Henryk Dziewiątka
generał dywizji | |
Data i miejsce urodzenia |
2 lipca 1953 |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
1973–2010 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
szef Generalnego Zarządu Rozpoznania Wojskowego Sztabu Generalnego WP |
Odznaczenia | |
Henryk Dziewiątka (ur. 2 lipca 1953 w Witanowicach) – generał dywizji Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach 1973–1977 był podchorążym Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych im. Stefana Czarnieckiego w Poznaniu. 28 sierpnia 1977 roku został promowany, jako prymus, przez gen. broni Eugeniusza Molczyka do stopnia podporucznika[1]. Po ukończeniu szkoły został przydzielony do 2 Sudeckiego pułku czołgów średnich w Opolu i wyznaczony na stanowisko dowódcy plutonu czołgów.
W 1981 roku ukończył Wyższy Kurs Doskonalenia Oficerów w Warszawie. W okresie od września 1981 roku do lipca 1984 roku był słuchaczem Akademii Wojsk Pancernych im. marszałka Rodiona Malinowskiego w Moskwie. Po powrocie do kraju został wyznaczony na stanowisko starszego oficera w Wydziale Operacyjnym Sztabu 10 Dywizji Pancernej w Opolu, a dwa lata później został szefem tego wydziału. W 1991 roku objął stanowisko dowódcy 59 pułku zmechanizowanego, a w 1993 roku został skierowany do służby w sztabie Krakowskiego Okręgu Wojskowego, gdzie był szefem Oddziału Systemów Kierowania, a następnie szefem Oddziału Mobilizacyjnego. Na przełomie 1995 i 1996 ukończył Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne w Akademii Obrony Narodowej w Rembertowie.
Po ukończeniu studiów podyplomowych w 1996 roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy 14 Brygady Pancernej Ziemi Przemyskiej w Przemyślu. W styczniu 2000 roku objął dowodzenie 21 Brygadą Strzelców Podhalańskich im. gen. bryg. Mieczysława Boruty-Spiechowicza w Rzeszowie. 30 stycznia 2002 roku powierzono mu stanowisko dowódcy 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Tadeusza Kościuszki w Legionowie.
15 sierpnia 2002 roku otrzymał nominację na stopień generała brygady[2], a 15 sierpnia 2004 roku na stopień generała dywizji[3]. Obie nominacje otrzymał z rąk Prezydenta RP, Aleksandra Kwaśniewskiego.
Od kwietnia 2005 do 2006 był szefem Generalnego Zarządu Rozpoznania Wojskowego (P-2) Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, a w latach 2006-2009 szefem Zarządu Szkolenia P-7 SG WP. 31 stycznia 2010 roku został zwolniony z zawodowej służby wojskowej i przeniesiony do rezerwy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zdzisław Głuszczyk, Janusz Karwat, Wyższa Szkoła Oficerska ... s. 122.
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 37, poz. 584
- ↑ M.P. z 2004 r. nr 36, poz. 631
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mariusz Jędrzejko, Mariusz L. Krogulski, Marek Paszkowski, Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej 1989–2002, Wydawnictwo von Borowiecky, Warszawa 2002.
- Zdzisław Głuszczyk, Janusz Karwat, Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Pancernych im. Stefana Czarnieckiego. Tradycje i współczesność, Poznań 1994.
- Absolwenci Podyplomowych Studiów Operacyjno-Strategicznych w Akademii Obrony Narodowej
- Absolwenci Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych
- Generałowie dywizji Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
- Ludzie związani z Legionowem
- Odznaczeni Brązowym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Brązowym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Oficerowie ludowego Wojska Polskiego
- Oficerowie Wojska Polskiego – absolwenci Akademii Wojsk Pancernych w Moskwie
- Urodzeni w 1953
- Wojskowi związani z Przemyślem
- Wojskowi związani z Rzeszowem
- Dowódcy 1 Dywizji Zmechanizowanej