, PålPål Tyldum Norwegia Norwegia biegi narciarskie 1 2 – 3
6. Baas-Kaiser, StienStien Baas-Kaiser Holandia Holandia łyżwiarstwo szybkie 1 1 – 2
6. Holum, DianneDianne Holum Stany Zjednoczone USA łyżwiarstwo szybkie 1 1 – 2
6. Olunina, AlewtinaAlewtina Olunina ZSRR biegi narciarskie 1 1 – 2
6. Simaszow, FiodorFiodor Simaszow ZSRR biegi narciarskie 1 1 – 2
6. Thöni, GustavGustav Thöni Włochy Włochy narciarstwo alpejskie 1 1 – 2
11. Henning, AnneAnne Henning Stany Zjednoczone USA łyżwiarstwo szybkie 1 – 1 2
11. Hubacher, EduardEduard Hubacher Szwajcaria bobsleje 1 – 1 2
11. Utzschneider, PeterPeter Utzschneider RFN bobsleje 1 – 1 2
11. Wicki, JeanJean Wicki Szwajcaria bobsleje 1 – 1 2
11. Zimmerer, WolfgangWolfgang Zimmerer RFN bobsleje 1 – 1 2

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Sapporo 1972 Winter Olympics. olympic.org. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-13)]. (ang.).
  2. ↑ a b c 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
  3. ↑ a b Olympic Countries. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)]. (ang.).
  4. ↑ Soviet Union. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
  5. ↑ a b Juan José Fernández: Oro olímpico con capa y sombrero. elpais.com, 7 listopada 2006. [dostęp 2016-03-20]. (hiszp.).
  6. ↑ a b Participation at the Olympic Games. joc.or.jp. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
  7. ↑ a b Wojciech Szatkowski: Wojciech Fortuna – szczęście na Okurayamie…. z-ne.pl. s. 2. [dostęp 2016-03-20].
  8. ↑ Poland. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-31)]. (ang.).
  9. ↑ East Germany. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
  10. ↑ West Germany. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
  11. ↑ Switzerland. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-09)]. (ang.).
  12. ↑ Netherlands. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-28)]. (ang.).
  13. ↑ United States. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
  14. ↑ Finland. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-17)]. (ang.).
  15. ↑ Austria. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-05)]. (ang.).
  16. ↑ Canada. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-31)]. (ang.).
  17. ↑ Sweden. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-16)]. (ang.).
  18. ↑ Norway. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
  19. ↑ France. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-31)]. (ang.).
  20. ↑ Harald Solvik: Pål Bjarne Tyldum. skilauget.com, 5 października 2010. [dostęp 2016-03-20]. (norw.).
  21. ↑ a b Biathlon at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-23)]. (ang.).
  22. ↑ Biathlon at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-23)]. (ang.).
  23. ↑ Cross Country Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-11)]. (ang.).
  24. ↑ a b c d Cross Country Skiing at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-23)]. (ang.).
  25. ↑ Bobsleigh Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-26)]. (ang.).
  26. ↑ a b Bobsleigh Skiing at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-23)]. (ang.).
  27. ↑ Ice Hockey at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-06)]. (ang.).
  28. ↑ Ice Hockey at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-19)]. (ang.).
  29. ↑ Ice Hockey at the 1972 Sapporo Winter Games: Men’s Ice Hockey. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. (ang.).
  30. ↑ Nordic Combined at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-10)]. (ang.).
  31. ↑ Nordic Combined at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-04)]. (ang.).
  32. ↑ World Ski Championships – Men’s Individual K90/15.0 Km, Vysoke Tatra (TCH) 14.02.1970. fis-ski.com. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
  33. ↑ Nordic Combined at the 1972 Sapporo Winter Games: Men’s Individual. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-01)]. (ang.).
  34. ↑ Figure Skating at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-27)]. (ang.).
  35. ↑ Figure Skating at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-27)]. (ang.).
  36. ↑ Speed Skating at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)]. (ang.).
  37. ↑ a b c Speed Skating at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-31)]. (ang.).
  38. ↑ Alpine Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-15)]. (ang.).
  39. ↑ a b c d Alpine Skiing at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-11)]. (ang.).
  40. ↑ Luge at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-17)]. (ang.).
  41. ↑ Luge at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-15)]. (ang.).
  42. ↑ Ski Jumping at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-02)]. (ang.).
  43. ↑ a b Ski Jumping at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-08)]. (ang.).
  44. ↑ Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1972: 06.02.1972 – Sapporo (Japonia) K-86. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-03-20].
  45. ↑ Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1972: 11.02.1972 – Sapporo (Japonia) K-110. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-03-20].
  46. ↑ Mistrzostwa Świata 1970. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-03-20].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Klasyfikacje medalowe igrzysk olimpijskich
Letnie igrzyska olimpijskie
Zimowe igrzyska olimpijskie

Flaga olimpijska

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Klasyfikacja_medalowa_Zimowych_Igrzysk_Olimpijskich_1972&oldid=74748726”