Hans Eysenck
Hans Jürgen Eysenck | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Specjalność: osobowości Psychologia różnic indywidualnych | |
Hans Jürgen Eysenck (ur. 4 marca 1916 w Berlinie, zm. 4 września 1997 w Londynie) – psycholog angielski pochodzenia niemieckiego.
Badacz i teoretyk osobowości. Prowadził badania nad strukturą osobowości metodą analizy czynnikowej. Posługując się metodami eksperymentalnymi wskazał na neurotyczność i dychotomię introwersji – ekstrawersji (do których potem dołączył psychotyczność) jako podstawowe wymiary osobowości. Autor prac z zakresu psychopatologii i psychoterapii. Jeden z twórców systemu terapii behawioralnej, krytyk psychoanalizy.
W 1934 roku Eysenck opuścił nazistowskie Niemcy, przenosząc się do Francji, a następnie osiedlając się w Wielkiej Brytanii. W 1940 roku obronił w Londynie doktorat. Od 1955 profesor Instytutu Psychiatrii Uniwersytetu w Londynie, wykładał do 1983.
Hans Eysenck prowadził również badania z zakresu grafologii (5 publikacji) i astrologii (19 publikacji), m.in. prace wraz z Jeffem Mayo (zodiak) i Michelem Gauquelin (wpływy planetarne) oraz parapsychologii. Badał wpływ psychiki człowieka na jego pismo.
Napisał przeszło 50 książek i 900 artykułów akademickich. Pod koniec swojego życia Eysenck był psychologiem o największej liczbie cytowań w literaturze naukowej[1].
W drugiej dekadzie XXI w. pojawiły się wątpliwości co do rzetelności jego badań. Kwestionowane są wyniki z ponad 60 publikacji. King’s College London uznał 26 jego publikacji (te które napisał, pracując tam) za niewiarygodne (considered unsafe).
Wybrane książki
[edytuj | edytuj kod]- Sens i nonsens w psychologii (1957, wydanie polskie 1965)
- Zmierzch i upadek imperium Freuda (wydanie polskie 2002)
- Dimensions of Personality (1947)
- The Scientific Study of Personality (1952)
- The Psychology of Politics (1954)
- Personality Structure and Measurement (1967)
- Personality Genetics and Behaviour (1982)
- Astrology Science or Superstition? (1982)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Haggbloom, S.J. (2002). The 100 most eminent psychologists of the 20th century. Review of General Psychology, 6, 139–152.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- The H.J. Eysenck Official Web Site. [dostęp 2009-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 września 2007)]. (ang.).
- Personality and Psychology: Hans Eysenck's unifying themes, Philip J. Corr's Eysenck Memorial Lecture from 2007 (Philip Corr w „The Psychologist” – miesięcznik BPS)'
- ISNI: 0000000121468874
- VIAF: 108250867
- LCCN: n79129574
- GND: 118531573
- NDL: 00439116
- LIBRIS: fcrtttcz5p1pg54
- BnF: 11902080t
- SUDOC: 02685581X
- SBN: CFIV011131
- NKC: jn19992000197
- BNE: XX851165
- NTA: 068275889
- BIBSYS: 90057139
- CiNii: DA00386713
- Open Library: OL63787A
- PLWABN: 9810536930505606
- NUKAT: n96005522
- OBIN: 61512
- J9U: 987007276509505171
- PTBNP: 39756
- CANTIC: a10081719
- LNB: 000010811
- CONOR: 280355683
- ΕΒΕ: 157543, 87314
- KRNLK: KAC2018N6521