HCP 203E
ET41-001 (2016) | |
Inne oznaczenia |
ET41 |
---|---|
Producent | |
Lata budowy |
1977–1983 |
Układ osi |
Bo’Bo’+Bo’Bo’ |
Wymiary | |
Masa służbowa |
167 ton |
Długość |
31 860 mm |
Szerokość |
3038 mm |
Wysokość |
4343 mm |
Średnica kół |
1250 mm |
Napęd | |
Trakcja |
elektryczna |
Typ silników |
EE-541B |
Liczba silników |
8 |
Napięcie zasilania |
3 kV, prąd stały |
Parametry eksploatacyjne | |
Moc ciągła |
4000 kW |
Moc godzinna |
4160 kW |
Maksymalna siła pociągowa |
560 kN |
Stosunek przekładni |
79:18 |
Prędkość konstrukcyjna |
125 km/h |
Maksymalna prędkość eksploatacyjna |
125 km/h przy prowadzeniu pociągów pasażerskich o wadze do 700 t; 70 km/h przy prowadzeniu pociągów towarowych o wadze do 4000 t |
Nacisk osi na szyny |
20,87 t |
System hamulca |
Oerlikon |
Parametry użytkowe | |
Sterowanie wielokrotne |
nie ma |
ET41 (typ 203E) – normalnotorowa dwuczłonowa lokomotywa elektryczna towarowa produkowana w latach 1977–1983 w zakładach HCP w Poznaniu w liczbie 200 sztuk[1]. Żargonowo nazywana „Jamnikiem”.
Eksploatacja
[edytuj | edytuj kod]Na podstawie konstrukcji lokomotywy EU07 opracowano projekt elektrowozu ET41 przeznaczonego do prowadzenia ciężkich pociągów towarowych. W latach 1977–1983 wyprodukowano dwieście lokomotyw ET41. W 1983 roku w Poznaniu uruchomiono produkcję lokomotyw EU07 przy wykorzystaniu projektu elektrowozu ET41. W 1985 roku uszkodzoną po wypadku w Poznaniu Woli lokomotywę EU07-322 przebudowano na człon B do lokomotywy ET41-184 przechodziła naprawę awaryjną w ZNLE Gliwice po wypadku z dnia 26 stycznia 1984 roku. Naprawę ukończono 1 lutego 1985 roku. Trzy pojedyncze człony ET41 w latach 90. przebudowano w ZNTK na lokomotywy EU07. W 2001 roku po przejęciu maszyn przez PKP Cargo przewoźnik dysponował 162 lokomotywami tego typu. W 2009 roku PKP Cargo dysponowało 160 lokomotywami serii ET41.
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Lokomotywa ET41 oparta jest na projekcie elektrowozu EU07 przy wprowadzeniu zmian konstrukcyjnych. Rama i wózki lokomotywy zostały wzmocnione. Elektrowóz jest przystosowany do zabudowy sprzęgu samoczynnego. Oba człony połączono sprzęgiem śrubowym, przewodami pneumatycznymi i przewodami sterowania wielokrotnego oraz umożliwiono przejście pomiędzy sekcjami, z zastosowaniem elastycznych osłon gumowych. Może prowadzić wyjątkowo ciężkie pociągi towarowe o masie do 4000 ton z prędkością 70 km/h (teoretycznie możliwe jest ciągnięcie lokomotywą ET41 pociągu o masie do 5000 ton).
Modernizacje
[edytuj | edytuj kod]Ze względu na przestarzałą konstrukcję lokomotyw, w 2016 roku PKP Cargo zdecydowało się na naprawy główne połączone z modernizacją. Modernizacji ulega część elektryczna, włącznie z instalacją elektryczną, układy pneumatyczne, wózki i silniki trakcyjne. Przebudowie ulega kabina maszynisty, zmniejszając poziom hałasu w kabinie[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jan Raczyński. Lokomotywy serii EU06 i EU07 i następne. „Technika Transportu Szynowego”. 05/1995, s. 3–5. Łódź: Emi-press. ISSN 1232-3829.
- ↑ a, PKP Cargo odebrało pierwszą zmodernizowaną ET41 [online], www.rynek-kolejowy.pl [dostęp 2016-12-22] .