Przejdź do zawartości

HCP 203E

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
HCP 203E
Ilustracja
ET41-001 (2016)
Inne oznaczenia

ET41

Producent

Polska HCP Poznań

Lata budowy

1977–1983

Układ osi

Bo’Bo’+Bo’Bo’

Wymiary
Masa służbowa

167 ton

Długość

31 860 mm

Szerokość

3038 mm

Wysokość

4343 mm

Średnica kół

1250 mm

Napęd
Trakcja

elektryczna

Typ silników

EE-541B

Liczba silników

8

Napięcie zasilania

3 kV, prąd stały

Parametry eksploatacyjne
Moc ciągła

4000 kW

Moc godzinna

4160 kW

Maksymalna siła pociągowa

560 kN

Stosunek przekładni

79:18

Prędkość konstrukcyjna

125 km/h

Maksymalna prędkość eksploatacyjna

125 km/h przy prowadzeniu pociągów pasażerskich o wadze do 700 t; 70 km/h przy prowadzeniu pociągów towarowych o wadze do 4000 t

Nacisk osi na szyny

20,87 t

System hamulca

Oerlikon

Parametry użytkowe
Sterowanie wielokrotne

nie ma

ET41 (typ 203E) – normalnotorowa dwuczłonowa lokomotywa elektryczna towarowa produkowana w latach 1977–1983 w zakładach HCP w Poznaniu w liczbie 200 sztuk[1]. Żargonowo nazywana „Jamnikiem”.

Eksploatacja

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie konstrukcji lokomotywy EU07 opracowano projekt elektrowozu ET41 przeznaczonego do prowadzenia ciężkich pociągów towarowych. W latach 1977–1983 wyprodukowano dwieście lokomotyw ET41. W 1983 roku w Poznaniu uruchomiono produkcję lokomotyw EU07 przy wykorzystaniu projektu elektrowozu ET41. W 1985 roku uszkodzoną po wypadku w Poznaniu Woli lokomotywę EU07-322 przebudowano na człon B do lokomotywy ET41-184 przechodziła naprawę awaryjną w ZNLE Gliwice po wypadku z dnia 26 stycznia 1984 roku. Naprawę ukończono 1 lutego 1985 roku. Trzy pojedyncze człony ET41 w latach 90. przebudowano w ZNTK na lokomotywy EU07. W 2001 roku po przejęciu maszyn przez PKP Cargo przewoźnik dysponował 162 lokomotywami tego typu. W 2009 roku PKP Cargo dysponowało 160 lokomotywami serii ET41.

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Lokomotywa ET41 oparta jest na projekcie elektrowozu EU07 przy wprowadzeniu zmian konstrukcyjnych. Rama i wózki lokomotywy zostały wzmocnione. Elektrowóz jest przystosowany do zabudowy sprzęgu samoczynnego. Oba człony połączono sprzęgiem śrubowym, przewodami pneumatycznymi i przewodami sterowania wielokrotnego oraz umożliwiono przejście pomiędzy sekcjami, z zastosowaniem elastycznych osłon gumowych. Może prowadzić wyjątkowo ciężkie pociągi towarowe o masie do 4000 ton z prędkością 70 km/h (teoretycznie możliwe jest ciągnięcie lokomotywą ET41 pociągu o masie do 5000 ton).

Modernizacje

[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na przestarzałą konstrukcję lokomotyw, w 2016 roku PKP Cargo zdecydowało się na naprawy główne połączone z modernizacją. Modernizacji ulega część elektryczna, włącznie z instalacją elektryczną, układy pneumatyczne, wózki i silniki trakcyjne. Przebudowie ulega kabina maszynisty, zmniejszając poziom hałasu w kabinie[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jan Raczyński. Lokomotywy serii EU06 i EU07 i następne. „Technika Transportu Szynowego”. 05/1995, s. 3–5. Łódź: Emi-press. ISSN 1232-3829. 
  2. a, PKP Cargo odebrało pierwszą zmodernizowaną ET41 [online], www.rynek-kolejowy.pl [dostęp 2016-12-22].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]