Przejdź do zawartości

Hans Eysenck

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hans Jürgen Eysenck
Ilustracja
Hans Jürgen Eysenck
Państwo działania

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

4 marca 1916
Berlin

Data i miejsce śmierci

4 września 1997
Londyn

Specjalność: osobowości Psychologia różnic indywidualnych

Hans Jürgen Eysenck (ur. 4 marca 1916 w Berlinie, zm. 4 września 1997 w Londynie) – psycholog angielski pochodzenia niemieckiego.

Badacz i teoretyk osobowości. Prowadził badania nad strukturą osobowości metodą analizy czynnikowej. Posługując się metodami eksperymentalnymi wskazał na neurotyczność i dychotomię introwersjiekstrawersji (do których potem dołączył psychotyczność) jako podstawowe wymiary osobowości. Autor prac z zakresu psychopatologii i psychoterapii. Jeden z twórców systemu terapii behawioralnej, krytyk psychoanalizy.

W 1934 roku Eysenck opuścił nazistowskie Niemcy, przenosząc się do Francji, a następnie osiedlając się w Wielkiej Brytanii. W 1940 roku obronił w Londynie doktorat. Od 1955 profesor Instytutu Psychiatrii Uniwersytetu w Londynie, wykładał do 1983.

Hans Eysenck prowadził również badania z zakresu grafologii (5 publikacji) i astrologii (19 publikacji), m.in. prace wraz z Jeffem Mayo (zodiak) i Michelem Gauquelin (wpływy planetarne) oraz parapsychologii. Badał wpływ psychiki człowieka na jego pismo.

Napisał przeszło 50 książek i 900 artykułów akademickich. Pod koniec swojego życia Eysenck był psychologiem o największej liczbie cytowań w literaturze naukowej[1].

W drugiej dekadzie XXI w. pojawiły się wątpliwości co do rzetelności jego badań. Kwestionowane są wyniki z ponad 60 publikacji. King’s College London uznał 26 jego publikacji (te które napisał, pracując tam) za niewiarygodne (considered unsafe).

Wybrane książki

[edytuj | edytuj kod]
  • Sens i nonsens w psychologii (1957, wydanie polskie 1965)
  • Zmierzch i upadek imperium Freuda (wydanie polskie 2002)
  • Dimensions of Personality (1947)
  • The Scientific Study of Personality (1952)
  • The Psychology of Politics (1954)
  • Personality Structure and Measurement (1967)
  • Personality Genetics and Behaviour (1982)
  • Astrology Science or Superstition? (1982)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Haggbloom, S.J. (2002). The 100 most eminent psychologists of the 20th century. Review of General Psychology, 6, 139–152.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]