HTTP
HTTP (ang. Hypertext Transfer Protocol) – protokół stworzony przez Tima Bernersa-Lee na potrzeby komunikacji między klientem a serwerem w sieci WWW (ang. World Wide Web). Najnowszą specyfikację HTTP stanowi dokument RFC 2616 ↓. Przy pomocy protokołu klienci HTTP komunikują się z serwerami, zamawiając pliki składające się na strony internetowe oraz dostarczają niezbędne do tego informacje, np. treści wprowadzane w formularzach.
Określa on formę żądań klienta (tj. np. przeglądarki www) dotyczących danych oraz formę odpowiedzi serwera na te żądania. W oryginalnych implementacjach był protokołem bezstanowym (ang. stateless), bowiem nie zachowywał żadnych informacji o poprzednich transakcjach z klientem. Pozwalało to znacznie zmniejszyć obciążenie serwera, jednak jest kłopotliwe w sytuacji, gdy np. trzeba zapamiętać konkretny stan dla użytkownika, który wcześniej łączył się już z serwerem. Jeszcze w latach 90. XX wieku firma Netscape wprowadziła początkowo nieformalne, a następnie ustandaryzowane rozszerzenie znane jako ciasteczka. Inne podejścia to m.in. sesje po stronie serwera, ukryte parametry – gdy aktualna strona zawiera formularz – oraz parametry umieszczone w URL-u (jak np. /index.php?userid=3
).
Serwery obsługujące HTTP standardowo nasłuchują na porcie TCP numer 80[1].
W 2015 opublikowana została kolejna wersja protokołu HTTP/2, a w 2022 kolejna HTTP/3.
Metody HTTP
[edytuj | edytuj kod]- GET – pobranie zasobu wskazanego przez URI, może mieć postać warunkową, jeśli w nagłówku występują pola warunkowe takie jak „If-Modified-Since”
- HEAD – pobiera informacje o zasobie, stosowane do sprawdzania dostępności zasobu
- PUT – przyjęcie danych przesyłanych od klienta do serwera, najczęściej, aby zaktualizować wartość encji
- POST – przyjęcie danych przesyłanych od klienta do serwera (np. wysyłanie zawartości formularzy)
- DELETE – żądanie usunięcia zasobu, włączone dla uprawnionych użytkowników
- OPTIONS – informacje o opcjach i wymaganiach istniejących w kanale komunikacyjnym
- TRACE – diagnostyka, analiza kanału komunikacyjnego
- CONNECT – żądanie przeznaczone dla serwerów pośredniczących pełniących funkcje tunelowania
- PATCH – aktualizacja części danych
Metoda CONNECT nie jest częścią standardu HTTP/1.1, jednak jest powszechnie implementowana na podstawie dokumentu internet-draft wygasłego w 1999 roku[2].
Typowe zapytanie HTTP
[edytuj | edytuj kod]GET / HTTP/1.1
(prośba o zwrócenie dokumentu o URI / zgodnie z protokołem HTTP 1.1)Host: example.com
(wymagany w HTTP 1.1 nagłówekHost
służący do rozpoznania hosta, jeśli serwer na jednym IP obsługuje kilka VirtualHostów)User-Agent: Mozilla/5.0 (X11; U; Linux i686; pl; rv:1.8.1.7) Gecko/20070914 Firefox/2.0.0.7
(nazwa aplikacji klienckiej)Accept: text/xml,application/xml, application/xhtml+xml, text/html;q=0.9,text/plain;q=0.8
(akceptowane (bądź nieakceptowane dla q=0) przez klienta typy plików)Accept-Language: pl,en-us;q=0.7,en;q=0.3
(preferowany język strony – nagłówek przydatny przy Language negotiation)Accept-Charset: ISO-8859-2,utf-8;q=0.7,*;q=0.7
(preferowane kodowanie znaków, patrz strona kodowa)Keep-Alive: 300
(czas, jaki klient chce zarezerwować do następnego zapytania w przypadku połączenia Keep-Alive)Connection: keep-alive
(chęć nawiązania połączenia stałego Keep-Alive z serwerem HTTP/1.0)- znak powrotu karetki i nowej linii (CRLF)
HTTP/1.1 dopuszcza wysłanie kilku żądań naraz (pipelining). HTTP/1.0 zakłada jedno żądanie i jedną odpowiedź.
Odpowiedź serwera WWW
[edytuj | edytuj kod]HTTP/1.1 200 OK
(kod odpowiedzi HTTP - zaakceptowanie i zwrócenie zawartości)Date: Thu, 20 Dec 2001 12:04:30 GMT
(czas serwera)Server: Apache/2.0.50 (Unix) DAV/2
(opis aplikacji serwera)Set-Cookie: PSID=d6dd02e9957fb162d2385ca6f2829a73; path=/
(nakazanie klientowi zapisania ciasteczka)Expires: Thu, 19 Nov 1981 08:52:00 GMT
(czas wygaśnięcia zawartości zwróconego dokumentu. Data w przeszłości zabrania umieszczenie dokumentu w pamięci podręcznej. Jest to stara metoda zastąpiona przez Cache-Control)Cache-Control: no-store, no-cache, must-revalidate
(no-store zabrania przechowywania dokumentu na dysku, nawet gdy nie jest to pamięć podręczna. must-revalidate nakazuje bezwzględnie stosować się do wytycznych i sprawdzić świeżość dokumentu za każdym razem)Keep-Alive: timeout=15, max=100
Connection: Keep-Alive
(akceptacja połączenia Keep-Alive dla klientów HTTP/1.0)Transfer-Encoding: chunked
(typ kodowania zawartości stosowanej przez serwer)Content-Type: application/xhtml+xml; charset=utf-8
(typ MIME i strona kodowa zwróconego dokumentu)- znak powrotu karetki i nowej linii (CRLF)
- tutaj zawartość dokumentu
HTTP do obsługi połączeń Keep-Alive wymaga, aby odpowiedź od serwera miała znaną długość (przez podanie Content-Length lub użycie Transfer-Encoding: chunked). W przeciwnym wypadku koniec odpowiedzi sygnalizuje zerwanie połączenia i Keep-Alive nie może działać.
Nagłówek Keep-Alive jest rozszerzeniem HTTP/1.0. W HTTP/1.1 ten nagłówek nie jest potrzebny, gdyż połączenia Keep-Alive są domyślne (zachowanie zmienia Connection: close).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ R. Fielding i inni, Hypertext Transfer Protocol -- HTTP/1.1, RFC 2616, IETF, czerwiec 1999, DOI: 10.17487/RFC2616, ISSN 2070-1721, OCLC 943595667 (ang.).
- ↑ Ari Luotonen: Tunneling TCP based protocols through Web proxy servers. 1998. [dostęp 2009-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-11)].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- R. Fielding i inni, Hypertext Transfer Protocol -- HTTP/1.1, RFC 2616, IETF, czerwiec 1999, DOI: 10.17487/RFC2616, ISSN 2070-1721, OCLC 943595667 (ang.).
- Podstawy protokołu HTTP (pol.)
- Krótki opis HTTP (ang.)